Jasełkowa adoracja Narodzonego
Do atrakcji Muzeum Diecezjalnego w Sandomierzu należą barwne jasełkowe figury z XVIII wieku. Pochodzą one z dawnego sandomierskiego klasztoru Panien Benedyktynek oraz ze szpitala Świętego Ducha.Pośrodku sceny znajduje się drewniana, polichromowana figura siedzącej na tronie Matki Bożej, spowitej w jedwabne szaty. Wokół Bożej Rodzicielki ustawione są postacie oddające pokłon narodzonemu Dzieciątku: trzej królowie, pasterze, szlachcic w kontuszu, hajduk, kozak oraz wół i osiołek. Figury te, również malowane, wykonane są ze zgrzebnego płótna lnianego i osadzone na drewnianej konstrukcji. Jasełka ustawione są na wysokim cokole, na tle obrazu przedstawiającego Boże Narodzenie. Nad nimi unoszą się drewniane anioły. Z jasełkowej sceny bije blask i zachwyt nad cudem betlejemskiej nocy. Zwyczaj ustawiania w kościołach figur wyobrażających wydarzenia związane z narodzeniem Jezusa Chrystusa został wprowadzony przez zakon Ojców Franciszkanów w XIII w. we Włoszech. Do Polski dotarł w drugiej połowie XV wieku. Jasełkowe figury wystawiane były w kościele na widok publiczny w okresie Świąt Bożego Narodzenia jako nieruchoma szopka. Z czasem, na zasadzie teatru kukiełkowego, zaczęto ożywiać występujące w niej postacie, a potem organizować widowiska sceniczne z udziałem aktorów amatorów. Do dziś widowiska te cieszą się wielką popularnością zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych.
