Kolejna odsłona "Teatru na nowe czasy"

Podczas warsztatów zmierzymy się z uporządkowanym chaosem oraz praktyką podejmowania wyborów podążającą za indywidualną zmysłowością oraz zebranymi doświadczeniami. Będziemy poszukiwać fizycznych form i wzorców tak, aby przebić się przez nie i zaoferować nowe, wcielone opcje nauczania oraz tworzyć projekcje ukryte wewnątrz kontrolowanego chaosu ciała.

Warsztaty obejmują:

45-60 min warsztatu opartego o Pilates w temacie "przyczyna i skutek"

120 min współczesnego, kompozycyjnego "workhub"

Prowadzący: Irad Mazliah (na zdjęciu)

Zgłoszenia: udział bezpłatny, należy wypełnić formularz na stronie: http://teatrnanoweczasy.pl/wydarzenie-iii/

Zapraszamy osoby z pewnym przygotowaniem ogólnoruchowym. Mogą to być jak najbardziej próby amatorskie, np. w teatrach amatorskich, także bez ujawnień publicznych. Mile widziani studenci, licealiści, członkowie amatorskich i offowych grup teatralnych z regionu. Zapraszamy osoby od 16. roku życia, które obejrzą także spektakl i wezmą udział w spotkaniu pospektaklowym.

***

Spektakl

"A failure of a future" - "Upadek przyszłości"

Kreacja: Irad Mazliah i Zbigniew Szumski (Teatr Cinema)

Produkcja: Teatr Cinema, Dance Department Wroclaw (Magdalena Górnicka / Irad Mazliah)

Video: Jacek Złoczowski

Plakat: Stachu Szumski

Performer: Irad Mazliah

W spektaklu wykorzystano muzykę W.A.Mozarta, Igora Strawińskiego, Trey Moseley'a, Palolo, Victora Younga, Hansa Abrahama, DDAA Palo Alto, Ghedalia Tazartesa oraz teksty Oskara Schlemmera i Pietro Citatiego

Spektakl zrealizowany w ramach konkursu OFF 35 Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu

Spektakl pokazywany w ramach Polskiej Platformy Tańca 2014

***

"A failure of a future, a birth of a legend"

Dance Department Wroclaw to efekt współpracy Irada Mazliaha i Magdaleny Górnickiej, który powstał na potrzeby produkcji "A failure of a future - Upadek przyszłości". Performerem spektaklu jest Irad Mazliah, tancerz i choreograf izraelskiego pochodzenia. Tancerz do procesu kreacji zaprosił reżysera i choreografa Zbigniewa Szumskiego, razem tworząc spektakl solowy Irada Mazliaha. Artysta zabiera nas w podróż, która wydaje się być opowieścią indywidualności. Bardzo delikatną postacią w starciu z agresywną siłą. Spektakl jest rozbudowany fizycznie, widać w nim źródła w tradycji teatru ruchu. Zaczyna się powoli, ale już po chwili widownia orientuje się, że solista zabierze nas, gdzie będzie chciał. Irad rusza się, jakby był w stanie fizycznością przekazać swoje myśli. Wgłębiając się w świat tancerza, zapoznajemy się z aspektami rzeczywistości, które wcześniej nie były osiągalne. Momentami, publiczność zapraszana jest do aktywnego współtworzenia nowych rozdziałów i doświadczeń w podróży artysty.

--

Realizatorzy

Irad Mazliah - izraelski choreograf i performer. Irad związał swoje profesjonalne życie z tańcem w wieku 25 lat. Od tego czasu pracował z wieloma choreografami i grupami takimi jak: Emanuel Gat, Yossi and Oded, Niv Scheinfeld \and Oren laor, Anat danieli i innymi. Jego autorskie prace prezentowane były na wielu festiwalach i podczas innych wydarzeń artystycznych, od scen teatralnych, przez muzea po zakątki miast i przestrzeni publicznej. Irad studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Tel Avivie. Założył i prowadził szkołę tańca w Haifie oraz był dyrektorem artystycznym Intimadance Festival Tel Aviv Israel. Stypendysta Amerykańsko-Izraelskiej Fundacji Kultury jako choreograf i tancerz. W 2010 zainteresował się Polską pod kątem artystycznym. Zainteresowanie to zaowocowało w 2013 roku stypendium artystycznym od Instytutu Adama Mickiewicza. Wtedy postanowił przeprowadzić się do tego kraju i zarobić wszystko, by nazwać to miejsce domem. Od przyjazdu do Polski tworzył dla Teatru Tańca Zawirowania, Warszawa ("Navigation song"), Acro Dance Company, Toruń ("Jak robi koń") oraz dla wielu amatorskich ośrodków tańca. Jako aktor i performer współpracował również z Komuną/Warszawa i Teatrem Cinema.

--

Zbigniew Szumski grafik, scenograf i reżyser teatralny. Twórca i dyrektor artystyczny Teatru Cinema, który działa od 1992 roku, autor i reżyser takich sztuk jak Nie mówię tu o miłości, Bilard, Tak. To. Tu., Miałem taki sen, Hotel Dieu, Słownik Sytuacji , Opowieści i Pamięć, Re//Mix.P.B., Kabaret Olbrzymów. Z Teatrem Cinema wielokrotnie prezentował swoje sztuki za granicą - w Niemczech, Szwajcarii, Austrii, Czechach, Finlandii, Chorwacji we Francji, na Węgrzech, Słowacji, w Japonii, Meksyku, Izraelu, Egipcie. Jako reżyser i scenograf współpracuje również z teatrami w Meksyku, Izraelu, Japonii, Francji i Niemczech. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Pomysłodawca i dyrektor Festiwalu Muzyki Teatralnej odbywającego się w Jeleniej Górze od 2005 roku. Laureat nagrody Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej im. Jerzego Bonieckiego.

Mieszka w Michałowicach, w Karkonoszach.

--

Teatr Cinema powstał w 1992 roku we wsi Michałowice, niedaleko Szklarskiej Poręby w województwie jeleniogórskim. Założycielem niezależnej wobec sceny dramatycznej grupy jest Zbigniew Szumski, plastyk i scenograf. Teatr autorski Szumskiego zadomowił się daleko od teatralnego życia centralnych polskich miast, w oderwaniu od przywiązania do tradycji klasycznego teatru. Siedziba Teatru "Cinema" mieści się w wykupionym przez Szumskiego starym poniemieckim ośrodku wypoczynkowym. Dawny pensjonat pełni także funkcję domu dla trzech artystycznych rodzin: Szumskich, Skibińskich i Rybickich, które mieszkają tu od kilkunastu lat. Znajdują się tu również pokoje przeznaczone dla warsztatowiczów, przyjaciół i gości członków zespołu "Cinemy".

Michałowicki teatr to miejsce bez wątpienia niezwykłe. Sposób w jaki zaaranżowano jego wnętrza sprawił, że bardziej przypomina on rekwizytornię, lub wręcz gotową salę teatralną, w której lada moment odbędzie się przedstawienie. W pokojach znajdują się drewniane rzeźby, stare kontrabasy, instrumenty, kolekcje motyli, tajemnicze skrzynie; na ścianach wiszą obrazy. Wszystko to przypomina raczej scenerię snu niż standardowe wyposażenie mieszkania, czy nawet sali prób teatru. Jest to chyba jedyne miejsce w Polsce, gdzie teatr tak naturalnie połączył się z codziennym życiem - zarówno na płaszczyźnie artystycznej(co widocznie jest w spektaklach Cinemy), jak w przestrzeni, w której żyją i tworzą artyści.

Spektakle Teatru Cinema powstają w Michałowicach, w atmosferze starego pensjonatu, wsi położonej w górach, spokoju prowincji. Tu rodzą się pomysły i odbywają próby, jednak w samych Michałowicach zespół gra bardzo rzadko. Nie ma bowiem odpowiadającej wymaganiom teatru sceny. Przedstawienia Cinemy zobaczyć można na polskich i przede wszystkim zagranicznych festiwalach.

Teatr Szumskiego kojarzony jest przez krytyków głównie z twórczością Tadeusza Kantora. Plastyczna, głęboko surrealistyczna płaszczyzna spektakli Cinemy zdaje się dominować w aspekcie formalnym, przypominając oniryczne malarstwo René Magrite'a. Estetycznie, ale i pod względem tematycznego zainteresowania codziennością, spektakle Szumskiego nawiązują do dokonań dadaistów, teatru absurdu, a także mizerabilistycznej wrażliwości Mirona Białoszewskiego. Oczywiste jest również nawiązanie do Becketa, a także (przede wszystkim w kabaretach) "Latającego cyrku Monty Pythona". Zbigniew Szumski, przyznaje się ponadto do swojej fascynacji twórczością Kurosawy, Zbigniewa Rybczyńskiego i Janusza Wiśniewskiego. Gotowość skupienia uwagi na rzeczach błahych, twórcze trawestowanie rytuałów codziennego doświadczenia na język teatru - to podstawowa materia z której powstają spektaklu Teatru Cinema. I choć większość z nich nie zawiera słów, ich konstytutywną cechą jest poetyckość. Efektem starannego spojenia obrazu, dźwięku i ruchu scenicznego jest swoisty poetycki obraz, który scena po scenie czyta się niczym liryczny tekst. Mimo licznych inspiracji, kreacja artystyczna wypracowana przez zespół Cinemy stanowi niepowtarzalne i wyjątkowe zjawisko. Trudno jednoznacznie określić z jakiej teatralnej dziedziny wywodzi się stylistyka spektakli Cinemy. Trudno jednoznacznie przyporządkować sposób gry aktorskiej, metodę posługiwania się przedmiotem, operowania gestem, ruchem, dźwiękiem i w reszcie słowem, do jednego teatralnego gatunku. Teatr Cinema nie jest bowiem ani teatrem dramatyczny, ani pantomimicznym (choć czysty gest jest dla niego podstawową formą ekspresji). Nie jest to teatr tańca, choć aktorzy z niezwykłą zręcznością i precyzją wykonują układy choreograficzne. Nie można nazwać go także teatrem muzycznym, choć muzyka jest ważnym elementem spektakli. Cinema to także nie scena plastyczna, choć z pewnością każdy widz popada w zachwyt w obliczu używanych tu rekwizytów i dekoracji. Sceniczna obecność Cinemy bogata jest we wszystkie te gatunki naraz, które łączą się i wzajemnie uzupełniają, tworząc właściwie własny, odrębny gatunek teatralny.

Bohaterowie onirycznych spektakli Szumskiego to często tajemniczy, bladzi ludzie, okryci czernią garniturów. Postaci przemykają po scenie, by z pełną powagą utrzymywaną na kamiennych twarzach wprawiać widzów w stany oscylujące między groteskowym rozbawieniem a pełnym refleksji smutkiem, zamyśleniem. Odzwierciedlają absurdalność ludzkiej kondycji, zawieszonej między codziennością a metafizyką. W sposób cierpliwy i rzetelny skłaniają się w kierunku banalnych czynności, chcąc wyłuskać ich istotę, odkryć głęboko schowany sens. Spektakle Cinemy oparte są na regule powtarzalności. Powtarzane są te same czynności, jak gdyby wierząc, że z każdym powtórzeniem dociera się do ich ukrytego sedna. Po obejrzeniu kilku przedstawień grupy można dojść do wniosku, że naczelnym zadaniem, jakie wyznaczyli sobie twórcy, jest badanie struktury ruchu. Od wielu lat aktorzy konsekwentnie prowadzą artystyczne studium nad ruchem za pomocą narzędzia, jakim jest sam ruch. Ta autoanaliza, wiwisekcja przeprowadzana na własnym ciele i podróż w głąb swojej wyobraźni to główne zadania jakie zdaje się stawiać Szumski także i widzom swoich realizacji.

Teatr Cinema współpracował m.in. z: Theatre Pour la Moment w Bernie, z którym przygotował projekt Siedem dni w czterech pokojach i z Local Theatre w Tel Awiwie, a także z Teatrem Aspik w Hildesheim koło Hanoweru. Wszystko o Teatrze Cinema na stronie: www.teatrcinema.pl

***

O projekcie

Teatr na nowe czasy to wspólne przedsięwzięcie Fundacji Teatru BOTO i Fundacji Pomysłodalnia. Jego celem jest stworzenie atrakcyjnego modelu edukacji kulturalnej skierowanej do młodzieży licealnej oraz nauczycieli i studentów, otwartego także dla innych grup wiekowych oraz odbiorców i aktywistów teatralnych. Projekt w obecnej formie obejmuje: warsztaty mistrzowskie, prezentacje spektakli teatralnych, otwarte debaty z udziałem praktyków i teoretyków teatru z kraju oraz lokalnego środowiska krytycznego i artystycznego.

Projekt wzbogacają materiały kontekstowe i rejestracja wydarzeń, dzięki czemu będą one żyć dłużej i będą mogły służyć innym. Wszechstronne przygotowanie do świadomego odbioru wydarzeń na styku teatru offowego i teatru głównego nurtu oraz podjęcie dyskusji na temat kondycji polskiego i lokalnego offu, powinno procentować. Beneficjenci projektu zostaną wyposażeni w praktyczne umiejętności, które pozwolą im dekodować język współczesnego teatru. Będą mogli poznać twórców oraz krytyków z kraju i środowiska lokalnego, nauczyć się poznawać, rozumieć, oceniać. Osobnym zagadnieniem będzie stworzenie trwałej przestrzeni do dialogu, miejsca wymiany idei.

Osobnym zagadnieniem będzie stworzenie trwałej przestrzeni do dialogu, miejsca wymiany idei.

***

Teatr Cinema i Irad Mazliah w projekcie Teatr na nowe czasy. Wydarzenie III

Termin: 14 listopada (sobota)

Miejsce: Teatr na Plaży w Sopocie, ul. Mamuszki 2

Strona projektu: http://teatrnanoweczasy.pl/

FB Wydarzenia III: https://www.facebook.com/events/1685701208341186/

--

Warsztaty - godz. 13.00-16.00

Spektakl + spotkanie pospektaklowe - godz. 19.00; wstęp wolny; ze względu na ograniczoną liczbę miejsc prosimy o wysłanie mejla na adres: teatrnanoweczasy@gmail.com w celu rejestracji i zapewnienia sobie bezpłatnej wejściówki.