Antoni Czechow

Dramatopisarz, nowelista, rosyjski klasyk literatury dramatycznej.
Urodził się 17 (29?) stycznia 1860 w Taganrogu (Rosja). Zmarł 2 (15?) lipca 1904 w Badenweiler (Niemcy - Badenia-Wirtembergia).
Już jako student medycyny publikował utwory humorystyczne i satyryczne: „Śmierć urzędnika" (1883), „Kameleon" (1884), łączące liryzm z ironią.
Przez całe życie pisał felietony teatralne oraz opowiadania z życia rosyjskiej sceny. Swoją pierwszą, czteroaktową sztukę „Płatonow", napisał mając około dwudziestu lat.
Wartość jego sztuk odkrył dopiero Konstantin Stanisławski, słynny twórca MChAT-u, który premierą „Mewy" (1898) przyczynił się do rozgłosu Czechowa. Trzy kolejne sztuki pisane na zamówienie MChAT-u („Wujaszek Wania", „Trzy siostry", „Wiśniowy sad") cieszyły się podobną popularnością co „Mewa" i są do dzisiaj najbardziej znanymi utworami Czechowa.
Znany głównie z dramatów odtwarzających tragizm powszedniej egzystencji zwykłych, przeciętnych ludzi, zazwyczaj pozbawionych woli działania, w których konflikty ukazywał w aspekcie ogólnoludzkim, społeczno-psychologicznym, a zarazem czysto rosyjskim.
Chorował na gruźlicę, jednak pomimo choroby udał się w morderczą podróż na Sachalin, wyspę zesłańców, by zebrać materiały do książki o katorżnikach.
Pochowano go z honorami na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.

Książka tygodnia

Aurora. Nagroda Dramaturgiczna Miasta Bydgoszczy. Sztuki finałowe 2024
Teatr Polski w Bydgoszczy
red. Davit Gabunia, Julia Holewińska, Agnieszka Piotrowska

Trailer tygodnia