Weekendowe polecenia Dziennika Teatralnego - Białystok: 03-05.10.2023 r.

„Robot i Motylek" reż. Agnė Sunklodaitė – Białostocki Teatr Lalek
3 listopada - godz. 9.00
4 listopada - godz. 10.30
5 listopada - godz. 13.00

„Robot i Motylek" to przedstawienie o trwałych i głębokich uczuciach, jakie mogą połączyć każdego z nas, a także o bardzo kruchym i ulotnym pięknie, które warto w porę dostrzec.
Spektakl powstał na podstawie historii napisanej przez litewską autorkę Vytaut? Žilinskait?.

To opowieść o robocie, który zakochuje się w stworzeniu z zupełnie innego świata – w motylku. Dzięki krótkiej znajomości mechaniczny bohater odkrywa prawdziwe uczucia, takie jak miłość, empatia, przywiązanie, ale również i strach, i żal...

Przedstawienie poprzez interaktywny charakter zaprasza dzieci do bezpośredniego udziału w przygodach sympatycznego robota i jego przyjaciół. (materiały BTL)

„Symulator" reż. Tomsa Legierski – Białostocki Teatr Lalek
3 listopada - godz. 10.30
4 listopada - godz. 15.00
5 listopada - godz. 15.00

„Symulator" to opowieść o relacjach między dziećmi i rodzicami. Jak się komunikować, by zostać zrozumianym? Spektakl w Białostockim Teatrze Lalek pokazuje kilka wersji możliwych zdarzeń.

„Symulator" to gra, która proponuje doświadczenie prawdziwego życia w wirtualnym świecie. Co takie doświadczenie może dać widzom? Czy może być sposobem na zrozumienie nastolatków? Takiego sposobu poszukuje Tomsa Legierski – czeski reżyser spektaklu.
Głównym bohaterem spektaklu jest dziecko. Widzowie oglądają kolejne etapy jego życia – poczynając od niemowlęctwa do młodzieńczego okresu buntu. Nie brakuje więc płaczu, są nieudane próby karmienia, jest nauka jazdy na rowerku, usypianie, gra w piłkę z ojcem, sprzątanie mieszkania, trening przypominający tresurę, wypominanie nieobecności i złych ocen przy jednoczesnym obciążeniu zajęciami dodatkowymi.

W grę o tytule „Dzieciak" grają dwie pary (Łucja Grzeszczyk-Krzysztof Bitdorf i Agata Stasiulewicz-Maciej Zalewski) oraz jeden singiel (Michał Jarmoszuk). Ciekawym rozwiązaniem jest przedstawienie różnych typów rodziców. Jedni są opresyjni, apodyktyczni. Nie słuchają dziecka, przerywają mu, narzucają swoje racje. Nie próbują wysłuchać ani zrozumieć. Mają wygórowane oczekiwania – może dziecko ma spełnić ich niezrealizowane marzenia? Nie akceptują wyborów, zainteresowań, kolegów. Podnoszą głos, stosują agresywne zachowania. Nie prowadzi to do niczego dobrego. Drugi typ rodziców to ten wyrozumiały. Przede wszystkim próbują z dzieckiem rozmawiać, komunikować się. Szanują jego odrębność, indywidualność. Dzięki takiej koncepcji scenicznej widzowie oglądają różne wersje jednej sytuacji. Mogą spojrzeć na problem z kilku stron.

„Hotel Ritz. Musical" reż. Joanna Drozda – Białostocki Teatr Lalek
3 listopada - godz. 19.00
4 listopada - godz. 18.00
5 listopada - godz. 19.00

Barwne kreacje aktorskie, przebojowe piosenki, muzyka grana na żywo, porywające sceny zbiorowe i gustowne stroje z epoki. „Hotel Ritz. Musical" ma wszystko, by stać się przebojem białostockiej sceny. Dzięki spektaklowi Białostockiego Teatru Lalek legenda Ritza ożyła.

Widzowie przenoszą się na jedną noc do eleganckich wnętrz gmachu – wizytówki międzywojennego Białegostoku – do którego ściągały elity z całego kraju. Trzeba pamiętać, że czas międzywojnia jest czasem wielkiej swobody i afirmacji życia. Zarówno ten okres, jak i legendę Ritza z powodzeniem przypomina autorka scenariusza, piosenek i reżyserka spektaklu Joanna Drozda. Warto było czekać kilka sezonów na musical poświęcony nie tylko hotelowi Ritz, ale mierzący się z mitem wielokulturowego Białegostoku.

„Motyle są wolne" reż. Zbigniew Lesień – Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki
3 listopada - godz. 19.00 (Uniwersyteckie Centrum Kultury)
4 listopada - godz. 16.00 (Uniwersyteckie Centrum Kultury)
5 listopada - godz. 16.00 (Uniwersyteckie Centrum Kultury)

Sztuka „Motyle są wolne" napisana przez Leonarda Gershe, w latach siedemdziesiątych XX w, w Nowym Jorku, gdzie toczy się akcja utworu, przez samego autora określana „komedią sentymentalną", opowiada historię niepełnosprawnego chłopaka Dona, który w wynajętej kawalerce na Manhattanie po raz pierwszy próbuje samodzielnego życia, z dala od apodyktycznej matki. Kiedy poznaje swą ekscentryczną sąsiadkę o dość pogmatwanej przeszłości, początkującą aktorkę Jill, jego poukładany świat zostaje kompletnie zburzony.

To wzruszająca historia dziwnej i trudnej miłości, pełna humoru i niespodziewanych zwrotów akcji dla młodych i starszych, mająca dostarczyć przede wszystkim rozrywki. Jej głównym atutem są świetnie napisane dialogi. Opowiedziana w konwencji komedii romantycznej, z lekkością i dowcipem, niesie z sobą również głębokie przesłanie, zwracając uwagę na istotne społeczne problemy ludzi borykających się z niepełnosprawnością.

Śledząc losy głównego bohatera tej znakomicie napisanej sztuki, szybko przekonujemy się, iż mimo swojego kalectwa, jest on jedyną osobą w dojrzały i wrażliwy sposób radzącą sobie z rzeczywistością. Świat ludzi zdrowych przegrywa konfrontacje z jego mądrym, pełnym szczerości podejściem do życia. (materiały TD)

„Dekameron" reż. Igor Gorzkowski – Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki
4 listopada - godz. 19.00 (aula UwB)
5 listopada - godz. 19.00 (aula UwB)

Giovanni Boccaccio napisał swój liczący sto nowel Dekameron z myślą o kobietach. Pozostajemy wierni dedykacji autora. Ze zbioru wybraliśmy dziesięć historii, które dotyczą miłości, zdrady, pragnień i rozterek serca.

Większa część tych historii ma charakter komediowy, gdzie nie brak pikanterii i frywolności, ale i poważniejszy ton nie jest obcy Boccacciowi, a zwłaszcza kończąca spektakl opowieść o Gryzeldzie.

To spektakl, w którym akcja toczy się wartko, tematy co i rusz się zmieniają, scenografia i kostium nawiązują do epoki, ale nie brak im funkcjonalności i prostoty właściwej dzisiejszym formom teatralnym. Konwencja gry aktorskiej inspirowana jest formami właściwymi dla komedii dell arte, ale przełamywana jest w wielu momentach współczesnym psychologizmem czy metaforycznym skrótem.

Dlaczego Teatr Dramatyczny sięga dziś po liczące sobie pięćset pięćdziesiąt lat dzieło Boccaccia? Odpowiedź podsuwa sam autor – Trud rozumu śmiertelników nie tylko na tym się zasadza, aby w pamięci przeszłość zachowywać i znać teraźniejszość, ale dzięki jednej i drugiej przewidywać przyszłość.

Koncert flamenco Contratiempo – Nie Teatr
3 listopada – godz. 19.00

Zespół Contratiempo powstał w roku 2003 jako duet gitarowy Filip Swinarski – Jarosław Czajczyński. Z czasem rozrósł się, by dziś prezentować także śpiew i taniec wykonywany przez tancerki flamenco Dominikę Kupniewską i Karolinę Łucznik. W Nie Teatrze w składzie zespołu zobaczymy także tancerza i śpiewaka - Mateo Gallito.

Contratiempo wykonuje muzykę flamenco, grając zaaranżowane przez siebie utwory znanych wykonawców gatunku, a także własne kompozycje. Repertuar zespołu obejmuje tradycyjne style fiestowe, oraz rozbudowane utwory sceniczne, a także formy instrumentalne, wzbogacone o elementy innych gatunków muzyki, jak muzyka latynoska, orientalna czy jazz.

Zespół koncertuje w całym kraju, zarówno w ośrodkach kultury i klubach, jak również w ramach szerszych wydarzeń kulturalnych, a dzięki współpracy z Filharmonią Narodową w Warszawie, Filharmonią Świętokrzyską i Filharmonią Łódzką grał także audycje edukacyjne na terenie całej Polski.

Artyści współpracowali z wykonawcami flamenco z Polski oraz z zagranicy, między innymi z Oscarem Guzmanem (Hiszpania), Carmen Segurą (Hiszpania), Vicky Bareą (Hiszpania), Mateo El Gallito (Słowacja).

Dla Jerzego Wasowskiego – Kabaret Starszych Panów i jazz – Nie Teatr
5 listopada – godz. 18.00

„Piosenki z muzyką Jerzego Wasowskiego, zwłaszcza te stworzone do tekstów Jeremiego Przybory – znajdują jeszcze czasami miejsce w pamięci Słuchaczy. My proponujemy wsłuchać się w ich warstwę muzyczną. Z ogromnym wyczuciem „śpiewają" je znakomici muzycy jazzowi, których poprosiliśmy, by cały program złożyli ze swoich ulubionych utworów twórców Kabaretu Starszych Panów. Nam ten repertuar dostarczył wiele przyjemności. Dotychczasowi słuchacze też dołączyli do zachwytów. Czas zatem na Widzów Nie Teatru, dla których mamy w zanadrzu także opowieść o Jerzym Wasowskim – o jego życiu i działalności zawodowej, która nie ograniczała się tylko do komponowania. Przywieziemy też jeden z dowodów nieoczywistych zainteresowań kompozytora – okolicznościową (wydaną w związku z przypadającą w tym roku 110.rocznicą urodzin) publikację „Książeczki z naszej półeczki". Zapraszamy." – Monika i Grzegorz Wasowscy, Fundacja Wasowskich

W koncercie-opowieści udział wezmą:
Bogdan Hołownia – jeden z najwrażliwszych polskich pianistów jazzowych, wyśmienity aranżer, nazywany romantykiem fortepianu. Należy do nielicznych polskich muzyków jazzowych, którzy ukończyli słynną Berklee College of Music w Bostonie. Od lat wyznawca i propagator talentu kompozytorskiego Jerzego Wasowskiego.

Paweł Pańta – wybitny polski kontrabasista i gitarzysta basowy. Ukończył Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie. Współpracuje z najlepszymi solistami i zespołami, jazzowymi i klasycznymi, otwarty i twórczy. Zdobywca wielu nagród, w tym GRAMMY. Na scenie Nie Teatru gościł już w projekcie „The Best of James Bond".

Fundacja Wasowskich założona w 2014 przez Monikę i Grzegorza Wasowskich. Niestrudzenie propaguje i dba o dorobek Jerzego Wasowskiego. Inicjuje i organizuje koncerty, spotkania, wydarzenia kulturalne, wydaje książki i płyty, udostępnia nuty, wspierając osoby zainteresowane spuścizną Jerzego Wasowskiego i jego współpracą z autorami tekstów piosenek. (materiały Nie Teatru)