Co nie dopowie, to dośpiewa

"DAGNY.BRECHT...- reż.D. Cipora - PWSFTviT Łódź, V Nocne Teatralia Strach

"DAGNY.BRECHT.księżniczka.żebraków" to monodram muzyczny Dagny Cipory (studentki PWSFTviT w Łodzi); zestawienie songów i innych tekstów Bertolda Brechta ze współczesną muzyką elektroniczną.

Opowieść o kobiecości, wielkich ambicjach i niespełnionych marzeniach, nawiązująca do postaci Polly Peachum z "Opery za trzy grosze". Aktorka wcieliła się w rolę młodej, prostej kobiety, chcącej by uważano ją za damę. Bawiła się mężczyznami, do czasu aż dopadła ją prawdziwa miłość, w której zaczęła się zatracać.

Pojawiające się na przemian słowo mówione i śpiewane, o zróżnicowanym rytmie, nastroju, pełne emocji to niewątpliwie najważniejszy środek przekazu w całym spektaklu. Ruchu było niewiele, ale czy potrzeba go więcej? Moim zdaniem nie. Każdy gest był dokładnie przemyślany i uzasadniony. Dagny operowała głównie słowem. Robiła to w sposób bardzo profesjonalny, na wysokim poziomie, zarówno dykcyjnie, jak i muzycznie.

Urzekła mnie prostota stroju i dekoracji. Zwyczajna, biała sukienka, kilka pomiętych i rozrzuconych kartek papieru, jakaś klatka, którą Dagny z łatwością zmieniła w niebanalny rekwizyt i mikrofon na środku. To wszystko nadawało spektaklowi magicznego, kameralnego klimatu.

Nie dało się nie zauważyć ogromnego warsztatu muzycznego aktorki. Obok pięknego głosu, wykazała się zrozumieniem tekstu i ciekawą interpretacją. Udało się jej przekazać emocje, które kryje dany utwór. Ale piosenka w monodramie Dagny Cipory to nie tylko wykonanie, ale również tłumaczenie tekstu z języka niemieckiego, czym zajęła się Marietta Sokalska, której należą się ogromne brawa.

Podsumowując: spektakl "DAGNY.BRECHT.księżniczka żebraków" to niewątpliwie udane widowisko teatralno-muzyczne, które oglądało się z ogromną przyjemnością. Jest to jeden z najlepszych monodramów, jakie widziałem, z pewnością godny polecenia. Myślę, że długo nie zapomnę o Dagnie i jej propozycji artystycznej. Z przyjemnością będę wspominał niezwykłą historię, ukazaną w piękny sposób. 

Recenzja jest efektem Warsztatów Wiedzy o Teatrze i Krytyki Teatralnej prowadzonych przez Stowarzyszenie Teatr s.tr.a.c.h. (Pawła Wronę) w Regionalnym Centrum Kultur Pograniczaw Krośnie, które odbyły się pod patronatem Dziennika Teatralnego.

Marcin Łącki
Recenzja powstała w ramach Warsztatów Teatru s.tr.a.c.h.
22 września 2012

Książka tygodnia

Hasowski Appendix. Powroty. Przypomnienia. Powtórzenia…
Wydawnictwo Universitas w Krakowie
Iwona Grodź

Trailer tygodnia