Internet, czaty i gry. Wycieczka w głąb wirtualnej rzeczywistości

Sztuka "Cyber Cyrano" w szybkim tempie odniosła sukces na Węgrzech. W krótkim czasie wystawiono ją na deskach wielu teatrów oraz zdobyła nagrodę krytyków na przeglądzie sztuk teatralnych dla dzieci i młodzieży w 2011 r. Autorem tekstu jest István Tasnádi - węgierski poeta i dramaturg, absolwent teatrologii Uniwersytetu w Veszprém. Jest jednym z założycieli Teatru Bárka, w którym w latach 1996-2001 był dramaturgiem. Od 2001 r. związany z Teatrem Krétakör.

Jak nie dać się zmanipulować?

- Ten dramat porusza problem przestrzeni nieprzyjaznej w internecie i manipulacji młodego człowieka przez jego rówieśników - wyjaśnia Jacek Malinowski, który reżyseruje spektakl.

To historia trójki kolegów ze szkoły, którzy za pomocą internetu rozgrywają pierwsze miłości i drobne konflikty. Manipulują sobą nawzajem. Sztuka skierowana jest w pierwszej kolejności do młodego widza, gdyż przedstawia świat współczesnej młodzieży, wirtualnej rzeczywistości, w której się ona porusza wraz z zagrożeniami i problemami, jakie się z tym wiążą. Jednak dorośli widzowie mogą również wyciągnąć z niej wiele pouczających wniosków. Poznając bliżej świat młodzieży, mogą zagłębić się w rzeczywistość, w której obracają się ich nastoletnie dzieci i w porę wyczuć czyhające na nie zagrożenia. Często też dorośli używają podobnych narzędzi w internecie, co ich nastoletnie dzieci.

- Tekst ma zwrócić uwagę na negatywną stronę wirtualnej rzeczywistości - dodaje Jacek Malinowski. - Chciałbym wywołać rodzaj dyskusji nie tylko wśród młodych ludzi, ale także wśród dorosłych widzów.

Internet jak labirynt

Spektakl ma interesującą warstwę wizualną. Scenografię stworzył Michał Wyszkowski.
- Powstała z resztek komputerów, procesorów i kabli. Chcieliśmy zwizualizować świat internetu. To rodzaj labiryntu, w którym się często gubimy - mówi scenograf.

Z kolei za wizualizacje odpowiada Krzysztof Kiziewicz. Przyznaje, że nowe media to jego "oczko w głowie". Temat spektaklu jest mu także bliski ze względu na wykształcenie - skończył informatykę.

- W wizualizacjach starałem się przedstawić pewien brud, zepsucie tego świata - tłumaczy Kiziewicz.

Nie ukrywa, że inspirowała go także muzyka. W spektaklu wykorzystano fragmenty utworów współczesnych kompozytorów Alva Noto i Ruichi Sakamoto. Brzmienia elektroniczne, w stylu noise dobrze korespondują z tematyką sztuki.

W spektaklu występują: Łucja Grzeszczyk, Izabela Maria Wilczewska i Piotr Wiktorko. Grają także lalką, tzw. stolikową. Do stworzenia innych form realizatorzy wykorzystali technologię 3D.

Premiera spektaklu odbędzie się 28 grudnia o godz. 18.00 w Białostockim Teatrze Lalek. Kolejne przedstawienia - 29 i 30 grudnia oraz 4 i 5 stycznia 2017 r. Przedstawienie jest adresowane do osób od 7 lat wzwyż.