Czwórka z papieru i sznurka w Ateneum
"Czwórka z papieru i sznurka" - reż. Roksana Miner - Śląski Teatr AteneumW Śląskim Teatrze Lalki i Aktora Ateneum w sobotę 13 maja pojawi się długo oczekiwany nowy tytuł dla maluchów, bowiem „Czwórka z papieru i sznurka" Erharda Schmieda w przekładzie Lili Mrowińskiej-Lissewskiej to spektakl adresowany do dzieci od 3 lat.
Wszystko rozgrywa się w przedszkolu, a więc w przestrzeni bardzo bliskiej małym widzom. Bohaterami są postaci z dziecięcych nieporadnych rysunków, które ożywają „po godzinach": bawią się, przekomarzają, straszą, mają szalone marzenia, ale również lęki, a przede wszystkim wielką potrzebę akceptacji, bliskości i przyjaźni.
Biogramy twórców
Z reżyserką przedstawienia zespół Ateneum spotkał się po raz pierwszy.
Roksana Miner, urodzona w 1989 roku, absolwentka reżyserii na Wydziale Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, studiowała również kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim. Jest też dyplomowaną animatorką kultury ze specjalnością teatralną. W 2020 roku uzyskała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Kultura w sieci".
Jako asystentka reżysera współpracowała m.in. z Eweliną Marciniak i Pawłem Aignerem.
Wyreżyserowała dotąd dziesięć spektakli w teatrach lalek w Białymstoku, Bielsku-Białej, Kielcach, Rzeszowie, Szczecinie, Wałbrzychu, Warszawie oraz w Teatrze Miejskim w Gliwicach. Przygotowała również kilka czytań performatywnych.
Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu był miejscem jej reżyserskiego debiutu w 2017 roku („Kajtuś Czarodziej") oraz sukcesu zrealizowanej przez nią inscenizacji „Ballady i romanse ver. 2022", która znalazła się w finale VIII Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa".
Scenografka, Klara Ebert, urodzona w 1998 roku, jest absolwentką studiów licencjackich na wydziale scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom obroniła w Pracowni Projektowania Teatru Lalkowego u dr hab. Katarzyny Proniewskiej- Mazurek.
Jest zainteresowana teatrem formy i w tym kierunku chciałaby się dalej rozwijać. Przedstawienie ,,Czwórka z papieru i sznurka" to jej debiut scenograficzny w teatrze. Wcześniej brała udział w projektach filmowych.
„Udało mi się zrealizować kilka ciekawych projektów związanych z muzyką, animacją poklatkową z uwzględnieniem tematu bestiariusza słowiańskiego" – mówi Klara Ebert.
Jej prace przygotowane w Pracowni Projektowania Kostiumu pod kierunkiem prof. Doroty Kołodyńskiej brały udział w wystawach organizowanych przez Jagę Hupało.
„Poza scenografią bardzo bliskie mojemu sercu jest działanie z tkaniną – dodaje artystka. – Interesuje mnie tkanie i haft pętelkowy. Ważna jest żywa i trójwymiarowa struktura materiału oraz proces medytacji przy jego tworzeniu. Pociąga mnie organiczność, poszukuję bliskiego kontaktu z naturą. Ważny jest dla mnie również temat człowieka postawionego wobec swoich emocji, w szczególności wobec lęku. Fascynuje mnie temat poszukiwania korzeni, interesuję się sztuką ludową i tematyką słowiańską".
Muzykę do "Czwórki z papieru i sznurka" skomponował Maciej Szymon Cempura, absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej w Płocku (klasa akordeonu) oraz Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza (Filia w Białymstoku) na kierunku aktorstwo.
Jest autorem muzyki do spektakli teatrów niezależnych: „Wendy", „Sen nocy letniej" (reż. zespół „Oddaleńcy") i „Romans" (reż. Natalia Sakowicz). Jako kompozytor lub asystent kompozytora współpracuje m.in. z Konradem Dworakowskim („Balladyna", Opolski Teatr Lalki i Aktora), Pawłem Aignerem („Cyrano de Bergerac", Teatr Polski w Bielsku-Białej, „Ożenek", Teatr Miejski w Gliwicach), Justyną Zar („Kopciuszek", Teatr Dramatyczny w Białymstoku), Markiem Idzikowskim („Jezioro złotych ryb", Białostocki Teatr Lalek), Anną Nowicką („Smoki", Teatr Lalek Banialuka w Bielsku-Białej), Anitą Piotrowską („Gapiszon i Zuzia", Teatr Animacji w Poznaniu, „Włosy mamy", Teatr Lalek Banialuka), Tomaszem Kaczorowskim („Królowa Śniegu", Opolski Teatr Lalki i Aktora), Roksaną Miner („Ballady i romanse", Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu), Gosią Dębską („Jedno oko na Maroko", Teatr Arlekin w Łodzi," Podróżnicy", Teatr Żydowski w Warszawie). Jest również autorem solowego parateatralnego koncertu pod tytułem „METAL".
Reżyser światła, Prot Jarnuszkiewiczicz, urodził się w 1977 roku w Warszawie. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi. Studiował pod kierunkiem m.in. prof. prof. Ewy Braun, Mieczysława Jahody, Andrzeja Jaroszewicza, Witolda Sobocińskiego i Jerzego Wójcika. Profesor zwyczajny sztuki.
W latach 2016 – 2020 Dziekan Wydziału Sztuki Mediów, obecnie Prorektor ds. Współpracy Zewnętrznej i Promocji Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Prowadzący Pracownię Relacji Wizualnych, wykładowca Warszawskiej Szkoły Filmowej, kierownik zadań badawczych prowadzonych na Wydziale Sztuki Mediów. Pięciokrotnie wyróżniony nagrodą Rektora ASP, w tym najwyższą z przyznawanych, Pegazem.
Działa twórczo na dwóch polach. Pierwszym z nich jest fotografia artystyczna. Zrealizował liczne autorskie projekty fotograficzne, z których najważniejsze to Portret Rodzinny, Trwanie Przestrzeni, Nieobecność, Hommage dla Piotra Łazarkiewicza, Perfectly Happy People oraz For a moment I had everything.
Ma za sobą kilkadziesiąt wystaw w Polsce i zagranicą.
Autor licznych publikacji i wydawnictw, w tym dwóch monograficznych: „Przeszłość i Teraźniejszość" (2015) i „For a moment I had everything" (2020). Jego prace znajdują się w kilkudziesięciu kolekcjach prywatnych i muzeach w kraju i zagranicą.
Drugim torem jego rozwoju artystycznego jest reżyseria światła i projekcji wideo w spektaklach teatralnych. Od 2007 roku współpracuje z takimi teatrami, jak Teatr Rozmaitości, Teatr Wielki czy Teatr Narodowy w Warszawie, Teatr Nowy w Poznaniu, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Przez ponad dziesięć lat działalności na tym polu zrealizował blisko pięćdziesiąt projektów reżyserii światła, pracując z takimi reżyserami, jak: Izabela Cywińska, Grzegorz Bral, Zbigniew Brzoza, Andrzej Domalik, Robert Drobniuch, Natalia Korczakowska czy Bogusław Linda.
Laureat m.in. „Brązowego Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis".