Ciemna materia

Ta niezwykle piękna i utalentowana kobieta pochodzi z Nowej Zelandii. Z zawodu jest tancerką oraz performerką. Ma na swym koncie wiele prac wideo, które prezentowała na międzynarodowych wystawach i festiwalach. Była związana z wieloma teatrami tańca. Od 2000 roku pracuje w Brukseli, gdzie mieszka i przygotowuje własne pokazy. Zrealizowała dwa solowe występy: All Natural i Loose Promise oraz przedstawienie zespołowe Hair From the Throat. W piątek mieliśmy niepowtarzalną szansę na zobaczenie twórczości Kate Macintosh w przedstawieniu pt. „Dark Matter”. Podstawowym celem artystki było ukazanie trudnych i problematycznych pytań w nowy i prosty sposób. 

Trójka aktorów prowadzi na scenie niezwykły eksperyment, dzięki któremu publiczność może otrzymać albo i nie odpowiedzi na metafizyczne pytania, które są trudne do zrozumienia. Rzadko zadajemy sobie pytania o rzeczy abstrakcyjne, takie jak czas, prawda, umysł, świadomość czy podświadomość. Każdy z nas na co dzień jest zabiegany i pochłonięty przez szarą rzeczywistość, która nie skłania nas do głębokich refleksji nad celem naszego bytowania, dlatego reżyserka w ciekawy sposób ukazała całą problematykę przedstawienia. Postanowiła, że zaprezentuje te głębokie myśli  w konwencji kabaretowej połączonej z elementami paranaukowego wykładu na temat bytu, świata i wszechświata.  

Na scenie piękna kobieta o rudych włosach i w zielonej, mieniącej się sukni, przyjmując różne pozy, wyglądała, jakby się nad czymś zastanawiała. Dołączyło do niej dwóch mężczyzn ubranych w szare garnitury. Oni również kontemplowali nad czymś istotnym i w pewnym momencie rozpoczęła się szalona gra wielkich pytań z materią. Główną bohaterkę można przyrównać do prowadzącej show, która intryguje i hipnotyzuje swoją osobą, sposobem mówienia i wyrażaniem uczuć. Widzowie zaproszeni zostają do intelektualnej gry z wielkimi pytaniami, na które nie są w stanie sobie odpowiedzieć, mogą tylko przyjmować różne hipotezy. 

„Dark Matter”, czyli „Ciemna materia” jest to materia nieemitująca i nieodbijająca światła, której istnienie zdradzają jedynie wywierane przez nią efekty grawitacyjne. Nie wiadomo dokładnie, z czego się składa, jest to obecnie jedna z największych zagadek w kosmologii i fizyce cząstek elementarnych. Zatem już sam tytuł podpowiada nam, że wszystkie postawione „wielkie” pytania i tak pozostaną bez odpowiedzi, ponieważ nauka jest wobec nich bezsilna.  

Warto podkreślić, że aktorzy popisali się bardzo dobrym warsztatem aktorskim, który w połączeniu z pozostałymi elementami takimi jak magiczna muzyka i tło, które imitowało kosmos (gwiazdy) spowodowało, że całość spektaklu można zaliczyć do rzeczy wartych zobaczenia.  

projekt – Kate McIntosh
scenariusz – Kate McIntosh i Tim Etchells
dramaturgia – Pascale Petralia
światło – Minna Tiikkainen
dźwięk – Mikko Hynninen
kostiumy – Sofie Durnez
obsługa świateł – Joëlle Reyns
występują: Thomas Kasebacher, Kate McIntosh, Bruno Roubicek