Nagroda Jantar 2022 dla Teatru Cieszyńskiego

Doceniamy, że jury przyznało nagrodę przedstawieniu, które wystawiane jest w języku polskim. Chociaż chętnie oglądają je również czescy widzowie.

Zespół artystyczny Sceny Polskiej Teatru Cieszyńskiego cieszy się z nagrody wspólnie z realizatorami spektaklu, który powstał na podstawie pierwszej części słynnej powieści Karin Lednickiej pt. Krzywy kościół.

Jury: "Krzywy kościół w wykonaniu Sceny Polskiej Teatru Cieszyńskiego charakteryzuje się wysokim poziomem wszystkich elementów inscenizacji. Wśród nich wyróżnia się wrażliwe podejście do tematu reżysera Radovana Lipusa. Znakomitym kreacjom aktorskim wszystkich przedstawicieli Sceny Polskiej przewodniczy trio głównych ról męskich, wśród nich przede wszystkim Jan Monczka w roli Narratora. Inscenizacja na podstawie powieści Karin Lednickiej jest jednocześnie prawdziwym nazwaniem tego wszystkiego, co współistnienie Czechów i Polaków na terenie dawnego Księstwa Cieszyńskiego po obu stronach granicy czesko-polskiej w dawnej i niedawnej przeszłości przyniosło i do dziś przynosi."

Wczoraj w ostrawskim Domu Kultury Poklad nagrodę odebrała - wspólnie z przedstawicielkami głównych ról żeńskich Małgorzatą Pikus i Barbarą Szotek-Stonawski - autorka tłumaczenia i adaptacji Renata Putzlacher. Scenografię i kostiumy do nagrodzonego spektaklu zaprojektowała Marta Roszkopfová, wspaniałą muzykę skomponowała Dorota Barová, choreografię opracowała Gabriela Klusáková. Korepetycje muzyczne prowadził Tomasz Pala, a wideoprojekcje przygotował Roman Mrázek.

Jesteśmy dumni również z osiągnięć pozostałych nominowanych z Teatru Cieszyńskiego do Nagród Jantar 2022: aktorka Daniela Sedláčková (w kategorii musical za przedstawienie Miluji tě, ale... w roli Ženy) i aktorka Jolana Ferencová (za kreację aktorską roku w spektaklu Višňový sad w roli Raniewskiej).

O spektaklu:

Dnia 14 czerwca 1894 roku doszło do eksplozji w karwińskiej kopalni „Franciszka", która rozprzestrzeniła się na szyby „Jan-Karol" i „Głęboki". Była to jedna z największych katastrof górniczych tamtego okresu, której przypomnieniem jest symboliczny grobowiec 235 ofiar tamtej tragedii na cmentarzu w starej Karwinie. W wyniku szkód górniczych i związanych z nimi wyburzeń budynków tamtego miasta już nie ma, ocalał tylko kościół św. Piotra z Alkantary.

W Karwinie urodziła się Karin Lednická, autorka wysoko cenionego przez krytyków i czytelników „Krzywego kościoła", a także Renata Putzlacher, autorka dramatyzacji pierwszej części zapowiadanej powieściowej trylogii. Jej bohaterkami są przede wszystkim wdowy i sieroty po górnikach, a w centrum ożywającej na scenie starej Karwiny stoi kościół, cichy świadek historii.

Narrator:

„Karwina... Dawna wieś, słynąca z zielonych pastwisk porośniętych soczystą trawą. Kiedy odkryto w tej okolicy bogate złoża węgla, zniknęły z tego krajobrazu krowy, a na urodzajnych gruntach i łąkach zaczęły wyrastać wieże szybowe. Dzwon na wieży kościoła świętego Piotra z Alkantary brzmiał tu, zanim krajobraz Karwiny zaczął się zmieniać. Wieża kościelna też jest już inna. Ta pierwotna była wysoka, strzelista i mogłaby w każdej chwili runąć, bo tam, głęboko pod ziemią, która czasem się trzęsie, pracują w dzień i w nocy górnicy".