Bajka dla dorosłych

A jeśli dodamy do tego całą plejadę komicznych postaci, nieoczekiwane zwroty akcji i muzykę, którą bez wahania nazwać można rewią przebojów, to Księżniczkę czardasza polecić można bez specjalnej rekomendacji. Operetka Kálmána jest zarówno pretekstem do gry z konwencją, jak i cieszenia uszu pięknymi głosami. O popularności dzieła świadczy fakt niedawnego włączenia go do repertuaru przez tak wybitne nazwiska jak Anna Netrebko czy Juan Diego Flórez. Teatr Muzyczny pokaże jego nową wersję, w której obok doświadczonych artystów wystąpią młodzi soliści. W ich wykonaniu usłyszymy takie przeboje jak: „Co się dzieje", „Skarbie mój" czy „Czardasz, czardasz".

Reżyserem spektaklu jest Grzegorz Chrapkiewicz, współpracujący z wieloma teatrami w Polsce. W Teatrze Muzycznym w Poznaniu wyreżyserował już dwie świetnie przyjęte komedie: Mayday R. Cooneya oraz Akompaniatora A. Burzyńskiej. Kierownikiem muzycznym spektaklu został Dariusz Tabisz. Autorem choreografii jest Jarosław Staniek, jeden z najbardziej utytułowanych polskich choreografów musicalowych. Scenografię oraz oryginalne kostiumy przygotuje Aneta Suskiewicz. Księżniczka czardasza w reżyserii Grzegorza Chrapkiewicza to muzyczna rozrywka na najwyższym poziomie, w której nie zabraknie także dużej dawki humoru.

___

Operetka to bajka dla dorosłych. Bajka od dzieciństwa towarzyszy nam, pobudzając naszą wyobraźnię, dając swego rodzaju wolność interpretacji.

Oczywiście spoglądając wstecz, brzmi to czysto teoretycznie. W spektaklu poznańskim postanowiłem uwolnić moją wyobraźnię, odważyć się na większą swobodę interpretacyjną. Proszę się nie przerażać!!! Nie będzie to teatr postmodernistyczny. Nikt nie będzie rzucał w siebie zużytymi pampersami. Nie będzie to teatr alinearny, afabularny! Nie będzie to teatr dekonstrukcji i dekompozycji! Co to będzie?

To będzie zabawa formą operetki, pełne dystansu spojrzenie na klasykę i tradycję. Delikatny lifting czy może lepiej zabrzmi po polsku - odświeżenie dialogów. Groteskowe spojrzenie wyrażające się w sformalizowanym ruchu, swoista zabawa ciałem, słowem, arią-piosenką. Wszystko to ma służyć metaforyzacji, odrzeczywistnieniu, a co za tym idzie, pozbawieniu widowiska nadmiaru patosu i teatralnej sztampy. Jeśli nawet sztampa i  tradycja, to pokazana w nieco skrzywionym zwierciadle.

Wszyscy realizatorzy chcemy zaproponować Państwu dobrą rozrywkę w nieco odmiennym stylu.
Grzegorz Chrapkiewicz, reżyser spektaklu