Komedia dla tysiąca widzów

Tydzień temu na spektakl "Wodewil warszawski" do Amfiteatru na Bemowie przybyło kilkaset widzów. Scenariusz spektaklu został skonstruowany w oparciu o komedię Feliksa Szobera „Podróż po Warszawie" z 1876 roku, jednak sporą jego część stanowią teksty własne. Artyści w komediowy sposób mieszają klimaty retro i wielkomiejski styl życia współczesnych aglomeracji. Widowisko opowiada o przybyciu z prowincji do Warszawy pewnej rodziny z zamiarem wydania córek za mąż. Na miejscu grupa chłopaków od razu wypatrzyła córki i postanowiła się nimi „zaopiekować" i oprowadzić po Warszawie.

„Wodewil Warszawski", to jednak przede wszystkim muzyka na żywo. Pojawiają się przedwojenne szlagiery wzbogacone błyskotliwą choreografią. Widowisko nawiązuje do tradycji teatrzyków ogródkowych, które były niegdyś bardzo popularnymi miejscami spędzania wolnego czasu. Widowisko zachwyci nie tylko mieszkańców stolicy, ale wszystkich tych, którzy chcą przenieść się do przedwojennych czasów, po których zostały tylko piękne melodie i pożółkłe fotografie...

Organizatorzy wydarzenia, czyli Urząd Dzielnicy Bemowo i artyści Teatru Pijana Sypialnia przygotowali kolejne wydarzenie, w którym aktorzy, muzycy, śpiewacy i tancerze zagrali komedię muzyczną „Wyjowisko". Nie zabrakło tańców narodowych, a wszystko podane było w komediowym sosie doprawionym pięknymi kostiumami.

Sławek Narloch, dyrektor Teatru Pijana Sypialnia: W naszych widowiskach staramy się miksować stare style teatralne z czymś bardzo współczesnym. Z tego połączenia wychodzi często zaskakująca całość. Uciekamy naszą twórczością od egzystencjalnych problemów i przeprowadzania na widzach psychoterapii. Wychodzimy z założenia, że dzisiejszy teatr powinien dawać wytchnienie od zabieganego życia. Takie jest właśnie „Wyjowisko".

Akcja widowiska dzieje się w karczmie zarządzanej przez Gospodynię Aurelię i jej męża Bonifacego, którego wielką słabością są pierogi z kartoflami. Do gospody przybywa grupa przebiegłych komediantów. Jeden z nich zakochuje się w młodej karczmarce. Dziewczyna przyrzeka mu swoją miłość w zamian za... głowę wilka. Obżarstwo Bonifacego skutkuje „kurczami żołądka". Wymagana jest interwencja lekarza. W okolicy jest niejaki Doktór Morski, który podkochuje się w córce gospodarzy – Zofii. Przez pomyłkę zleca wykonanie na chorym niewłaściwej i tajemniczej kuracji. Sielską atmosferę krainy, w której życie spędza się na ucztowaniu i grach miłosnych, podkreślają biesiadne pieśni Stanisława Moniuszki i Fryderyka Chopina. 

Teatr Pijana Sypialnia - stworzony przez aktorów, muzyków, śpiewaków i tancerzy – młodych artystów, którzy o teatrze myślą niestandardowo. Ich widowiska wyróżnia połączenie aktorstwa z wielogłosowym śpiewem, tańcem i muzyką na żywo. Setki widzów na każdym spektaklu i uznanie krytyków teatralnych, to zasługa oryginalnego repertuaru. Odkopują zakurzone teksty, melodie i miksują je z popkulturą. Nazywa się ich „teatrem vintage". Grają w tradycyjnych salach teatralnych, ale znani są z występów w zaskakujących miejscach. Można ich spotkać w kawiarniach, na ulicy, w parkach, a nawet... w barach mlecznych. Ich letni cykl „Teatr na leżakach" zdobył wielotysięczną widownię w całym kraju, a przez redakcję portalu TEATRDLAWAS.PL został uznany tytułem „najlepszy pomysł teatralny".