Aby wybaczyć, trzeba zapomnieć
"Walizka" - reż: Dorota Ignatjew - Teatr Żydowski w WarszawieW piątek 4 listopada (czyli dzisiaj) w Teatrze Żydowskim im. Estery Racheli i Idy Kamińskich będzie miała miejsce premiera "Walizki" - dramatu napisanego przez Małgorzatę Sikorską-Miszczuk nagrodzonego w konkursie Metafory Rzeczywistości organizowanym przez Teatr Polski w Poznaniu
„Walizka” to, jak mówi autorka, „sztuka o uzdrawianiu. Wszystko, co mamy w sobie – bagaż wspomnień, często niechcianych - istnieje i żyje w nas, czy tego chcemy, czy nie. Możemy nigdy naszej „Walizki” nie otworzyć i żyć w wiecznej połowiczności i niepełności”.
Można powiedzieć, że poprzez dramat Sikorska-Miszczuk podejmuje próbę uregulowania stosunków z historią. Usiłuje oswoić zarówno siebie jak i czytelnika ze zdarzeniami mającymi miejsce podczas II wojny światowej. Myślę, że jej starań nie wolno lekceważyć, ponieważ stanowią one jeden ze sposobów na rozliczenie się z tragicznymi dziejami Europy, a tym samym są ważnym elementem, za pomocą którego można stwarzać ustabilizowany świat. Wszak oczywistym jest, że tkwiący w przeszłości człowiek nie jest w stanie zrobić kroku na przód, a echa nieustannie powracających wspomnień nie mogą być dobrym fundamentem pod budowę jakiejkolwiek rzeczywistości.
Z utworem postanowiła zmierzyć się Dorota Ignatjew. Podjęła się trudnego zadania, ponieważ poprzez spektakl opowiadać będzie o doświadczeniach, których ani ona sama, ani autorka dramatu nie doznała bezpośrednio. Jednakże reżyserka zapytana o to, czy nie boi się realizować literatury post-pamięci, odpowiedziała przecząco. Dodała także, iż powinniśmy rozmawiać o holocauście, nawet jeśli dotyczy nas tylko pośrednio, ponieważ tego typu dyskusje stanowią jedyny sposób na oswojenie się z tragiczną przeszłością.
Kolejne spektakle: 5 i 6 listopada.
