Jadwiga Bukojemska (1898 - 1970)
Aktorka teatralna, filmowa, radiowa, telewizyjna, tancerka, piosenkarka.Urodzona 11 lipca 1898 w Iwoniczu k. Krosna. Zmarła 1 kwietnia 1970 w Warszawie.
Jako aktorka debiutowała 15 czerwca 1914 w przedstawieniu rewiowym w Teatrze Nowoczesnym w ogródku Bagatela.
Od sierpnia 1915 została zaangażowana do kabaretu Miraż, gdzie nie tylko tańczyła, ale też deklamowała. Na scenie tej pozostała do końca 1916. Od stycznia 1917 do lipca 1921 występowała jako tancerka w teatrze Czarny Kot, w 1922-25 w Teatrze Nowości, gdzie grała także niewielkie role w operetkach.
Na otwarcie teatrzyku Niebieski Młyn (2 maja 1923) recytowała monodram Nikołaja Jewreinowa "Za kulisami duszy". W sezonie 1925/26 występowała w Teatrze Nowym w Poznaniu, m.in. jako Laida "Eros i Psyche", Adrianna "Święty gaj". Po powrocie do Warszawy w czerwcu i lipcu 1926 brała udział w przedstawieniu rewiowym z artystami teatrze Perskie Oko.
Wyjeżdżała wielokrotnie na występy do innych miast, np. w Płocku - gościła z zespołem Czarnego Kota (sierpień 1917), z zespołem artystów warszawskich (maj 1921, lipiec 1932), z zespołem na czele z W. Walterem (sierpień 1932, maj 1933); w Kaliszu.
Podczas okupacji niemieckiej w teatrze nie występowała; była kelnerką w kawiarni "Napoleonka" w Warszawie; przez kilka miesięcy była więziona.
Po Powstaniu Warszawskim zamieszkała w Krakowie. W 1945-48 z powodów rodzinnych w teatrze nie pracowała, utrzymywała się z lekcji języka francuskiego.
Po powrocie do Warszawy, od 1951 do końca sezonu 1954/55 występowała w Teatrze Syrena, następnie do końca 1955 w Teatru Estrada na Skarpie, a w sezonie 1957/58-1960/61 znowu w Teatrze Syrena. Grała w tym czasie niewielkie role takie, jak: Zawiszyna "Dwa tygodnie w "Raju", Pani z Radomia "Żołnierz królowej Madagaskaru" i doskonała Margrabina "Słomkowy kapelusz", 1961. W 1957 współpracowała przy wystawieniu "Podróży po Warszawie" w Teatrze Powszechnym.
Wystąpiła w szesnastu filmach; debiutowała w 1915 w filmie "Szpieg".
W 1958 zagrała rolę Pani Cherington w spektaklu telewizyjnym "One dwie i on jeden" wyreżyserowanym przez Czesława Szpakowicza, wg książki Craiga Rice'a "Róże Pani Cherington". W tym samym roku wystąpiła również w spektaklu telewizyjnym pt. "Spadek" Caldwella Erskina w reżyserii Tadeusza Nowakowskiego.
Na srebrnym ekranie pojawiła się tylko dwóch spektaklach Teatru Telewizji:
6 III 1958: Spadek Erskine Caldwell, reż. Marek Nowakowski – jedna z głównych postaci
25 IX 1958: One dwie i on jeden Craig Rice, reż. Czesław Szpakowicz – jako tytułowa Pani Cherington
W trakcie swej powojennej współpracy z radiem wystąpiła w 2 słuchowiskach Teatru Polskiego Radia:
26 XII 1951: Trzy obrazki rodzajowe Anton Czechow, reż. Bronisław Dardziński – jako Anna, żona
11 VI 1955: Igła pani Gurton, reż. Zbigniew Kopalko
Od 1 października 1961 przeszła na emeryturę.
Zmarła w Warszawie w wieku niespełna 72 lat. pochowana na Cmentarzu Powązkowskim.
