Stanisław Bieniasz
dramaturg, prozaik, reżyser, publicysta oraz autor sztuk scenicznych i scenariuszy filmowych.
Stanisław Bieniasz urodził się 8 maja 1950 r. w Pawłowie koło Zabrza, zmarł 11 lutego 2001 r. w Zabrzu - polski dramaturg, prozaik, reżyser, publicysta oraz autor sztuk scenicznych i scenariuszy filmowych.
Zanim został pisarzem pracował jako dziennikarz. Jego debiutem był monodram „Hotel pod Konfesjonałem” wydany w 1977 roku. W ciągu następnych trzech lat napisał kilka sztuk, za które dostał nagrody w konkursach dramaturgicznych. Część z nich została wystawiona w teatrach oraz telewizji. Do najważniejszych pozycji tamtego okresu należą m.in.: „Urlop zdrowotny”, „Czerwone słoneczko”, „Hałdy” i „Stary portfel”.
Przez 13 lat przebywał wraz z najbliższą rodziną na emigracji, współpracując jako publicysta i autor z Radiem Wolna Europa oraz redakcją polską Deutschlandfunk. W tym czasie powstało kilka sztuk, słuchowisk, kilkadziesiąt opowiadań, a także trzy powieści. Najważniejszymi z nich są:
Ostry dyżur (1984)
Podanie o zezwolenie na życie (1991)
Ucieczka (1991)
Podejrzenie (1991)
Rekonstrukcja (1991)
Sponsor i jego autor (1995)
Niedaleko Kőnigsallee (1997)
W 1994 nakręcono serial TV Spółka rodzinna, do którego stworzył scenariusz. Do najważniejszych sztuk napisanych w latach dziewięćdziesiątych, z których od połowy dekady część sam wyreżyserował, należą: „Biografia”, „Pora zbiorów”, „Senator”.
Ostatnimi powieściami napisanymi przez Bieniasza były: „Transfer” i „Naczelnik”, powstałe na przełomie XX i XXI wieku.
Stanisław Bieniasz był założycielem i prezesem Regionalnego Towarzystwa Polsko-Niemieckiego z siedzibą w Gliwicach. W ostatnich latach życia pełnił funkcję radnego i przewodniczącego Komisji Kultury i Sportu w Zabrzu. Zmarł w roku 2001 w Zabrzu. Pośmiertnie odznaczony przez premiera RP Złotym Krzyżem Zasługi, Nagrodą Prezydenta Zabrza oraz Honorową Nagrodą im. Wojciecha Korfantego.
Źródło: Wikipedia
Zanim został pisarzem pracował jako dziennikarz. Jego debiutem był monodram „Hotel pod Konfesjonałem” wydany w 1977 roku. W ciągu następnych trzech lat napisał kilka sztuk, za które dostał nagrody w konkursach dramaturgicznych. Część z nich została wystawiona w teatrach oraz telewizji. Do najważniejszych pozycji tamtego okresu należą m.in.: „Urlop zdrowotny”, „Czerwone słoneczko”, „Hałdy” i „Stary portfel”.
Przez 13 lat przebywał wraz z najbliższą rodziną na emigracji, współpracując jako publicysta i autor z Radiem Wolna Europa oraz redakcją polską Deutschlandfunk. W tym czasie powstało kilka sztuk, słuchowisk, kilkadziesiąt opowiadań, a także trzy powieści. Najważniejszymi z nich są:
Ostry dyżur (1984)
Podanie o zezwolenie na życie (1991)
Ucieczka (1991)
Podejrzenie (1991)
Rekonstrukcja (1991)
Sponsor i jego autor (1995)
Niedaleko Kőnigsallee (1997)
W 1994 nakręcono serial TV Spółka rodzinna, do którego stworzył scenariusz. Do najważniejszych sztuk napisanych w latach dziewięćdziesiątych, z których od połowy dekady część sam wyreżyserował, należą: „Biografia”, „Pora zbiorów”, „Senator”.
Ostatnimi powieściami napisanymi przez Bieniasza były: „Transfer” i „Naczelnik”, powstałe na przełomie XX i XXI wieku.
Stanisław Bieniasz był założycielem i prezesem Regionalnego Towarzystwa Polsko-Niemieckiego z siedzibą w Gliwicach. W ostatnich latach życia pełnił funkcję radnego i przewodniczącego Komisji Kultury i Sportu w Zabrzu. Zmarł w roku 2001 w Zabrzu. Pośmiertnie odznaczony przez premiera RP Złotym Krzyżem Zasługi, Nagrodą Prezydenta Zabrza oraz Honorową Nagrodą im. Wojciecha Korfantego.
Źródło: Wikipedia
