Jury oraz prowadzący warsztaty

3. Policki Festiwal Teatralna Elipsa Kreatywności (TEK) im. Zygmunta Zdanowicza

Organizatorzy zapraszają do Festiwalowego jury cenionych artystów odznaczających się ogromnym doświadczeniem szeroko pojmowanego teatru. Zawsze są to praktycy, którzy od lat obcują i uprawiają sztukę zawodowo. SA swoistą „skarbnicą wiedzy" dla młodych zespołów teatralnych prezentujących się podczas Festiwalu. Amatorskie grupy występujące przed jury będę miały niepowtarzalną okazję porozmawiać na temat swojej prestacji uzyskać cenne wskazówki, uwagi, rady. Oczywiście wszystko to w atmosferze pełnej wzajemnych sympatii i uznania.

Jury Festiwalu:

WOJCIECH WYSOCKI

Polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. Urodził się 16 stycznia 1953 roku w Szczecinie. W 1976 roku ukończył Akademię Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Na trzecim roku studiów zagrał w telefilmie Gerarda Zalewskiego „Dom moich synów" u boku Marka Walczewskiego i Beaty Tyszkiewicz, który został doceniony na przeglądzie filmów telewizyjnych w Cannes. Po gościnnym udziale w serialu kryminalnym „07 zgłoś się", zadebiutował na dużym ekranie rolą czarnego charakteru w melodramacie Jana Batorego „Con amore". Sławę zdobył, jako kapitan Wiesnicyn w ekranizacji powieści Stefana Żeromskiego „Wierna rzeka".

Występował w teatrach warszawskich: m.in. Współczesnym, Dramatycznym, Muzycznym „Roma", Komedia, Rozmaitości, Na Woli im. Tadeusza Łomnickiego, Rampa na Targówku, Opera Nova w Bydgoszczy, Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku i Teatrze Piosenki we Wrocławiu. Jest znany z seriali „Na Wspólnej", „Ranczo" i „Klan", a także z filmów „Wierna rzeka" czy „Życie wewnętrzne".

PRZEMYSŁAW WALICH

Absolwent Wydziału Aktorskiego Państowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Na III roku studiów debiutował w Teatrze Polskim w Bydgoszczy rolą Wacława w "Zemście" Aleksandra Fredry w reżyserii Józefa Fryżlewicza. Ponadto grał, między innymi, w warszawskich teatrach: Teatrze Adekwatnym, Teatr Komedia, Teatrze na Woli, Teatrze Muzycznym "Roma".

Obecnie można go zobaczyć w przedstawieniach: "Pan Tadeusz", reż. Irena Jun, premiera – maj 2012: Major Płut, Rada; "Mały rodzinny interes", reż. Anna Augustynowicz, premiera – luty 2012: Roy Ruston; "Makbet", reż. Marcin Liber, premiera – wrzesień 2011: Angus; "Judyta", reż. Klemm, prapremiera – styczen 2011

* "Białe baloniki", reż. Piotr Ratajczak, premiera – lipiec 2010: Pies, który nie ma ogona; Drapacz Chmur.

ANDRZEJ FADER

Niezależny dziennikarz i twórca filmowy. Przez lata pracował w Polskim Radiu i telewizji. Obecnie zajmuje się̨ realizacją reportaży, filmów dokumentalnych i niestandardowych form audiowizualnych dla telewizji, instytucji kulturalnych, artystów i portali internetowych. Jako twórca niezależny porusza się pomiędzy publicystyką dziennikarską, reportażem i fabularyzowanym dokumentem. Ma bardzo duży dorobek radiowy, telewizyjny.

Realizacje niezależne pod marką FaderProduction to m.in. : Międzynarodowy Festiwal Muzyczny Boogie Brain, Teatr Lalek Pleciuga w Szczecinie – multimedialna oprawa spektaklu Maleńki król Grudzień, Udźwiękowienie Szczecińskich Podziemnych Tras Turystycznych (nagrodzonych w 2008 polskim certyfikatem jakości), Chopin odwiedził Szczecin – spektakl Teatru Kameralnego w Szczecinie połączony z koncertem, Filmy: Cudze chwalicie swego nie znacie – film promujący turystyczne walory Szczecina zrealizowany dla Miasta Szczecin, Szanghaj z udziałem Wojciecha Siudmaka – film przygotowany na EXPO 2010 w Szanghaju zrealizowany dla Miasta Szczecin, Chłopcy z Sorrento – opowieść́ o grupie dwudziestoparolatków, którzy swoją młodość́ przezywali w Szczecinie w latach 60. XX wieku, Kontrapunkt 2009 – Przegląd Teatrów Małych Form, i inne.

Andrzej Fader działa obecnie jako twórca filmowy pod marką FaderProduction oraz jako koproducent Fundacji Pro-Universum.

WARSZTATY III FESTIWALU TEK

Warsztaty Tadeusza Rybickiego

Tadeusz Rybicki – aktor, absolwent Wydziału Aktorskiego wrocławskiej PWST. Współzałożyciel Teatru Cinema, brał udział we wszystkich premierach Teatru. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Reżyser i scenarzysta przedstawienia „Podróże dookoła pokoju". Autor książeczki dla dzieci „Szelest w pyszczku" wydanej przez WSiP i recenzowanej przez prof. Jana Miodka. Założyciel Teatru Osób Uzależnionych Karawana.

Współzałożyciel Teatru Cinema, działającego od 1992 r.  Założony przez zawodowych aktorów i plastyków jako odpowiedź na skostniały nurt teatru oficjalnego. Celem teatru jest realizacja spektakli autorskich i ich prezentacja na scenach krajowych i zagranicznych. To scena surrealistów oparta na absurdalnym poczuciu humoru. Rozpoznawalny bohater „ Cinemy" to blady , czarno ubrany mężczyzna w meloniku o zagubionym , nieśmiałym spojrzeniu.

Warsztaty Daniela Jacewicza

Metoda pracy ukształtowała się podczas kilkunastoletniego doświadczenia w prowadzeniu warsztatów i pracy z aktorem. Opiera się ona na szukaniu własnego, szczerego i autentycznego wyrazu przez łączenie znaku plastycznego, aktorstwa fizycznego i dramatycznego, rytmu i muzyczności. Metoda opiera się na budowaniu świadomości i relacji z drugim człowiekiem. Zaletą warsztatów, dzięki intensywnej metodzie, jest zaangażowanie uczestników. Warsztaty uruchamiają i otwierają grupę. Ich celem jest integracja grupy, budowanie zaufania i więzi, wyrażanie emocji i ekspresji ciała poprzez ćwiczenia ruchowe, głosowe i improwizacje oraz stworzenie klimatu zachęcającego do działań artystycznych. Istotne jest odkrywanie wspólnie z uczestnikami wrodzonych umiejętności własnego ciała w zakresie ruchu, śpiewu i słowa.

Wieloletnie doświadczenie Daniela Jacewicza skupione jest na wyzwoleniu z konwencjonalnych ram percepcji. Wyzbyciu się sztucznych reguł gry na scenie. Scenariusz działań warsztatowych dostosowany jest do możliwości uczestników, może on ewoluować w miarę jak zmienia się grupa, jej nastawienie i rytm pracy. Rodzące się inicjatywy i pomysły także wpływają na styl warsztatów.

Metoda pracy wykorzystywanej na warsztatach polega na wzajemnej inspiracji, przekraczaniu barier i blokad emocjonalnych, neutralizowaniu zahamowania, poszukiwaniu w sobie prawdziwych emocji.

W programie warsztatów znajdują się między innymi:

- trening impostacyjny,
- praca wokalna
- ćwiczenia uświadamiające ciało jako narzędzie wypowiedzi artystycznej na scenie (uwrażliwianie na blokady i napięcie w ciele i na to, że ciało wyraża stany, uczucia i myśli człowieka),
- praca na scenie (opracowywanie aktorskich scen),
- elementarne zadania aktorskie,
- ćwiczenia na budowanie wyobraźni scenicznej,
- ćwiczenia wyjaśniające impuls i reakcję w działaniu aktora.

Na warsztatach obowiązuje strój sportowy. Warsztaty ze względu na swój charakter są wymagające dla uczestników. http://www.teatrbrama.org/polski/warsztaty/

Daniel Jacewicz Aktor, reżyser, założyciel Teatru Brama. Autor wielu spektakli teatru szczerego i poszukującego, nagradzanych na ważnych festiwalach w Polsce i Europie. Twórca wielu projektów artystycznych. Prowadzi warsztaty treningu aktorskiego. Pomysłodawca Akademii Teatru Alternatywnego i główny realizator Goleniowskich Spotkań Teatralnych BRAMAT. Absolwent Studium Instruktorskiego przy Narodowym Centrum Kultury. Autor kilkudziesięciu premier teatralnych. Od 2006 roku stale współpracuje ze szczecińskim Teatrem Kana, Ośrodkiem Poszukiwań Twórczych w Strzelewie, Stowarzyszeniem Chorea oraz Teatrem Stella Polaris z Norwegii. Inicjator stałego partnerstwa międzynarodowego z ośrodkami artystycznymi w Niemczech. Od 2005 roku prezes Stowarzyszenia Edukacyjno-Społeczno-Kulturalnego Teatr Brama.

Warsztaty improwizacji Simona Blaschko

Improwizacja jest elementem teatru, w którym aktorzy grają spontanicznie, bez scenariusza bez przygotowania, prób czy planu. We wszystkich formach improwizacji aktorzy tworzą dialogi i akcję w trakcie występowania. Nieprzewidywalna natura takiego występu zwykle staje się naturalnie powstającą komedią i takich przedstawień jest więcej niż dramatycznych. Improwizację równie często stosuje się podczas ćwiczeń aktorskich.

Niezwykłym atutem teatru improwizacyjnego jest to, iż pozwala na aktywny kontakt z publicznością, który jest często nieobecny w teatrze z udziałem scenariusza. Często grupy improwizacyjne proszą publiczność o sugestię, która posłuży jako źródło inspiracji. jest to sposób na zaangażowanie publiczności oraz dowód, że przedstawienie nie jest reżyserowane. Podczas warsztatów młodzi aktorzy będą zajmowali się poznawaniem nowych technik improwizacyjnych i rozwijaniem umiejętności wspomagających improwizację, odgrywaniem scenek na określony temat lub wychodzeniem z niespodziewanych sytuacji podczas spektaklu. Techniki improwizacji w przeciwieństwie do improwizacji tradycyjnej mają swoje konkretne zastosowania i procedury postępowania. Nie jest to wymyślanie czegoś na poczekaniu, jest to mianowicie pewien rodzaj postępowania, zasady komunikacji, które pozwalają odnaleźć się w każdej sytuacji i zachować wysoką jakość prezentacji.

Improwizacja jest podstawowym elementem twórczości scenicznej i gatunkiem teatralnym uprawianym przez Simona Blaschko. Simon Blaschko jest trenerem sportu teatralnego i pedagogiem teatralnym (niemieckie studia Bachelor of Arts). Od 14 lat tworzy rożnego rodzaju impro-formaty: Improspektakle, Polska Liga Meczów Improwizowanych, pobijanie rekordów światowych i festiwale sportu teatralnego. Dwa lata temu przeprowadził się do Warszawy i studiuje na Akademii Teatralnej. Na warsztatach teatralnych pokazuje możliwości rozwoju sceny improwizacyjnej na przykładzie teatru z Niemiec.

Warsztaty tańca afrykańskiego Wioli Wojciechowskiej

Wioletta Wojciechowska tańcem afrykańskim zajmuje się od 1997 roku. Jest również psychologiem pracującym z młodzieżą i dziećmi. Podczas wielu podróży do Afryki Zachodniej pracowała z najlepszymi baletami oraz solistami Mali, Gwinei, Gambii i Senegalu. W 2004 uczyła się od solistów baletu narodowego Senegalu w Dakarze. Współpracowała ściśle z Ballet National du Mali oraz Ballet District de Bamako ( 2004-2007). Podczas rocznej podróży po Afryce (2007) odbyła staż w Conakry z Les Ballets Africains, narodowym baletem Gwinei, znanym na całym świecie. Od 2008 do  2009 roku pracowała w Gwinei z Baletem Surakhata, z którego wywodzą się najlepsi tancerze zachodnioafrykańscy. W latach 2010, 2011, 2012 odbyła 4 podróże do Conakry w Gwinei, gdzie pracowała nad solową formą ekspresji z solistami najlepszych grup afrykańskich na świecie. W sezonie 2012/2013 w Gambii i w Senegalu zapoznała się z nową techniką tańca- sabarem, który stał się jej pasją.
Prowadzi od 11 lat regularne warsztaty w Warszawie (zajęcia cykliczne i jednorazowe) oraz w całej Polsce (warsztaty dla Polskiego Teatru Tańca podczas Międzynarodowych Warsztatów Tańca Współczesnego w Poznaniu, dla Dojrzewalni Róż w ramach festiwalu Progressteron, dla National Geographic i inne). Prowadzi także zajęcia za granicą m.in. dla Dubai Summer Surprise w Dubaju (VI-IX 2006), dla Stowarzyszenia DEFI oraz Fayasso w Orleans (Francja), dla Stowarzyszenia Sitadans w Malmo (Szwecja). Organizuje także wyjazdy taneczne do Afryki (Gwinea, Gambia).
Współpracowała z najlepszymi muzykami polskiej sceny takimi jak: Tomasz Stańko, Natu (Natalia Przybysz), Envee.
Współpracowała z zespołami Heban, Djembe Jet, Ritmodelia, Wa-Da-Da, Citybumbum, Afrique Nouali, Foliba oraz ze stowarzyszeniami działającymi na rzecz Afryki: Solidarni z Afryką, Moja Afryka. Obecnie tancerka zespołu Konoba oraz Strefy Rytmu  – West African Project.

 

(-)
Mateiały organizatora
3 lipca 2013

Książka tygodnia

Twórcza zdrada w teatrze. Z problemów inscenizacji prozy literackiej
Wydawnictwo Naukowe UKSW
Katarzyna Gołos-Dąbrowska

Trailer tygodnia