Teatr Rozrywki Trójkąt z Zielonej Góry w CHTO

27 lipca o 21:00
Teatr Rozrywki Trójkąt (Zielona Góra)
Scenki z Zoszczenki wg Michaiła Zoszczenki

reżyseria: Grzegorz Matysik
opracowanie muzyczne: Artur Beling
akordeon na żywo (specjalnie w ChTO): Mariusz Ambrożuk
czas trwania spektaklu: 1h 20 minut
na scenie: Beata Beling, Wojciech Czarnota, Sławomir Krzywiźniak, Ludwik Schiller, Artur Beling

Scenki z Zoszczenki w reżyserii Grzegorza Matysika to spektakl złożony z krótkich, komicznych scen, opartych na prozie znakomitego rosyjskiego pisarza i humorysty Michaiła Zoszczenki. Absurd porewolucyjnej rzeczywistości radzieckiej Rosji przeplata się w nich z podstawowym problemem, który możemy odnaleźć w całej twórczości pisarza – brakiem komunikacji między ludźmi. Termin „bohater Zoszczenki” wszedł na stałe do języka rosyjskiego, jako określenie ćwierć-, a co najwyżej półinteligenta o bardzo wysokich aspiracjach, ale marnych do nich podstawach. Charakterystyczny jest w związku z tym bardzo pokrętny i zabawny język, którym mówią Zoszczenkowe postaci – równie absurdalny i śmieszny, jak sytuacje między nimi. W realizacji Teatru Rozrywki Trójkąt zobaczymy pięcioro aktorów – Beatę i Artura Belingów, Wojciecha Czarnotę, Sławomira Krzywiźniaka i Ludwika Schillera. Ciepły kontrapunkt dla akcji scen stanowi kilka przepięknych romansów rosyjskich, śpiewanych przez aktorów.

Zoszczenko wprowadza nas w świat porewolucyjnej Rosji. Swój tekst buduje na znakomitych dialogach soczystych postaci, które tworzą tożsamość narodu rosyjskiego. Tożsamość charakterologiczną, niepowtarzalną, pełną humoru - Andrzej Buck

Mamy ponad godzinę przedniej zabawy. A kto ma słabość do szyderczego humoru Michaiła Zoszczenki, autora słynnego Wesołego życia, powinien ująć przedstawienie w swoim kalendarzu. Bo niby na scenie mamy szalone egzotyczne lata 20. w Moskwie, ale jak bliskie naszym absurdom. Komunizm ze swoim upiorami dopiero się rodzi, na salony i do teatru wchodzą nowi ludzie, jak to pięknie ujął Zoszczenko, „cham w chama” […]. Humor to szyderczy, bezwzględny w obnażaniu podłości i głupoty. O pokrętnych i bezradnych ludziach, którym bolszewicki świat funduje wariactwo i brak sensu. I oni w to brną. Fenomen Zoszczenki polega i jeszcze na tym, że rycząc ze śmiechu, gdzieś w duszy robisz rachunek sumienia. Czy jestem jeszcze normalny? Nie dałem się zwariować. Bo najważniejsze motto Zoszczenki brzmi „bądź człowiekiem, towarzyszu” […]. Zoszczenko w Zielonej Górze trafił w dobre ręce. Piątka aktorów gra swoje, w ostrym tempie, unika kabaretowych manier. W przypadku mistrza ironii z Moskwy - lepszy jest naturalizm. Mamy nawet kilka piosenek, i to po rosyjsku. - Artur Łukasiewicz

Scena główna w Magazynie Ciekłego Powietrza
Wejściówki w cenie 15 złotych do kupienia w recepcji Sztygarki
(Chorzów, ul. Piotra Skargi 34d, tel. 32 249 59 92, www.sztygarka.pl)

27 lipca o 23:00
projekcja filmu dokumentalnego 
Kutzowizna

koproducentem filmu jest Stowarzyszenie SZTYG.art
scenariusz i reżyseria: Mirosława Sikorska 
zdjęcia: Adam Sikora, Waldemar Stachowiak 
muzyka: Henryk Gębalski 

obsada: Kazimierz Kutz, Zbigniew Zamachowski, Anna Dymna, Jan Englert, Janusz Gajos, Janusz Głowacki, Franciszek Pieczka, Jan Peszek, Marek Kondrat, Olgierd Łukaszewicz, Tadeusz Różewicz, Jerzy Illg

producent: Mirosława Sikorska, Mariusz Wróbel, Sergiusz Brożek
produkcja: Dokument Art Film, Silesia-Film, Stowarzyszenie SZTYG.art
właściciel praw: Stowarzyszenie SZTYG.art
język: polski 
czas trwania: 1 h
Polska 2012

Film prezentowany jest na ChTO w dniu pierwszego publicznego pokazu na 12. MFF T- Mobile Nowe Horyzonty.

Dokument poświęcony Kazimierzowi Kutzowi ukazuje go jako postać uwikłaną w trzy miłosne wątki: miłość do sztuki, miłość do ludzi i miłość do kobiet. Na tę wielopłaszczyznową rekonstrukcję składają się fragmenty filmów i spektakli, relacje bliższych i dalszych mu ludzi, a także wypowiedzi samego Kutza. Wiele uwagi poświęcono miejscom, których magia i specyficzna aura ukształtowały tożsamość bohatera. Kutzowizna przypomina lustro, w którym dostrzegamy człowieka wrażliwego, czasem zagubionego, ale też brutalnie szczerego, charakteryzującego się ogromną siłą i konsekwencją w dążeniu do celu. Główny bohater ostatecznie sam umieszczony zostaje w pozycji widza przyglądającego się swojej historii. Film konfrontuje nas więc z pytaniem o to, czym jest prawda samego opowiadania. (nowehoryzonty.pl)

Scena główna w Magazynie Ciekłego Powietrza
Wstęp wolny!