Bez brutalności i patosu
"Nasza klasa" - reż. Łukasz Kos - Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna we WrocławiuŁukasz Kos wraz ze studentami IV roku wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie, filia we Wrocławiu podjął się realizacji jednego z najgłośniejszych polskich dramatów ostatnich lat, nagrodzonej literacką nagrodą Nike, „Naszej Klasy" Tadeusza Słobodzianka.
Jest to historia dziesięciu uczniów, którzy rozpoczynają swe życie w jednej klasie, a później na przestrzeni tragicznych kart historii XX wieku, ich losy przeplatają się ze sobą. Scenografię stanowi szkolna sala gimnastyczna. Rozgrywające się w niej na początku zabawy i gry stają się w kolejnych częściach spektaklu formą i sposobem na mówienie o pozbawionych już niewinności a naznaczonych tragizmem wydarzeniach. I właśnie przy dotykaniu czarnych kart historii realizatorom spektaklu udaje się uniknąć brutalności i patosu. Niewiele tu krzyku. Zdystansowane i prosto lecz intensywnie zagrane przez aktorów sceny śmierci czy maltretowań mają dużą siłę rażenia.
Przez większość spektaklu młodym aktorom udaje się utrzymać widza w napięciu. I to właśnie bardzo zgrany wrocławski zespół, stanowiący sceniczną jedność, należy do najmocniejszych stron przedstawienia. Studentom udało się przeprowadzić postacie przez całe ich życiorysy, w jednej chwili grają swoich równolatków, by chwile później równie wiarygodnie wcielać się w osoby u schyłku życia. Po drodze wpadają w plątaninę ludzkich losów, w których w jednej chwili przyjaciel staje się wrogiem, ofiara zamienia się w kata, a ludzkie odruchy zastępuje potrzeba zemsty.
Słobodzianek w swoim dramacie, za czym idą też wrocławscy twórcy, nie próbuje jednoznacznie rozliczać wydarzeń historycznych, wskazywać winnych i sprawiedliwych, mówi przede wszystkim o zachowaniu człowieka w obliczu ekstremalnych sytuacji, o losach ludzi wrzuconych w wir tragicznej historii. Momentami spektakl traci tempo, jednak i tak jest godny polecenia.
