Rozmowa z Martą Gzowską-Sawicką
Myślę, że szatan u Bułhakowa był przede wszystkim „elegancko-zabawny", że tak to ujmę. Mój Woland może i jest elegancki, ale z pewnością nie jest zabawny. Musiał on stać się pewnego rodzaju ogniwem pomiędzy kobiecością a męskością, stąd też decyzja o stonowaniu go rozwagą i roztropnością. Zależało mi także na tym, by stworzyć iluzję – że ta fizyczna kobiecość jest pewnego rodzaju oszustwem i przykrywką dla jego wnętrza. To właśnie utrzymanie tej iluzji było szczególnie trudne, ale myślę, że to dzięki niej diabeł ostatecznie nabrał uniwersalizmu.
(czytaj więcej)
Artykuł dnia: 31.07.2021 SOBOTA
Aktualności
16.5.2018
Zbrodnia jest blisko, ale nie chcemy ...
"Makbet" - reż. Rufus Norris - National Theatre Live - Multikino
Każdy obywatel ziemi zna choć jedno dzieło Szekspira, nawet jeśli nie ...
"Król" w Warszawie
Opowieść o targanej konfliktami narodowymi, politycznymi i społecznymi Warszawie u progu drugiej wojny światowej.
Masz gdzie?
"Wielki Fryderyk" - reż. Jan Klata - Teatr Polski w Poznaniu
Słowa poniższe polecamy czytać do piosenki "Here Comes the Pain" zespołu ...
Sacrum profanum Trelińskiego
"Ognisty anioł" - reż. Mariusz Treliński - Teatr Wielki - Opera Narodowa w Warszawie
W niedzielę w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w ...
Stwarzając świat trzeba zachować umiar
"Stary testament- reanimacja" - reż. Agata Duda-Gracz - Teatr J. Słowackiego w Krakowie
Reżyser teatralny stwarza świat. Można to samo ...
Żona z wytwórni żon
"Bahamut" - reż. Wojciech Kościelniak - Akademia Sztuk Teatralnych we Wrocławiu
Płaska czy kulista? Zawieszona w kosmicznej próżni a może ...
