Czesław Skonieczny (1894 - 1946)

Aktor teatralny i filmowy.

Urodził się 7 lipca 1894 w Warszawie. Zmarł 27 marca 1946 w Łodzi.

Uczył się w Warszawie w liceum Wojciecha Górskiego i w Szkole Mechaniczno-Technicznej Stanisława Rotwanda i Hipolita Wawelberga. W 1913-15 był uczniem warszawskiej Szkoły Aplikacyjnej.

Od 1914 występował w Warszawie: w 1914 w teatrach Zjednoczonych i Elizeum, w sezonie 1914/15 w Teatrze Małym, w sezonie 1915/16 w Teatrze Małym i okresowo w Teatrze Letnim, od kwietnia do lipca J916 w Teatrze Nowoczesnym, w sezonie 1916/17 znowu w Teatrze Letnim i Teatrze Małym; grał w tym okresie m.in. Zbroję ("Konfederaci barscy"), Bukaszkę ("Sybir"), Miedwiediewa ("Na dnie"). W 1917 występował w teatrze Czarny Kot, w 1918 (latem) w ogrodzie Bagatela i Dolinie Szwajcarskiej, od stycznia 1919 do 1921 stale w teatrze Czarny Kot, w sezonie1921/22 w teatrze Nietoperz.

W sezonie 1922/23 należał do zespołu Teatru im. Bogusławskiego i grał tu m.in. takie role jak: Wirszyłło ("Radziwiłł Panie Kochanku"), Fujarkiewicz ("Dom otwarty"). Latem 1923 grał w teatrze Stańczyk, następnie od jesieni 1923 do 1926 w Teatrze Letnim, w sezonie 1926/27 w Teatrze Ćwiklińskiej i Fertnera, w kwietniu 1927 gościnnie w Teatrze Małym we Lwowie. W latach następnych występował przede wszystkim w warszawskich teatrach rewiowych i kabaretowych. Od maja 1927 grał w przedstawieniach rewiowych w teatrze Nietoperz w Warszawie, w 1927-28 w teatrze Gong w Łodzi, następnie znowu w Warszawie: w 1928 w teatrze Qui Pro Quo, w 1929 w Teatrze Nowości, w 1930-31 w teatrze Wesoły Wieczór, w sezonie 1931/32 w teatrze Wesołe Oko, w sezonie 1932/33 w teatrze Morskie Oko, w 1933 początkowo w teatrzykach Banda i Rex, a od jesieni w teatrze Hollywood.

Od 18 grudnia 1933 objął dyrekcję teatru Hollywood i kierował nim do 15 maja 1934.

W sezonie 1934/35 występował w teatrze Wielka Rewia, w 1935 w teatrze Stara Banda i Hollywood, w 1936 w teatrze Wielka Rewia, w sezonie1936/37 i 1937/38 przeważnie na scenie Teatru Letniego, niekiedy w Teatrze Nowym, we wrześniu 1937 gościnnie we Lwowie; potem znów w Warszawie: w 1938 w teatrze Cyrulik Warszawski, w sezonie 1938/39 w teatrze Buffo, w 1939 w teatrze Ali Baba.

Podczas II wojny światowej występował w Warszawie w teatrach jawnych Nowości i Maska.

W sezonie 1945/46 grał w Teatrze Syrena w Łodzi: „Inne czasy" w reż. Eugeniusza Koszutskiego i Kazimierza Pawłowskiego (5 lipca 1945), „Plecy" Jerzego Jurandota w reż. Stanisławy Perzanowskiej (22 grudnia 1945) i „Trzej muszkieterowie" Zdzisława Gozdawy i Wacława Stępnia w reż. Stanisławy Perzanowskiej (20 lutego 1946).

Był znanym i lubianym aktorem komicznym. Tęgi, o szerokiej twarzy, miał spokojny, nieco flegmatyczny humor. Doskonały w lekkich komediach i farsach, m.in. jako: Adolf ("Dwaj mężowie pani Marty"), Goździkiewicz ("Najszczęśliwszy z ludzi"), Grześ ("Myszy bez kota"), Romberger ("Bitwa pod Waterloo"), Mort Glass ("Potasz i Perlmutter"), Verlain ("Dama od Maksyma"), Bimbuli ("Szukajcie Murzyna"), Piotr ("Papa"), Służący ("Ormianin z Beyruthu"), Paginot ("Dzwonek alarmowy"), Gromski ("Porwanie Sabinek"), Lafidecki ("Zmartwienia pana Hamelbeina"). Z powodzeniem występował w rewiach i komediach muzycznych. W kabaretach dał się poznać jako znakomity komik i monologista.

W 1918-39 występował również w rolach komicznych w wielu filmach polskich. Zadebiutował 25 grudnia 1918 rolą Króla paskarzy w filmie „Rozporek i Ska" w reż. Konrada Toma. Grał m. in. także w "Miodowe miesiące z przeszkodami" (1924), "Iwonka" (1925), "Ziemia obiecana" (1927), „Wiatr od morza" (1930), „Każdemu wolno kochać" (1933), „Antek policmajster" (1935), „O czym marzą kobiety" (1937), „Szczęśliwa 13-tka" (1938), „Żona nie żona" (1939), „Ja tu rządzę" (1939). Zagrał w ponad dwudziestu pięciu filmach.

Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego, FilmPolski, E-teatr.

Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
27 marca 2024

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...