Jesień w kaliskim teatrze

Maurice Maeterlinck

Błękitny ptak
L'Oiseau Bleu

W czasie letniej przerwy w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego trwały próby do nowego przedstawienia – Błękitnego ptaka belgijskiego dramatopisarza Maurice'a Maeterlincka (1862-1949), laureata Nagrody Nobla (1911). W tej barwnej baśni o poszukiwaniu szczęścia, które czeka na każdego, kto potrafi je dostrzec – akcja prowadzona jest na granicy tego, co widzialne, świadome i zmysłowe oraz tego, co niewidzialne, nieświadome, duchowe. Planowane przedstawienie adresowane jest do widzów w każdym wieku, zarówno do publiczności dziecięcej i młodzieżowej jako pouczająca opowieść o tajemniczym świecie, w który wkraczają mali bohaterowie – Mytyl i Tyltyl, jak i do widzów dorosłych, którzy mogą być skonfrontowani z ulotnością szczęścia i zwodniczą pogonią za nim.

Na zamówienie Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego powstał  nowy przekład, który jest pełną wersją tekstu. Autorem nowego tłumaczenia jest doświadczony romanista i teatrolog Piotr Olkusz. Reżyserem kaliskiego przedstawienia będzie Łukasz Zaleski, absolwent krakowskiej PWST, który asystował w toruńskim teatrze  Lies Pauwels oraz w kaliskim przedstawieniu Gwałtu, co się dzieje! Maciejowi Podstawnemu, w którym także wystąpił w roli Kaspra.

Poetycki charakter dramatu Maeterlincka pozwala na atrakcyjną  oprawę plastyczną, której opracowanie powierzono Mirkowi Kaczmarkowi, autorowi scenografii do tak wybitnych przedstawień jak Sprawa Dantona, Szajba, Kazimierz i Karolina w reżyserii Jana Klaty, za które otrzymał prestiżowe nagrody na festiwalach teatralnych.  Opracowaniem ruchu scenicznego zajmie się Tomasz Bazan, tancerz i choreograf, założyciel i reżyser Teatru Maat Projekt w Lublinie, w którym realizuje własny program treningu fizycznego i poszukiwań kulturowych.

Premiera: 21 września 2013> Duża Scena

Iwan Wyrypajew

Iluzje

Rudolf Zioło wraz z aktorami – Małgorzatą Kałędkiewicz, Bożeną Remelską, Zbigniewem Antoniewiczem i Grzegorzem Gzylem – przygotował przedstawienie Iluzji Iwana Wyrypajewa w przekładzie Agnieszki L. Piotrowskiej. Polską prapremierę tej sztuki w warszawskim Teatrze na Woli reżyserowała Agnieszka Glińska (wrzesień 2011), a przed niespełna rokiem wystawił ją sam Autor w Starym Teatrze w Krakowie (kwiecień 2012). Łukasz Drewniak pisał w „Przekroju": „Taka sztuka zdarza się raz na sto lat. Może jeszcze rzadziej. Iluzje Iwana Wyrypajewa od razu manifestują swoją nieteatralność, łudzą widza prostotą formy, dają perfidnie równoczesną możliwość intelektualnego i emocjonalnego odbioru. Niby są o naturze miłości, a tak naprawdę pytają o sens i konstrukcję świata, który postrzegamy". Dwa małżeństwa, po wspólnie spędzonych latach, we wspomnieniach szukają śladów własnych uczuć i snują opowieść o innym życiu niż to, które wydawało się być ich udziałem.

Premiera: kwiecień 2013 > 1 godz. 40 min.>Scena Kameralna

William Shakespeare

Wieczór Trzech Króli albo co chcecie
Twelfth Night or What You Will

Wieczór Trzech Króli albo co chcecie to jedna z najpopularniejszych komedii obyczajowych Shakespeare'a, która dotyczy zawsze aktualnego dyskursu na temat płci, gry tożsamościami i relacji ja – Inny oraz ukazuje dążenie człowieka do pełni i poszukiwanie indywidualnego szczęścia. Znawca twórczości Shakespeare'a, Andrzej Żurowski, podkreślał istotne znaczenie podtytułu tej komedii, który podpowiada kilka tropów jej czytania. Autor łączy bowiem różne formy i poziomy gry miłosnej, w której istotną rolę odgrywają płeć, przebranie, pozór, marzenie oraz konwencja, pozostawiając otwartą kwestię interpretacji wydarzeń.

W okresie powojennym w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego Wieczór Trzech Króli wystawiany był tylko raz – w 1951 roku w reżyserii debiutującej wówczas Irmy Gulskiej. Obecnie własne odczytanie komedii Shakespeare'a przedstawił Jacek Jabrzyk, który – podobnie jak w innych przedstawieniach – odrzuca historyczne ramy i konwencje epoki, by słowa nasycić dzisiejszymi skojarzeniami i poprzez nie wyrazić kondycję człowieka. W rolach głównych występują: Ewa Suchanek jako Viola/Sebastian, Iza Beń jako Oliwia i Michał Grzybowski jako Orsino.

Premiera: 20 kwietnia 2013> 75 min> Duża Scena

Francis Veber

Plotka
Le Placard

Plotka to spektakl, który ujawnia jak łatwo ulegamy mechanizmom interesownego myślenia po to by podołać współczesnemu wymaganiu atrakcyjności. W naszym świecie szczerość, szlachetność i prostoduszność nie mają racji bytu. Asertywność jest potężną siłą. Liczy się tylko efekt, choćby iść "po trupach"! Bohaterem jest przeciętny, normalny facet. Grozi mu utrata pracy, odchodzi od niego żona - życie wymyka mu się z rąk. Taka sytuacja może przydarzyć się każdemu z nas. Co można wtedy zrobić? Czy dopiero gdy stracimy wszystko, stajemy się zdolni do czegokolwiek? Bohater Plotki nie mając nic do stracenia decyduje się na ryzykowny krok, który uruchamia serię absurdalnych i chwilami zabawnych zdarzeń. On nadal pozostaje tym samym nieśmiałym człowiekiem. To, co się zmienia, to spojrzenia innych...

Premiera: grudzień 2012 > Duża Scena

Abonament na szczęście

Wieczór piosenek Agnieszki Osieckiej

Śpiewa Agnieszka Dulęba-Kasza

Fortepian Milena Antoniewicz / Tomasz Ratajczak

Gitara, harmonijka Przemysław Burek

Opieka artystyczna Maciej Grzybowski

Abonament na szczęście to koncert, na który składają się utwory Agnieszki Osieckiej.

W programie znajdują  się doskonale wszystkim znane piosenki: Szpetni czterdziestoletni, Widzisz mała, Wariatka tańczy czy Uciekaj moje serce z repertuaru Seweryna Krajewskiego, motyw przewodni popularnego serialu Jan Serce.

Utwory Osieckiej śpiewała cała Polska, czasem nie wiedząc, że to właśnie ona jest autorką  tekstu. W Teatrze Bogusławskiego piosenki Osieckiej śpiewa Agnieszka Dulęba-Kasza, doskonale znana kaliszanom z Szalonych nożyczek jako Baśka Markowska.

Premiera: maj 2012> 55 min > Scena Kameralna

Ray Cooney

Mayday

Run for Your Wife!

Zazwyczaj skłonni jesteśmy myśleć, że życie z nami igra, że sprawia nam niespodzianki i stawia w niewygodnych sytuacjach. Ale czy sami nie stwarzamy podstaw dla takich życiowych scenariuszy? Dowodzi tego sztuka angielskiego komediopisarza Raya Cooneya. Precyzyjnie zaplanowanemu życiu jej bohatera, londyńskiego taksówkarza Johna Smitha, grozi kompletna ruina z powodu przypadkowego wydarzenia. Musi on wykazać się dużym sprytem, niezłym refleksem i sporą wyobraźnią, by wybrnąć z pozornie komicznych opresji, w rzeczywistości zapowiadających nieuchronną katastrofę małżeńską, a nawet dwie katastrofy.

Pojawienie się komedii Raya Cooneya na kaliskiej scenie zapowiada, że zostanie tu na dłużej. Od czasu polskiej prapremiery w 1992 roku sztuka ta była w repertuarze ponad dwudziestu polskich teatrów. Na przedstawieniach Mayday wrocławska publiczność wypełnia widownię Teatru Polskiego od osiemnastu lat!

Premiera: kwiecień  2010> 100 min> Duża Scena

Paul Pörtner

Szalone nożyczki

Shear madness

Szalone nożyczki to jedna z najpopularniejszych komedii kryminalnych ostatniego dwudziestolecia – w  1997 wpisano ją do światowej księgi rekordów Guinnesa jako najdłużej bez przerwy graną sztukę (niebędącą musicalem) na scenach amerykańskich. Jej atrakcyjność polega na tym, że realizatorzy i wykonawcy zawsze sytuują akcję sztuki „tu" i „teraz", aby widzowie mogli rozpoznawać w przedstawieniu specyfikę swojego miasta, jego instytucje oraz  znanych mieszkańców. Czytelność uwarunkowań lokalnych jest ważna dlatego, że publiczność staje się współwykonawcą spektaklu i ma swój udział w rozwiązywaniu kryminalnej zagadki. Ten interaktywny teatr dzięki zaangażowaniu widzów każdego wieczoru ma inny przebieg, dlatego warto obejrzeć Szalone nożyczki kilka razy.

Premiera: styczeń 2009 > 120 min ( przerwa ) >Duża Scena

Tadek Niejadek

Kochane dzieci!
Odgrzewam w kuchni po kilka razy
rosół z kluskami, marchew i zrazy.
Już przez pomyłkę i kompot grzeję...

- któż nie zna tych problemów? Nie tylko babcia Tadeuszka biedzi się i martwi, gdy wnuczek nie je. A jakież to utrapienie dla samych dzieci. Czy jest na to rada? Oczywiście, znalazła ją Wanda Chotomska, która zna wszystkie zmartwienia babć, dziadków, rodziców i dzieci. Znaleźli ją także twórcy przedstawienia Tadek Niejadek. Ta sceniczna bajka opowiada przewrotną historię  o chłopcu, który nie chciał jeść, ciągle psocił i stawał się coraz lżejszy, aż  w końcu został porwany przez balonik. Babcia i Dziadek Tadka oraz inni bohaterowie razem z dziećmi na widowni będą szukać sposobu, by sprowadzić Tadka na ziemię. Przy okazji dowiedzą się jak należy się zdrowo odżywiać, dlaczego jest nam potrzebny ruch na świeżym powietrzu, a także nauczą się, jak należy się zachowywać w trudnych sytuacjach życiowych. Będzie to wesoła i kolorowa opowieść, wciągająca do zabawy także publiczność.

Premiera: grudzień 2012 > 45 min>Scena Kameralna

Lars von Trier, Peter Asmussen, David Pirie

Przełamując fale
Breaking the Waves

Przedstawienie Macieja Podstawnego Przełamując fale oparte zostało na adaptacji scenariusza filmu Larsa von Triera, który powstał we współpracy z duńskim dramatopisarzem Peterem Asmussenem i scenarzystą Davidem Pirie. Film von Triera w 1996 roku wziął udział w Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, gdzie zdobył Grand Prix, przynosząc jednocześnie światowy rozgłos reżyserowi. Twórczość filmową von Triera zwykło się układać w cykle. Przełamując fale byłoby więc pierwszą częścią trylogii złotego serca, w której skład wchodzą również Idioci oraz Tańcząc w ciemnościach. Te trzy filmy łączy temat ekstremalnych zachowań człowieka, spotykających się z odrzuceniem ze strony społeczeństwa, a także perwersji i obrazoburstwa, pojmowanych przez bohaterów jako czynienie dobra.

Polska prapremiera: październik 2012 > 120 min >Scena Kameralna>

Przedstawienie przeznaczone dla widzów od 16 lat!

Wystawiono we współpracy z Nordiska Aps, Kopenhaga   za pośrednictwem Agencji ADiT.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Nagrody:

Nagroda Główna 4. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr"  2013 dla Macieja Podstawnego za reżyserię

Wyróżnienia Aktorskie dla Sary Celler-Jezierskiej za rolę Bess McNeill na 53. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w Kaliszu

Małgorzata Kałędkiewicz, Izabela Piątkowska

Pszczółka Majka

na motywach serialu animowanego Pszczółka Maja

Wyobraźcie sobie kolorową  łąkę w środku letniego, sennego popołudnia! Wyobraźcie sobie cykanie świerszczy, bzyczenie trzmieli i wesoły śpiew świergotka łąkowego! Poczujcie ciepły podmuch wiatru i zapach najsmaczniejszego miodu w okolicy! Pszczółka Majka i jej przyjaciel Grubcio zapraszają na spotkanie ze światem polnych zwierzątek, z których te mniejsze często potrzebują pomocy i dobrej rady. W pouczających przygodach rezolutnej pszczółki weźmie również udział zmęczony żuczek, muzykalna pajęczyca, najmądrzejsza ze wszystkich pań ślimakowych i drużyna rozbrykanych mrówek.

Premiera: marzec 2010> 50 minut>Scena Kameralna>

Gwałtu, co się dzieje!

Wg Aleksandra Fredro

Komedia Aleksandra Fredry Gwałtu, co się dzieje, od prapremiery w 1832 wciąż jest obecna na polskich scenach, nie tracąc nic ze swej aktualności. W powojennej historii kaliskiego teatru sztuka ta wystawiona była w 1962 roku w reżyserii Tadeusza Kubalskiego, a niezapomnianą kreację w roli Barbary stworzyła wówczas Kaja Starzycka-Kubalska. Obecnie pragniemy przypomnieć tę komedię w nowym opracowaniu scenicznym, w reżyserii i ze scenografią Macieja Podstawnego.

Gwałtu, co się dzieje odczytywano przeważnie jako krytykę przemian obyczajowych na początku XIX wieku oraz satyrę na nieskuteczne rządy. Tekst Fredry daje jednak szereg innych możliwości odczytania, a interpretacja Macieja Podstawnego wykorzystuje jakże aktualne dzisiaj problemy tożsamości płciowej. Reżyser centrum przedstawienia czyni zmianę kostiumu, który zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet powoduje spore zamieszanie. Przedstawia sterroryzowanych, poddanych przemocy mężczyzn w sukienkach, którzy stopniowo rozsmakowują się w swym nowym położeniu, i kobiety w męskim przebraniu, które starają się sprostać swej nowej roli. Reżyser wykorzystuje wszystkie atuty, jakie stwarza schemat farsy; poddaje próbie zarówno język, jak i anegdotę tej komedii, sprawdzając ich nośność i aktualność.

Premiera: 24 września 2011> 90 min>Scena Kameralna

Gerald Sibleyras

Napis

L'Inscription

Sztuka Napis miała swoją polską prapremierę w 2005 roku w Teatrze Współczesnym w Szczecinie i od tej pory wystawiana była na naszych scenach już siedem razy. Jej akcja rozgrywa się współcześnie w mieszczańskim środowisku Paryża, w mieszkaniach trzech sąsiadujących ze sobą małżeństw. Pozornie błaha sprawa, brzydki napis w windzie i próba wyjaśnienia przez jednego z bohaterów przyczyn jego pojawienia się, prowadzą do kryzysu. Sytuacja ta ujawnia powierzchowność i płytkość kontaktów międzyludzkich ledwie maskowanych konwenansami towarzyskimi, polityczną poprawnością i głoszeniem zasad nowoczesnego życia. Doskonałe dialogi, napisane w stylu lekkiej, dobrze skrojonej sztuki , odsłaniają w istocie przesądy, obsesje i głupotę broniących swego stylu życia mieszczan.  Gerald Sibleyras, bezlitosny krytyk współczesnego społeczeństwa, pokazuje jak przy pomocy języka fałszujemy rzeczywistość i ostrzega przed niebezpieczeństwem utraty niezależności wobec unifikujących postaw i zachowań narzucanych nam przez innych.

Premiera: grudzień 2011 >Scena Kameralna