Czytanie dramatu Szymona Bogacza

"Pomyślałem – czy można uciec od tego świata? Zrezygnować ze wszystkiego, porzucić najbliższych i niezauważalnie się ulotnić? Takie zniknięcie doskonałe, bez konsekwencji. Nie można. Ten świat jest tak skonstruowany, że łączą nas mocne więzi społeczne i rodzinne. Nie można ich rozerwać, nie można uciec od nich, jak i od siebie. Nie można też zaszyć się w spokojnym miejscu, bo na tym świecie nie ma już takich miejsc. Wszędzie, gdzie człowiek się nie znajdzie, trzeba dopasować się do lokalnej rzeczywistości, a tam natychmiast wytwarzają się kolejne więzi i człowiek znowu wikła się w świat, od którego przecież chciał uciec. Pomyślałem, a może by tak wynaleźć nieśmiertelność? I natychmiast zrozumiałem – przecież ona już jest! Wszyscy żyjemy, jakbyśmy byli zupełnie nieśmiertelni. Nikt nie myśli o tym, że umrze, że to, co robi kiedyś się skończy, że być może marnuje swoje życie. A na śmierć, jeśli przychodzi gdzieś blisko, nie jesteśmy gotowi. Nie wiemy, jak reagować, jak pocieszać i czy płakać? Lepiej o tym nie mówić. Zmienić temat i żyć! Pomyślałem – dzieci. A może lepiej później, co? Tak, lubimy dzieci, bardzo lubimy, chcielibyśmy mieć dwoje, troje… a co tam! czworo, ale… jak pogodzić to z pracą? Jak utrzymać? Przecież dopiero stajemy na nogi, dopiero zaczynamy sobie radzić i od razu dziecko? Które trzeba wychowywać, utrzymywać, karmić i czekać, cierpliwie czekać, aż za jakieś dwadzieścia lat opuści gniazdo. Wtedy będziemy mogli odpocząć, tak rok, dwa i wziąć się do odłożonej na półkę pracy… Jeśli jeszcze będziemy na tym świecie. Idiotycznie to jest skonstruowane. Nie można tych genów jakoś inaczej przekazać? A może lepiej nie przekazywać? Kilka dni temu odkryli nieśmiertelne organizmy. Może jakoś to się da przeszczepić i sprawa się rozwiąże. O dzieciach pomyślimy jak już się dorobimy. Za jakieś kilkaset lat, co? Pomyślałem o kredycie, o Bogu, o pasjach, o miłości, nienawiści, bliskości, samotności… Wciąż o tym myślę."
/Szymon Bogacz/

Cykl „Lektury Lektora” jest kontynuacją czytań nowego polskiego dramatu, które prowadzone są w Laboratorium Dramatu od początku jego istnienia. Sztuki do tego cyklu wybierane są spośród najlepszych propozycji nadsyłanych w ramach programu „Lektor”. Program polega na otwarciu Laboratorium dla autorów z całej Polski, poprzez możliwość nadesłania swojego tekstu i uzyskania opinii na jego temat, opracowanej przez grupę lektorów z LD. Najlepsze teksty zostają poddane próbie czytania aktorskiego.

Czytają: Maja Barełkowska, Zuzanna Wierzbińska, Piotr Cyrwus, Robert T. Majewski, Dariusz Siastacz, Marcin Sztabiński.

Dyskusję po czytaniu poprowadzi teatrolog dr Agnieszka Jarzyńska.