Grudzień w Teatrze Collegium Nobilium

Zimowa opowieść - W. Shakespeare, reż. Cezary Morawski
więcej o spektaklu: http://at.edu.pl/events.php?id=250
3, 4, 5, 6, 10, 12 XII godz. 19.00, Scena Collegium Nobilium

Zimowa opowieść Williama Shakespeare'a to baśniowo odrealniona tragikomedia o nieuzasadnionej zazdrości i jej konsekwencjach, rozgrywająca się między Sycylią a Czechami w ciągu 16 lat. Król Sycylijski Leontes przyjmuje na swym dworze przyjaciela z młodości Poliksenesa – władcę Czech. Gościnność jego żony Hermiony wobec przybysza budzi w nim podejrzenia o zdradę. Targany niepohamowaną uczuciem, wtrąca brzemienną królową do więzienia, zaś urodzoną przedwcześnie córkę nakazuje wywieźć z kraju. Chęć poznania prawdy kieruje go ku wyroczni Delfickiej. I mimo iż przynosi ona uniewinnienie królowej, władca nie wierzy. Wówczas wybucha lawina nieszczęśliwych zdarzeń – umiera ukochany syn Leontesa Mamiliusz, zaś chwilę potem targana rozpaczą królowa. I dopiero podwójna śmierć prowadzi do opanowania się króla. Po upływie 16 lat dorosła Perdita, porzucona przed laty córka, planuje ślub z synem władcy Czech – Floryzelem. Wówczas za sprawą rozpoznania i pomyślnego splotu wydarzeń, okraszonych elementami komicznymi i ludowymi następuje szczęśliwy finał.

Pierwszy raz – Premiera!
M. Walczak, reż. Grzegorz Chrapkiewicz
więcej o spektaklu: http://www.at.edu.pl/events.php?id=256
7, 8, 9 XII godz. 19.00, Scena im. J. Kreczmara

Spektakl warsztatowy studentów III roku Wydziału Aktorskiego.

W tragikomicznym „Pierwszym razie" On i Ona być może się kochają. Wielokrotnie spotykają się w tej samej scenerii. Próbują do doskonałości doprowadzić wstępne okoliczności poprzedzające ich pierwsze erotyczne spełnienie. W ich rozmowach, które często przypominają zresztą równoległe monologi, brakuje jednak prawdziwego porozumienia.

Inspiracją do napisania Pierwszego razu były prawdopodobnie rozważania Kundery nad lekkością bytu z całą dialektyką życia jako szkicu do czegoś, czego nigdy nie będzie ze słynną pointą: Einmal ist keinmal... Ale także chęć zmierzenia się z formą słuchowiska – pierwsza wersja sztuki powstała jako tekst radiowy, skrojony według zasady kreowania zdarzenia poprzez słowo, dialog, ze szczególnym naciskiem na współpracę wyobraźni słuchającego w uprawdopodobnianiu surrealistycznych perypetii, gwałtownych zmian nastroju i nieco groteskowych postaci. Pewna sceniczna nieodpowiedzialność tej radiowej wersji (jak też i nośny psychologicznie temat) wydała mi się niezłym zalążkiem pełnowymiarowej sztuki. Powstały kolejne sceny, zapętlenia dialogowe, postaci nabrały szybkości i jakiejś bolesnej świadomości swojej sytuacji... . Wątkiem głównym pozostała rozciągnięta w czasie do granic wytrzymałości inicjacja erotyczna, ale ten realistyczny konkret negocjowania z rzeczywistością warunków pierwszej kopulacji raczej nie jest motorem dramatu. Bardziej interesująca wydaje się bieda postaci wobec nieskuteczności ich własnych, mniej lub bardziej ukrytych narracji, marzeń, tragiczna walka o ich spełnienie – w realizacji teatralnej to właśnie może stanowić pomost do bardziej uniwersalnego sensu sztuki. Człowiek nowoczesny nie jako wyzwolony pan samego siebie, ale jako więzień wzorców życiowej dramaturgii, w dodatku niekoniecznie autorskich... . Bo trzeba przyznać szczerze, że – choć rzadko sobie to uświadamiamy – nasz mały, prywatny teatr kochamy przeważnie bardziej niż bliźnich naszych, może więcej niż samych siebie. Ujawnianie tego mechanizmu ukrytej i często niezdrowej miłości do pewnych scen pod płaszczykiem spontanicznych rzekomo uczuć jest przypuszczalnie najciekawszym polem działania teatru oficjalnego, z prawdziwą sceną i widownią. Pierwszy raz pewnie jakoś – mniej lub bardziej udanie – wpisuje się w ten nurt, co nie zmienia faktu, że jego dramaturgia oparta jest przede wszystkim na ostrej, tragikomicznej przepychance międzypłciowej, z całym okrucieństwem i humorem wzajemnego niezrozumienia między nowoczesną Oną i nowoczesnym Onym. Co jak co, ale sytuacja erotyczna zawsze była i będzie zwierciadłem swojego czasu, ze wszystkimi jego blaskami i cieniami.

Michał Walczak

Film
scenariusz i reżyseria Andrzej Strzelecki
więcej o spektaklu: http://at.edu.pl/events.php?id=251
8, 9 XII godz. 20.00, Scena Collegium Nobilium

„Film jest przygodowo-kryminalno-miłosną historią życia bohaterki o imieniu Zuzia i jej nieudanych związków z mężczyznami. Lecz nie treść sztuki, ale sposób jej opowiedzenia stanowi główną atrakcję spektaklu. Ten Film jest teatrem. Jest zabawą ze zjawiskiem obrazkowego sposobu komunikacji treści i emocji. Kultura obrazkowa od wieków była istotnym instrumentem w boju o ludzką duszę. Dziś stała się znaczącą kontrofertą dla kultury literackiej. Kino, telewizja czy komiks podjęły skomasowaną i niekiedy bardzo skuteczną walkę z wynalazkiem Gutenberga. Film jest próbą zabawy z czasem, który – mamy nadzieję – nie będzie dla Państwa stracony. Miłej zabawy".

Andrzej Strzelecki

Monolog niezbędny do wygaszenia Nubili Wahlheim – Premiera!
Angélica Liddell, reż. Barbara Ogar
więcej o spektaklu: http://www.at.edu.pl/events.php?id=258
15, 16 XII godz. 19.15, 17 XII godz. 21.30, Scena im. J. Kreczmara

Wszyscy chcemy odnieść sukces. Spełnić wielkie nadzieje naszych rodziców. A co by było gdyby naszym jedynym marzeniem, tym najistotniejszym, było poniesienie klęski?

Monolog niezbędny, poza manifestem artystycznym, to przede wszystkim historia kobiety, która nie jest kochana. A nie ma nic, co tak poniża człowieka jak świadomość, że nie jest kochany. Z tego poniżenia powstaje poruszający dramat: w istocie poetycki, w formie brutalny.

Evviva L'arte
więcej: http://www.at.edu.pl/events.php?id=259
17 XII godz. 19.00, Scena Collegium Nobilium, wstęp wolny