Nie żyje Andrzej Klimczak

Andrzej Klimczak, współzałożyciel i dyrektor Polskiej Opery Królewskiej

Nie żyje Andrzej Klimczak, współzałożyciel Polskiej Opery Królewskiej, jej dyrektor w latach 2019 - 2024, śpiewak i reżyser - poinformowała w piątek Polska Opera Królewska. W dorobku ma ponad 50 pierwszoplanowych bas-barytonowych partii.

Był śpiewakiem i reżyserem, współtwórcą i dyrektorem Polskiej Opery Królewskiej w latach 2019-2024. „Dla wielu z nas przede wszystkim był przyjacielem, kolegą i mentorem".

O śmierci Andrzeja Klimczaka poinformowała w mediach społecznościowych Polska Opera Królewska. W poście opublikowanym na Facebooku teatru czytamy: „Był prawdziwym człowiekiem sceny, artystą wyjątkowym, którego kreacje w niezliczonych operach Mozarta, Rossiniego, dziełach barokowych i współczesnych pozostaną na zawsze w pamięci i sercach melomanów. W naszej pamięci pozostanie jako człowiek ciepły, bezpośredni, o ciętym dowcipie, zawsze niezwykle zaangażowany w swoją pracę. Będziemy bardzo tęsknić, Panie Dyrektorze".

Andrzej Klimczak był absolwentem Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Z chwilą ukończenia studiów w 1987 roku rozpoczął karierę jako solista Warszawskiej Opery Kameralnej. Jego pierwsze solowe role to Osmin w Zaide W. A. Mozarta oraz Jan w Żółtej szlafmycy K. Majera. Niedługo potem zadebiutował w roli Figara w Weselu Figara W. A. Mozarta w Teatro Principal w Alicante (1988, Hiszpania).

Kreował ponad pięćdziesiąt bas-barytonowych partii, od dzieł barokowych, poprzez większość pierwszoplanowych ról w operach Mozarta (wśród nich Don Giovanni, Leporello, Papageno, Figaro, Hrabia Almaviva, Guglielmo, Don Alfonso) i Rossiniego (m.in. Don Bartolo w Cyruliku sewilskim, Mustafa we Włoszce w Algierze czy Selim w Turku w Italii), aż po utwory współczesne – śpiewał tytułową partię w Balthazarze czy Felixa w Polieukcie Zygmunta Krauzego. Do istotnych partii zaliczał również Eugeniusza Oniegina w operze Czajkowskiego oraz Forda w Falstaffie Verdiego.

Był cenionym interpretatorem liryki wokalnej, finalistą II Konkursu Moniuszkowskiego w Warszawie. Specjalizował się także w interpretacji barokowych oper i oratoriów. Do jego największych sukcesów należały: partia basowa w Mesjaszu Händla, a także utrwalone w nagraniach role Argenia w Idomeneo Händla oraz Licomede w Tetide in Sciro D. Scarlattiego.

Jako solista występował na wielu prestiżowych scenach i w salach koncertowych Europy i świata, m.in. w Japonii, Libanie, Izraelu czy Omanie. Brał udział w wielu festiwalach, m.in. na Carrintischer Sommer (1995), KlangBogen Wien Mozart A-Z (1996) oraz na Festiwalu Muzycznym w Madrycie (1994-96).

W Polsce występował także na deskach Opery Wrocławskiej, Opery Nova w Bydgoszczy, Teatru Wielkiego w Łodzi oraz w wielu filharmoniach i salach koncertowych (Warszawa, Rzeszów, Gdańsk, Poznań, Łódź, Białystok, Szczecin, Płock). W 2001 roku został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotym Krzyżem Zasługi dla Rzeczypospolitej Polskiej, zaś w roku 2012 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Był współzałożycielem Polskiej Opery Królewskiej. Zajmował stanowisko zastępcy Ryszarda Peryta, a gdy ten zmarł w 2019 roku, został dyrektorem teatru. W 2024 to stanowisko objęła w drodze konkursu Magdalena Kaczorowska.

W naszej pamięci pozostanie jako człowiek ciepły, bezpośredni, o ciętym dowcipie, zawsze niezwykle zaangażowany w swoją pracę" - napisano na Facebooku Polskiej Opery Królewskiej.

Andrzej Klimczak to współtwórca Polskiej Opery Królewskiej, bas-baryton, absolwent Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej we Wrocławiu.

Po ukończeniu studiów w 1987 r. rozpoczął karierę jako solista Warszawskiej Opery Kameralnej. Jego pierwsze solowe role to Osmin w "Zaide" W.A. Mozarta oraz Jan w "Żółtej szlafmycy" K. Majera (Gaetana). Niedługo potem zadebiutował w roli Figara w "Weselu Figara" W.A. Mozarta w Teatro Principal w Alicante (1988, Hiszpania).

Jego dorobek artysty obejmuje ponad 50 pierwszoplanowych bas-barytonowych partii, od barokowych dzieł kompozytorów, takich jak Haendel czy Bach, poprzez niemal wszystkie pierwszoplanowe role w operach Mozarta (wśród nich Don Giovanni, Leporello, Papageno, Figaro, Hrabia Almaviva, Guglielmo, Don Alfonso) i Rossiniego (m.in. Don Bartolo w "Cyruliku sewilskim", Mustafa we "Włoszce w Algierze" czy Selim w "Turku w Italii"), aż po utwory współczesne - by wspomnieć tylko tytułową partię w "Balthazarze" czy Felixa w "Polieukcie" Zygmunta Krauzego.

Do jego koronnych partii zalicza się również kreację Eugeniusza Oniegina w operze Czajkowskiego oraz Forda w "Falstaffie" Verdiego.

Był cenionym interpretatorem liryki wokalnej, laureatem II Konkursu Moniuszkowskiego w Warszawie. Szczególne miejsce w jego dorobku artystycznym zajmował repertuar oratoryjno-kantatowy. Artysta specjalizował się w interpretacji barokowych oper i oratoriów.
Dalsza część artykułu pod materiałem video:

Do jego największych sukcesów należą liczne kreacje partii basowej w "Mesjaszu" Haendla, a także utrwalone w postaci nagrań CD role Argenia w "Imeneo" Haendla oraz Licomede w "Tetide in Sciro" Domenico Scarlattiego.

Jako solista występował na wielu prestiżowych scenach i w salach koncertowych Europy i świata, m.in. w Japonii, Libanie, Izraelu czy Omanie. Brał udział w wielu liczących się na świecie festiwalach, m.in. na Carrintischer Sommer (1995), KlangBogen Wien Mozart A-Z (1996) oraz na Festiwalu Muzycznym w Madrycie (1994-6).

W Polsce występował także na deskach Opery Dolnośląskiej, Opery Bydgoskiej, Teatru Wielkiego w Łodzi oraz w wielu filharmoniach i salach koncertowych (Warszawa, Rzeszów, Gdańsk, Poznań, Łódź, Białystok, Szczecin, Płock).

Liczne partie kreował pod batutą R. Zimaka, S. Stuligrosza, Ph. Entremonta, T. Wojciechowskiego, J. Kasprzyka, E. Michnik, M. Nowakowskiego, T. Karolaka, R. Silvy, Z. Gracy, Ł. Borowicza, K. Bumanna, M.N. Niesiołowskiego.

W 2001 r. został odznaczony przez prezydenta Złotym Krzyżem Zasługi dla Rzeczypospolitej Polskiej, a w 2012 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Polska Opera Królewska została powołana 1 sierpnia 2017 r. Od początku działalności kierował nią Ryszard Peryt, który zmarł 23 stycznia 2019 r. po długiej chorobie.

Waldemar Stelmach
Onet.Kultura
4 stycznia 2025
Portrety
Andrzej Klimczak

Książka tygodnia

Ulisses
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak
James Joyce

Trailer tygodnia