Piotr Wysocki
Aktor teatralny, telewizyjny, radiowy i filmowy.
Urodził się 13 kwietnia 1936 w Toruniu.
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1964), gdzie zadebiutował rolą Jana w przedstawieniu „Pierwszy dzień wolności” Leona Kruczkowskiego w reżyserii Jerzego Merunowicza (premiera 8 maja 1964).
W latach 1964–1969 występował w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu. Jego pierwszą rolą w tym teatrze była rola Żandarma w „Rewizorze” Mikołaja Gogola w reżyserii Hugona Morycińskiego (premiera 7 listopada 1964). W następnych latach zagrał m. in. Poetę w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Kazimierza Brauna (premiera 19 listopada 1965), Hrabiego Fantazego Dafnickiego w „Fantazym” Juliusza Słowackiego w reżyserii Kazimierza Brauna (premiera 19 listopada 1966). W toruniu zagrał jeszcze z takimi reżyserami jak: Krystyna Meissner, Jacek Okopiński i Tadeusz Kozłowski. Szczególne toruńskie wydarzenia to role: Nauczyciela w „Wizycie starszej pani” Friedricha Dürrenmatta w reżyserii Kazimierza Brauna (premiera 29 stycznia 1967) i Porfirego Piotrowicza w „Zbrodni i karrze” w reżyserii Hugona Morycińskiego (premiera 29 marca 1969).
W latach 1969–2001 był aktorem Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Pierwszym lubelskim przedstawieniem z jego udziałem był „Świętoszek” Molièra w którym w roli Tartuffa obsadził go Piotr Paradowski (premiera 31 stycznia 1970). W Lublinie grał u takich reżyserów jak: Guy Kayat - „Różowa róża” Claire-Lise Charbonnier (Lesouriceau), Adam Hanuszkiewicz „Kordian” Juliusza Słowackiego (Prezes), Józef Jasielski „Pokojówki” Jeana Geneta (Solange) i „Othelo - Maur Wenecki” Williama Szekspira „Othello”, Jerzy Rakowiecki w Don Juanie” Molièra (Don Juan). Ponadto: Irena Babel, Henryk Mozer, Jerzy Rakowiecki, Barbara Fijewska, Ignacy Gogolewski, Józef Słotwiński, Andrzej Rozhin, Jan Szurmiej, Andrzej Żarnecki, Bogdan Baer, Marcel Kochańczyk, Krzysztof Babicki, Bogdan Ciosek i wielu innych.
Wystąpił w Teatrze Telewizji w „Drugim zabiciu psa” Marka Hłaski w reżyserii Tomasza Wiszniewskiego oraz w Teatrze Polskiego Radia w „Jak pszczoły, jak ziarno” Stanisława Fornala w reżyserii autora.
Z powodzeniem występował również w filmie: „Popioły” w reżyserii Andrzeja Wajdy, „Lalka” w reżyserii Ryszarda Bera czy „Chopin, pragnienie miłości” w reżyserii Jerzego Antczaka.
Sprawował mandat radnego Lublina z ramienia Konfederacji Polski Niepodległej.
Nagrody i odznaczenia:
1977 - Zasłużony Działacz Kultury
1978 - Honorowa Odznaka za zasługi dla m. Lublina
1979 - Srebrny Krzyż Zasługi
1992 - Lublin - Nagroda Honorowa Oddziału Lubelskiego ZASP
1995 - Lublin - Honorowy Medal im.Juliusza Osterwy
1998 - Lublin - nagroda artystyczna wojewody lubelskiego
2006 - Srebrny Medal Gloria Artis-Zasłużony Kulturze
2012 - Lublin - nagroda kulturalna województwa lubelskiego
Dwukrotnie żonaty, ojciec muzyka (perkusisty) Piotra Wysockiego.
Opracował Ryszard Klimczak
Źródła: FilmPolski, e-teatr, Wikipedia
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1964), gdzie zadebiutował rolą Jana w przedstawieniu „Pierwszy dzień wolności” Leona Kruczkowskiego w reżyserii Jerzego Merunowicza (premiera 8 maja 1964).
W latach 1964–1969 występował w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu. Jego pierwszą rolą w tym teatrze była rola Żandarma w „Rewizorze” Mikołaja Gogola w reżyserii Hugona Morycińskiego (premiera 7 listopada 1964). W następnych latach zagrał m. in. Poetę w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Kazimierza Brauna (premiera 19 listopada 1965), Hrabiego Fantazego Dafnickiego w „Fantazym” Juliusza Słowackiego w reżyserii Kazimierza Brauna (premiera 19 listopada 1966). W toruniu zagrał jeszcze z takimi reżyserami jak: Krystyna Meissner, Jacek Okopiński i Tadeusz Kozłowski. Szczególne toruńskie wydarzenia to role: Nauczyciela w „Wizycie starszej pani” Friedricha Dürrenmatta w reżyserii Kazimierza Brauna (premiera 29 stycznia 1967) i Porfirego Piotrowicza w „Zbrodni i karrze” w reżyserii Hugona Morycińskiego (premiera 29 marca 1969).
W latach 1969–2001 był aktorem Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Pierwszym lubelskim przedstawieniem z jego udziałem był „Świętoszek” Molièra w którym w roli Tartuffa obsadził go Piotr Paradowski (premiera 31 stycznia 1970). W Lublinie grał u takich reżyserów jak: Guy Kayat - „Różowa róża” Claire-Lise Charbonnier (Lesouriceau), Adam Hanuszkiewicz „Kordian” Juliusza Słowackiego (Prezes), Józef Jasielski „Pokojówki” Jeana Geneta (Solange) i „Othelo - Maur Wenecki” Williama Szekspira „Othello”, Jerzy Rakowiecki w Don Juanie” Molièra (Don Juan). Ponadto: Irena Babel, Henryk Mozer, Jerzy Rakowiecki, Barbara Fijewska, Ignacy Gogolewski, Józef Słotwiński, Andrzej Rozhin, Jan Szurmiej, Andrzej Żarnecki, Bogdan Baer, Marcel Kochańczyk, Krzysztof Babicki, Bogdan Ciosek i wielu innych.
Wystąpił w Teatrze Telewizji w „Drugim zabiciu psa” Marka Hłaski w reżyserii Tomasza Wiszniewskiego oraz w Teatrze Polskiego Radia w „Jak pszczoły, jak ziarno” Stanisława Fornala w reżyserii autora.
Z powodzeniem występował również w filmie: „Popioły” w reżyserii Andrzeja Wajdy, „Lalka” w reżyserii Ryszarda Bera czy „Chopin, pragnienie miłości” w reżyserii Jerzego Antczaka.
Sprawował mandat radnego Lublina z ramienia Konfederacji Polski Niepodległej.
Nagrody i odznaczenia:
1977 - Zasłużony Działacz Kultury
1978 - Honorowa Odznaka za zasługi dla m. Lublina
1979 - Srebrny Krzyż Zasługi
1992 - Lublin - Nagroda Honorowa Oddziału Lubelskiego ZASP
1995 - Lublin - Honorowy Medal im.Juliusza Osterwy
1998 - Lublin - nagroda artystyczna wojewody lubelskiego
2006 - Srebrny Medal Gloria Artis-Zasłużony Kulturze
2012 - Lublin - nagroda kulturalna województwa lubelskiego
Dwukrotnie żonaty, ojciec muzyka (perkusisty) Piotra Wysockiego.
Opracował Ryszard Klimczak
Źródła: FilmPolski, e-teatr, Wikipedia
