Arcydzieło dwudziestowiecznej dramaturgii

Campus uniwersytecki, noc po otwierającym rok akademicki przyjęciu u rektora. Historyk George i jego żona Martha goszczą u siebie w domu - na swoistym afterparty - nowo zaangażowanego wykładowcę biologii Nicka z żoną. Nocne rozmowy, zmęczenie, a także wciąż wypijany alkohol sprawiają, że pomiędzy tą czwórką rozpoczyna się drapieżna, okrutna, a jednocześnie pełna ciętego dowcipu gra. Gra, w której ujawniają się podrażnione ambicje, konflikty pokoleniowe, niepohamowany erotyzm, intelektualne pretensje i rodzinne sekrety. "Kto się boi Wirginii Woolf?" to sztuka niezwykle wielowymiarowa, będąca wymarzonym materiałem do wnikliwej pracy twórczej.

Edward Albee
Przekład: Jacek Poniedziałek
KTO SIĘ BOI VIRGINII WOOLF?
Reżyseria: Grzegorz Wiśniewski
Scenografia: Barbara Hanicka
Reżyseria świateł: Marek Kozakiewicz
Opracowanie muzyczne: Rafał Kowalczyk
Współpraca dramaturgiczna: Jakub Roszkowski
Asystent reżysera: Katarzyna Dałek
Inspicjent, sufler: Agnieszka Szczepaniak

W spektaklu występują: Dorota Kolak (Marta), Mirosław Baka (George), Katarzyna Dałek (Honey), Piotr Biedroń (Nick).
Planowana premiera: 2 października 2015 roku na Dużej Scenie
Kolejne spektakle: 3, 4, 7, 8, 9 października na Dużej Scenie

Grzegorz Wiśniewski (ur. 1968) - etatowy reżyser Teatru Wybrzeże. Jeden z najciekawszych i najlepszych polskich reżyserów średniego pokolenia. Absolwent Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie (1996). Zadebiutował w 1997 roku w Krakowskim Teatrze Scena STU BABIŃCEM Czechowa, przygotował tam jeszcze PREZYDENTKI Schwaba (1999). Reżyserował w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego (ZDARZENIA NA BRYGU BANBURY Gombrowicza, 1999; PŁATONOW Czechowa, 2000), w teatrach wrocławskich: Współczesnym (RZEŹNIA Mrożka, 2000) i Polskim (JAN GABRIEL BORKMAN Ibsena, 2005), w warszawskim Powszechnym (PREZYDENTKI Schwaba, 2001; KSZTAŁT RZECZY LaBute'a, 2002; BIAŁE MAŁŻEŃSTWO Różewicza, 2003; LETNICY Gorkiego, 2004), w Narodowym (KRÓLOWA MARGOT Dumas, 2012), i Studio (JÓZEF I MARIA Turriniego, 2011), w Teatrze im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy (PLASTELINA Sigariewa, 2005), w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (MEWA Czechowa, 2007), w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (BRZYDAL von Mayenburga, 2007 - polska prapremiera; ZAGŁADA LUDU ALBO MOJA WĄTROBA JEST BEZ SENSU Schwaba, 2008; PRZED ODEJŚCIEM W STAN SPOCZYNKU Bernharda, 2010; KRÓL RYSZARD III Shakespeare'a, 2012), w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (MARIA STUART Schillera, 2008; ŚNIEG Witkacego, 2010). Od 2001 roku jest etatowym reżyserem Teatru Wybrzeże w Gdańsku, gdzie zrealizował JANA GABRIELA BORKMANA Ibsena (2001), MEWĘ Czechowa (2002), MATKĘ Witkacego (2003), PRZED ODEJŚCIEM W STAN SPOCZYNKU Bernharda (2004), KSIĘŻNĄ D'AMALFI Webstera (2006), SŁODKIEGO PTAKA MŁODOŚCI Williamsa (2008), ZMIERZCH BOGÓW Viscontiego (2009) , PERSONĘ Bergmana (2010), PŁATONOWA Czechowa (2013). Jest laureatem wielu prestiżowych nagród teatralnych, m.in. Nagrody im. Konrada Swinarskiego za reżyserię ZMIERZCHU BOGÓW, Złotego Yoricka w konkursie na najlepszą polską inscenizację dzieł Willama Shakespeare'a za reżyserię RYSZARDA III oraz Feliksa Warszawskiego za reżyserię KRÓLOWEJ MARGOT.

Barbara Hanicka (ur. 1952) - wybitna polska scenografka. Absolwentka Wydziału Wystawiennictwa i Studium Scenografii krakowskiej ASP pod kierunkiem Lidii i Jerzego Skarżyńskich (1980). Pracę rozpoczęła w Nowym Jorku, jako asystentka Davida Mitchella i współpracowniczka Gordona Edelsteina w St. Marks Theater. Jest autorką około osiemdziesięciu projektów scenograficznych dla wielu teatrów. Współpracowała m.in. z Eugeniuszem Korinem (KROKODYL wg Dostojewskiego, 1983), Zygmuntem Hübnerem (Z ŻYCIA GLIST Enquista, 1984, MEDEA Eurypidesa 1988), Tadeuszem Łomnickim (AFFABULAZIONE Pasoliniego, 1984), Mikołajem Grabowskim (KTO SIĘ BOI VIRGINII WOOLF? Albee'ego, 1988; OPERA MLECZANA Mleczki i Radwana, 2003), Zbigniewem Brzozą (BURZA Shakespeare'a, 1999), Grzegorzem Jarzyną (BZIK TROPIKALNY Witkiewicza, 1997; IWONA, KSIĘŻNICZKA BURGUNDA Gombrowicza, 1997; NIEZIDENTYFIKOWANE SZCZĄTKI LUDZKIE Frasera, 1998), Agnieszką Lipiec-Wróblewską (TAMA McPhersona, 2000), Pawłem Miśkiewiczem (PRZYPADEK KLARY Loher, 2001; PŁATONOW Czechowa, 2002; NIEWINA Loher, 2004, AUTO DA FÉ Canettiego, 2005; w 2006 roku - ALINA NA ZACHÓD Dobbrowa, SEN O JESIENI Fossego, PRZEDTEM/POTEM Schimmelpfenniga; PEER GYNT. SZKICE Z DRAMATU HENRYKA IBSENA, 2007; ALICJA wg Carolla, 2008), Grzegorzem Wiśniewskim (PREZYDENTKI Schwaba, 2001; KSZTAŁT RZECZY LaBute'a, 2002; MATKA Witkiewicza, 2003; ZMIERZCH BOGÓW Viscontiego, 2009; KRÓLOWA MARGOT Dumas, 2012; PŁATONOW Czechowa, 2013). Projekt kostiumów do PUŁAPKI Różewicza (1984) był początkiem jej wieloletniej współpracy z Jerzym Grzegorzewskim. W Teatrze Studio, a potem w Teatrze Narodowym w Warszawie oraz w Starym Teatrze w Krakowie zrealizowali m.in. POWOLNE CIEMNIENIE MALOWIDEŁ wg Lowry'ego (1985), OPERĘ ZA TRZY GROSZE Brechta (1986), TAK ZWANĄ LUDZKOŚĆ W OBŁĘDZIE wg Witkacego (1987, 1992), USTA MILCZĄ, DUSZA ŚPIEWA wg operetek Kálmana i Lehára (1988), DZIESIĘĆ PORTRETÓW Z CZAJKĄ W TLE wg Czechowa (1987, 1992), LA BOHÈME wg Wyspiańskiego (1995), DZIADY - DWANAŚCIE IMPROWIZACJI wg Mickiewicza (1995), DON JUANA Molière'a (1996). Od 1998 roku jest scenografem Teatru Narodowego. Barbara Hanicka jest laureatką wielu prestiżowych nagród artystycznych, m.in. Nagrody na V Ogólnopolskim Konkursie na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury za scenografię do ZMIERZCHU BOGÓW (2010).