Dolnośląski Dzień Teatru

Był to powrót do idei lokalnych dolnośląskich obchodów tego święta. Inicjatorką tego wydarzenia jest pani Wanda Ziembicka – Has, radna miasta Wrocław, propagatorska wielu wydarzeń kulturalnych, poetyckich oraz mająca zasługi w rozpowszechnianiu młodych talentów scenicznych, prywatnie żona zmarłego reżysera Wojciecha Jerzego Hasa . Do współpracy chętnie włączyła się dyrektor wałbrzyskiego teatru Danuta Marosz.

Wałbrzyski teatr zgromadził 24-ego marca wyjątkowo wielu twórców również z ościennych teatrów, wśród gości był Jacek Głomb dyrektor Teatru Dramatycznego im. H. Modrzejewskiej w Legnicy, który zaapelował do legnickich władz o przychylność w sprawie funkcjonowania teatru, powiedział, że w ten dzień sobie i teatrowi życzy spokoju. Przybyli również aktorzy, którzy zostali uhonorowani nagrodą Marszałka Dolnego Śląska : Iwona Lach z Teatru im. Cypriana Norwida w Jeleniej Górze, dziękująca swojemu dyrektorowi Tadeuszowi Wnukowi, który wspierał ją na żywo, Joanna Gonschorek z Teatru Modrzejewskiej w Legnicy oraz Rafał Kosowski z Teatru Dramatycznego z Wałbrzycha.

Międzynarodowe orędzie na dzień teatru w 2023 roku napisała egipska aktorka Samiha Ayoub, a wygłosiła je aktorka z Teatru Polskiego z Wrocławia , mówiąc w nim o kruchości teatralnej rzeczywistości i sile, dzięki możliwości stworzeniu równoległego świata. Natomiast alternatywne, dolnośląskie orędzie napisała Sztuczna Inteligencja, a przetłumaczył je na zrozumiały język Bogusław Siwko, aktor jeleniogórski. „Teatr musi walczyć o swoje miejsce w społeczeństwie, budować mosty, nie poddawać się w walce o wolność słowa i umysłu. Teatr nie ma być tylko miejscem rozrywki, ale również miejscem inspiracji." – tak brzmiały niektóre jego słowa.

Na koniec podziękowanie przyjęła Wanda Ziembicka – Has, cytująca Krystynę Jandę mówiącą, że nie lubi teatru, który poucza, ale lubi teatr – przyjaciela. Widzowie, podziwiający też widownię Dużej Sceny wałbrzyskiego teatru podziękowali twórcom długimi owacjami na stojąco.

Myślę, że takie świętowanie w kameralnym gronie buduje okołoteatralną wspólnotę i przybliża teatr i jego twórców od kulis, nie tylko ze sceny.