Konfrontacje tańca współczesnego

Ten interdyscyplinarnym projekt łączy różne konwencje artystycznego dyskursu. 
KINEMA jest wzajemną konfrontacją tańca współczesnego, teatru pantomimy oraz flamenco.
Idea KINEMY polega na zderzenie artystów - przedstawicieli różnych dziedzin sztuki, których projekty odwołują się formalnie do przekazu pozawerbalnego oraz ruchu.

W PROGRAMIE : 

1. DAGMARA HODUŃ
"Karuzela" instalacja 

2. MONIKA KONIECZNA
"Przejście" instalacja 
"Fontanna Miłości" performance 

3. ARTUR GOLIŃSKI 
"Repetytorium" video art 

4. GRUPA ŁUHUU 
"BAW SIĘ (ZE) MNĄ" performance 

5. KRZYSZTOF SKARBEK 
"Trud Porozumienia" video art 

6. TEATR TAŃCA ARKA ( Jacek Gębura, Anna Krych ) 
spektakl taneczny "NO 21"

7. TEATR FORMY (dawny Wrocławski Teatr Pantomimy)
"Metropolis" połączenie filmu i pantomimy granej na żywo
"Heliogabal" mimodram
"Ulica Krokodyli" spektakl pantomimiczny 

8. THEATRE "InZhest" (Białoruś)
"X-tradition" performance butoh 

9. ANDRZEJ DUDEK - DÜRER 
video art. - Transfer of Energy; (9:31) Tendency (9:32), Trans Wishes I (8:49), Introduction to. (16:45), 2003, production, direction, editing, music: A. Dudek-Dürer, camera: Grażyna Borowik, A. Dudek-Dürer, Yudai Hashimoto, Kedud Jezrdna, 

10. PAWEŁ LISEK & JAKUB Jernajczyk 

HIGHTECHCRAK 

11. Nassara/ plenerowy pokaz gry na bębnach i instrumentach afrykańskich, połączony z 
widowiskiem tancerek teatru ognia.

Szczegółowe informacje: www.pantomima.pl
Tel.: 071 78 13 874 

Nota o artystach 

Artur Goliński - absolwent Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (2005). Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki (2003/2004). Obecnie prowadzi pracownię graficzną w Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju oraz zajęcia w Dolnośląskiej Wyższej Szkole Edukacji Towarzystwa Wiedzy Powszechnej we Wrocławiu. 

Moje prace powstają dokładnie w taki sam sposób, jak powstaje pamiętnik. Są spontanicznym, bardzo intuicyjnym zapisem własnych doświadczeń, uczuć i myśli. Powstają z naturalnej potrzeby ekspresji. Z chęci nawiązania łączności z nieuświadomionymi (często wypartymi) warstwami własnej osobowości (stąd ich symboliczny charakter). Natomiast trudna (bo obnażająca) decyzja o ich publicznej prezentacji wynika z potrzeby komunikowania się z innymi ludźmi. Jest zaproszeniem do wspólnego przeżywania. 

Slava Inozemcev jest głównym twórcą teatru plastycznego InZhest, z którego narodził się białoruski performance, choreograf, tancerz. W sferze zainteresowań artysty znajduje się groteska, archaiczne, rytualne formy, improwizacja, wszelkie odmiany psychofizycznego treningu, techniki tańca butoh. Uczestnik wielu europejskich festiwali i wydarzeń artystycznych, m.in. OstWest (Bonn 1998), Ex&it! (Niemcy, Polska 1999), Things-time-theatre (Holandia 1999), Festiwal Sztuki Białoruskiej (Poznań 2000). Współpracuje stale z artystami europejskimi i z Japończykami (Atsushi Takenouchi, Yumiko Yoshioka). Jest współorganizatorem mińskiego międzynarodowego Festiwalu X-tradition. 
Zespół Teatru InZhest wypracował oryginalny system treningu o nazwie "Tańce Zwierząt". Pracę nad nim zapoczątkowano pod kierunkiem Inozemceva w 1995 roku. Trening jest uniwersalną metodą, która łączy praktykę pracy z ciałem z procesem pracy aktora/tancerza nad rolą (m.in. kreowanie wyobrażeń w ciele). W treningu mogą brać udział profesjonaliści jak i osoby poszukujące nowych dróg psychofizycznego rozwoju. Bazą treningu jest pradawny chiński system Pięciu Przemian. Pięć podstawowych żywiołów - Drzewo, Ogień, Ziemia, Metal i Woda koreluje w nim z wyobrażeniami zwierząt, takich jak Tygrys, Ptak, Małpa, Wąż i Smok. Każde z nich uosabia specyficzny typ energii, rytmu i emocji. Uczestnicy warsztatu "Tańce Zwierząt" tworzą jasny psychofizyczne wyobrażenie "Elementu Zwierzęcego", pracując na zmianę w parach i w grupie. Trening jest syntezą elementów tańca butoh, body improvisation, kung-fu i akrobacji. Prowadzi do głębokiej i gruntownej odnowy sił witalnych człowieka. 

Grupa Łuhuu /Baw się (ze) mną/ - Manipulacja ta polega na uzależnieniu osób manipulowanych od manipulujących, co może doprowadzić do utraty samodzielności tych pierwszych w dysponowaniu własną osobą i stanowić realne zagrożenie dla ich zdrowia.
Zamykając się w bezpiecznej przestrzeni, jednak łatwej do zaburzenia z zewnątrz oraz przywiązując sobie do nadgarstków sznurki, których końce umieszczone są na zewnątrz obiektu, stwarzamy rodzaj interaktywnej gry z odbiorcą, umożliwiając mu dowolne sterowanie naszymi ruchami.
Jak reaguje człowiek zderzony z sytuacją, która umożliwia mu tak bezpośrednią manipulację w ramach akcji artystycznej, a więc na całkowitą odpowiedzialność osób manipulowanych?
Do jakiego stopnia jest to manipulacja, a gdzie zaczyna się współdziałanie, kiedy określone reakcje na bodźce z zewnątrz stają się same w sobie bodźcem do dalszych działań na zewnątrz przyczepy i w pewien sposób je warunkują?
Czy jest zatem możliwość zamiany miejsc między manipulującymi a manipulowanymi i jeśli tak, to czy obie strony muszą być tego świadome?

Teatr Tańca ARKA rozpoczął swoją działalność spektaklem "Między nami Człowiekami" w 1999 roku wystawionym na deskach teatru Capitol we Wrocławiu. Teatr powstał w wyniku potrzeb Jacka Gębury i grupy ludzi poszukujących teatru w którym przewodnimi środkami wypowiedzi jest ruch. 
Bohaterami prezentacji są: ruch i jego jakość, rytm, artykulacja i dynamika ruchu "tancerza", 
kreowanie przestrzeni i świadome bycie w niej. Harmoniczne współistnienie wymienionych 
wartości dokonuje charakterystyki aktora/tancerza, buduje postać która jest wynikiem "tu i teraz" określa relacje miedzy występującymi. W swoich spektaklach ARKA stara się uśmiechać w stronę wad człowieka, malując go jednakże w pozytywnych barwach. Ważne jest szukanie odpowiedniej treści i środków w celu komunikatywności z widzem, choć zespół nie stroni od zamierzonej abstrakcji i absurdu. Przedstawienia powstają w wyniku onglowania środkami ze zbioru realizującego konstrukcję. 

Paweł Lisek 
Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu,
Studia Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu -
Pracownia Krzysztofa Skarbka i Pawła Jarodzkiego
Wystawy
2005
V - TRIDEM 2005 - Obrazy współczesnego rytuału - Dom Edyty Stein
III - OSIEM I PÓŁ KOBIETY - pokaz filmu Starsza Pani - Ośrodek Postaw Twórczych Wrocław
III - WILDTHING - instalacja "prawa-lewa" oraz pokaz filmu Starsza Pani - konkurs - STUDIO BWA
XII - BAZAR SZTUKI - Galeria na Czystej
XII - AMS - święta - ul. Świdnicka Wrocław 

2006
IV - AMS - ZIELONA WYSTAWA - ul. Świdnicka Wrocław
X - POMARAŃCZOWA WYSTAWA - CODE - Dom Edyty Stein , Wocław
XII - <OD><DO> - Pracownia Gościnna (Muzaum Gepperta) Wrocław 

2007
IV - DIALOG - pierwsze miejsce w kategorii malarstwo
IV - Idywidualna wystawa ASP Wrocław
V - POJEDYNEK - Alina Pawela VS Paweł Lisek - Studio BWA Wrocław
V - HIGHTECHCRACK - instalacja - SURVIVAL - Teatr Lalek - Wrocław 

Info:
W sztuce szuka technik, technologii adaptuje przemysłowe urządzenia do kreacji nowych obrazów. W jednej z wystaw przygotowane obrazy na podstawie kodów mogą w pełni być rozszyfrowane jedynie przez przemysłowy czytnik kodów. W swoich działaniach preferuje instalacje i mimo ich technicznego wyglądu próbuje zawrzeć w nich metafizykę rzeczywistości. 

Jakub Jernajczyk (ur. 21 II 1980 we Wrocławiu)
2003-2008 - Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Wydział Grafiki, Projektowanie Graficzne.
1998-2003 - Uniwersytet Wrocławski, Instytut Matematyki i Informatyki,
kierunek: Matematyka, specjalność: Matematyka w informatyce,
praca mgr: Dyskretna analiza sygnału elektroencefalograficznego. 
1994-1998 - Państwowa Szkoła Muzyczna II Stopnia im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu, wydział instrumentalny: gitara klasyczna.
1994-1998 - VII Liceum Ogólnokształcące we Wrocławiu 
Ważniejsze wydarzenia z ostatniego roku:
7 lipca 2006 - celująca obrona licencjackiej pracy dyplomowej na ASP 
pod tytułem "Między sztuką a nauką"
sierpień 2006 - udział w projekcie Laboratorium Nowych Mediów 
1 wrzesień 2006 - prezentacja animacji na widowisku multimedialnym 
w Wieluniu z okazji rocznicy wybuchu II Wojny Światowej; współpraca 
z Wojciechem Siudmakiem 
październik 2006 - otrzymanie stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz stypendium Urzędu Miejskiego we Wrocławiu
17 październik 2006 - wystawa indywidualna "Między sztuką a nauką" 
w Galerii w Łączniku inaugurująca działalność Galerii w Łączniku
od października 2006 - prowadzenie wykładów z zakresu programowania multimediów i teorii sygnałów w Instytucie Matematyki UWroc
od października 2006 - funkcja kuratora Galerii w Łączniku
25-27 maja 2007 - SURVIVAL, instalacja HIGH-TECH CRACK wspólnie z Pawłem Liskiem
HIGHTECHCRAK
nowoczesna rysa
nadajnik i 12 satelit
Paweł Lisek, Jakub Jernajczyk
Projekt jest zaadoptowaniem na płaszczyznę sztuki urządzenia GPS jako narzędzia do rysowania rysy - linii. Narzędzie służące na co dzień do nawigacji, wytyczeniu kierunku ruchu od punktu A do B, wykorzystujące satelity (12 sztuk), tu zmienia swoją formułę i jest narzędziem rejestrującym dane (XYZ oraz czas) pozwalające na zrobienie dynamicznego rysunku - indywidualnej trasy z możliwością udostępnienia zdjęć lub filmów . Poza aspektem czysto wizualnego rysunku ciekawym zagadnieniem staję się rozwoju projektu w wielu częściach globu. Możliwe jest włączenie wielu użytkowników GPS i traktowanie ziemi jak wielkiego tabletu. Włączając w projekt telefony lub zaawansowane systemy GPS można stworzyć platformę informacyjo - telewizyjną, pozwalająca w każdej chwil dotrzeć do dużej ilości informacji, ale jednocześnie mając jej obraz umiejscowienia w czasie i w przestrzeni. Projekt przyjmuję formę interaktywnej, w tym dosłownym słowa tego znaczeniu, instalacji. Widz poza obserwowaniem wygenerowanych informacji , sam może przygotować taką trasę. 

Teatr Formy (dawny Współczesny Teatr Pantomimy) istnieje od 1996, założony 
i prowadzony przez Józefa Markockiego, który wyrósł z Wrocławskiego Teatru Pantomimy i szkoły Mistrza Henryka Tomaszewskiego. Wszyscy członkowie zespołu są zawodowymi aktorami, a formacja jaką tworzą wyrasta z tradycji polskiego mimu zbiorowego. 
Interesuje ich współczesność i człowiek teraźniejszy - z tym, co go spotyka, drażni, wzrusza czy przeraża. Aby opowiadać o doświadczeniach homo sapiens XXI wieku, ale i o odwiecznych zmaganiach ideałów z ludzką niedoskonałością, Józef Markocki sięga po inspiracje literackie, a także po wspólne wielu kulturom mity i legendy. Operując międzynarodowym językiem gestu niewymagającym tłumacza, z dużym powodzeniem gości na festiwalach w kraju i za granicą. 

Andrzej Dudek Dürer (1471) wierzy w reinkarnację, jest wcieleniem Albrechta DÜRERA. Zajmuje się performance, instalacją, video, grafiką, malarstwem, fotografią, rzeźbą, muzyką, environment, budową instrumentów metafizycznych, działalnością metafizyczno - telepatyczną, antypoezją oraz innymi formami realizacji, wypowiedzi... Od 1969 roku realizuje life performance Sztuka Butów - Sztuka Spodni - Sztuka Andrzeja DUDKA - DÜRERA /żywa rzeźba/ w Miejscach w Których się Pojawia. "...Sztuka jest dla mnie SPOSOBEM, MOŻLIWOŚCIĄ NA ŻYCIE..., SZCZEGÓLNĄ MOŻLIWOŚCIĄ SAMOREALIZACJI..., KOMUNIKACJI I KOOPERACJI..., MOJE ŻYCIE JEST SZTUKĄ..."
Do roku 1978 Andrzej DUDEK-DÜRER żyje w izolacji. W 1979 roku rozpoczyna realizację projektów SZTUKI PODRÓŻY na terenie Polski, następnie Europy Zachodniej, Meksyku, USA, Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Singapuru, Korei Południowej, Japonii prezentując wystawy, performance, instalacje, wykłady, warsztaty, video. Jest inicjatorem i koordynatorem Międzynarodowych Projektów Metafizyczno-Telepatycznych. Prezentował prace i działania artystyczne na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą. Dokumentacje i prace w wielu zbiorach prywatnych i publicznych /m.in. Muzeum Narodowe w Warszawie, Centro de Arte Actual w Barcelonie, Stedlijk Museum w Amsterdamie, Museum of Modern Art w Nowym Yorku, Tate Gallery w Londynie, City Art Institute Library w Sydney, The School of the Art Institute of Chicago.../. 

TRANSMUTATION II to zbiór autorskich filmów penetrująca te obszary, to próba konfrontacji różnych doświadczeń, próba stworzenia nowej jakości. Analiza tych obszarów, dokonywanie przekształcenia, wzajemne oddziaływanie różnorodnych form ekspresji - ich transformacja i kreowanie nowej złożonej jakości- to cecha tych poszukiwań.
Autorska muzyka jest jednym z ważnych aspektów tych realizacji. Istotna cecha tych poszukiwań dźwiękowych to stan medytacji, kontemplacji i refleksji, choć w niektórych realizacjach pojawiają się również aspekty bardzo dynamiczne i ekspresyjne. 
Andrzej Dudek-Dürer buduje dźwięk od podstaw przez programowe samplowanie i edytory dźwiękowe. Jest to praca nad barwą, brzmieniem i rezonansem dźwięku.
Badanie obszarów dokonań syntezy obrazu, przez transformacje i przekształcanie obrazu w następstwie użycia rozmaitych możliwości środków cyfrowych - multiplikacji, przenikania i technologii cyfrowego przekształcania obrazu, animacji obrazu statycznego, to cechy tych wizualnych poszukiwań. Oczywiście, istotnym wątkiem pojawiającym się w filmach to dokumentacje performance - Sztuka Butów, Sztuka Spodni, Sztuka Żywej Rzeźby Andrzeja Dudka-Dürera, wizualizacja stanu medytacji oraz odniesienia do reinkarnacji - świadomości Albrechta Dürera. 

Krzysztof SKARBEK (1958). Studia rozpoczął w ASP w Krakowie, ukończył PWSSP we Wrocławiu; dyplom z malarstwa uzyskał w 1985. Jest pedagogiem tej uczelni (w 1996 przemianowanej na ASP). Początkowo działał w niezależnym ruchu artystycznym Wrocławia, prezentując akcje, instalacje, koncerty itp., przesycone duchem kontestacji spod znaku kultury punk. Od 1982 kręci filmy autorskie. Jest instrumentalistą i wokalistą grup performersko-muzycznych, z którymi występuje na wernisażach. Jego debiutancką wystawę malarstwa na Uniwersytecie Wrocławskim w 1986 zorganizował lider Pomarańczowej Alternatywy, Waldemar "Major" Frydrych. Nie zarzucając akcjonerskiego nurtu działalności, artysta szybko dał się szerzej poznać jako jeden z najbardziej oryginalnych przedstawicieli malarstwa nowoekspresyjnego. Wziął udział w ważnych wystawach tego nurtu: "Ekspresja lat 80-tych" w Sopocie, 1986; "Realizm radykalny. Abstrakcja konkretna" w Warszawie, 1987. Jest artystą o własnym, rozpoznawalnym stylu i równie własnej specyfice zainteresowań. Maluje ludzi odpoczywających w ich czasie prywatnym - "po pracy" (to określenie najczęściej pojawia się w budowanych pełnymi zdaniami tytułach jego obrazów), w sytuacjach zarazem potocznych i odległych od prozy życia: Po wyjściu z pracy chętnie tańczymy na specjalnie przechylonych samochodach (1988), Tramwaje po południu w naszym mieście służą do rekreacji (1988), Człowiek, który wspiął się pomiędzy dwie ciężarówki, nadaje sygnały (1989), Właśnie wpłynęłaś słonecznym surfingiem na moją ulicę (1990). W latach 90.do listy bohaterów jego płócien dołączyły przyjazne roboty i dzikie zwierzęta: różowy niedźwiedź polarny, uśmiechnięty tygrys itp. Nie wpada przy tym w pułapkę rodzajowości czy łatwej groteski. Przeciwnie, nie biorąc niczego w nawias, bez porozumiewawczych gestów w stronę widza, jest rzecznikiem tego onirycznego świata, w którym - jak we śnie - mieszają się realia z marzeniami, rzeczy zaobserwowane z wyimaginowanymi. Na "terapeutyczny" i magiczny zamysł, tkwiący w takim podejściu do modela i widza, wskazuje pośrednio fakt, iż na przestrzeni kilkunastu lat artysta niewiele zmienił w swym sposobie malowania. Początkowo nadawał swym obrazom wyraźną, "kolczastą" fakturę z nałożonych grudek farby, od początku lat 90. maluje gładziej, chętnie za to uzupełniając obrazy elementami takimi, jak utwardzone fałdy tkanin, specjalne opracowanie obramień. Aranżuje też instalacje i akcje, w których towarzyszy mu grupa zaprzyjaźnionych artystów (Gabinet Operacji Plastycznych i Odnowy Uczuć, Wrocław 1993). W 1992 miała miejsce objazdowa wystawa prac Skarbka (zainaugurowana w BWA w Legnicy), której towarzyszył katalog z bogatą dokumentacją. 

Dagmara Hoduń (1981) studentka rzeźby na wrocławskiej ASP oraz filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim. 
2004 Instalacja hydrauliczna1 - praca indywidualna, w ramach wystawy zbiorowej: SURVIVAL2 - PRZEGLĄD MŁODEJ SZTUKI, 22.04.04 - 07 maja 2004 Budynek byłych koszar wojsk radzieckich, ul. Koszarowa, Wrocław.
2004 Trzej królowie - trzy z grupy z sześciu lodowych rzeźb figuralnych do 
Szopki noworocznej; ekspozycja w mieście: Wrocław, Ostrów Tumski, projekt zbiorowy; Grudzień 2004;
2005 Instalacja hydrauliczna2 - praca indywidualna, w ramach wystawy zbiorowej SURVIVAL3 - PRZEGLĄD MŁODEJ SZTUKI, 14-28 kwietnia 2005, Browar Mieszczański we Wrocławiu.
2005 Puchnę w powtórzeniu - instalacje inspirowane twórczością J. L. Borgesa, Galeria miejska, Wrocław 24-31.10.2005; w ramach warsztatów: KONTEKST..Y; wystawa zbiorowa.
2006 Trójkąt - obiekt przestrzenny, wystawa indywidualna, budynek Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, kwiecień 2006.
2006 Linia łącząca o(su)biekty -prace fotograficzne. Wystawa prac studentów Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Rozmówki polsko - polskie, w ramach VIII Konfrontacji literackich SYFON 2006; Ratusz Galeria BCK, 21 Brzeg kwiecień 2006.
2006 Labirynt jest cyklem. 
Projekt indywidualny w ramach wystawy SURVIVAL4 - PRZEGLĄD MŁODEJ SZTUKI; 12-20 maja 2006, Dworzec Główny we Wrocławiu.
2006 Doktryna czasu cyklicznego. Projekt indywidualny - instalacja;
Udział w festiwalu sztuki MORE OR LESS, 10-18 czerwca 2006, w Museu da Ciencia e da Indústria, w Porto w Portugalii; międzynarodowy projekt zorganizowany w kooperacji studentów Akademii Sztuk Pięknych z Porto, Walencji i Wrocławia.

Monika Konieczna (ur 1978) Studiowała we Wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale Malarstwa w latach 2000-2005. Dyplom z malarstwa pod tytułem Co się stało w ogrodzie? w pracowni profesora Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego. Aneks z malarstwa w architekturze: instalacja Ogród niemożliwy u prof. Wojciecha Kaniowskiego. Aneks z rysunku Spotkanie z prababką u ad. Przemka Pintala.
Poprzez swoją twórczość poszukuje tożsamości sięgając do pamięci zagrzebanej w przeszłości odwołuje się do mitów, archetypów, rytuałów. Jej poszukiwania artystyczne cechuje wolność twórcza i swoboda w doborze środków formalnych. Wypowiada się poprzez malarstwo, fotografię cyfrową, collage, również poprzez instalację w przestrzeni, performance, instalację video. 
Tworzy fantazmaty przypominające stare pamiątki rodzinne, fotografie, mapy. Malarstwo jej powstające na swobodnie zwisających tkaninach jest jak ubranie druga skóra, jest blisko ciała. 
Bierze udział w wystawach zbiorowych i indywidualnych, akcjach artystycznych, festiwalach sztuki. Kuratorka wystawy p.t. "opakowanie na duszę".

Zespół Nassara z Wrocławia zaprezentuje niezwykły plenerowy pokaz gry na bębnach i instrumentach afrykańskich, połączony z widowiskiem profesjonalnych tancerek teatru ognia.
Nassara Percussion Group to grupa ludzi, których połączyły entuzjazm i fascynacja kulturą afrykańską. Nasza muzyka jest afirmacją życia - dźwięk bębnów, dzwonków, grzechotek połączony z rytmem, ruchem, tańcem, czy ogniem - to prawdziwa eksplozja radości i niepohamowanej energii!
Zespół istnieje od 2002 roku. Stworzony został z czystej miłości do bębnów i fascynacji gorącymi, energetyzującymi rytmami pochodzącymi z Afryki Zachodniej oraz Ameryki Łacińskiej.
Zdobywaliśmy swą wiedzę i doświadczenie muzyczne u rodowitych Afrykańczyków w Polsce, Niemczech a także w Burkina Faso (Afryka Zachodnia).
Występowaliśmy na wielu prestiżowych festiwalach w Polsce a także w Europie, współpracowaliśmy m.in. z Teatrem Klinika Lalek, uczestniczyliśmy w Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Ulicy w Warszawie, Międzynarodowym Festiwalu Artystów Ulicy (Busker Bus), na Festiwalu Muzyki Elektronicznej i Wizualizacji w Płocku, Festiwalu Prapremier Teatralnych w Bydgoszczy, I Polsko - Czeskim Festiwalu Folkowym - Słowiańskie Korzenie w Bystrzycy Kłodzkiej, Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, na Festiwalu dla Kobiet PROGRESSteron; W skład zespołu wchodzą: Ewa Ciszewska, Piotr Duławski, Dariusz Mikłasz, Barbara Niementowska, Zbigniew Pawłowski, Grzegorz Plewiński.
Gościnnie występują z nami tancerki ognia: Julita Rawecka & Karolina Kołodziejczyk - tancerki w formacji tanecznej TWISTER, związane z grupą akrobatyczno-cyrkową FLYCUBE, działającą przy teatrze muzycznym Capitol, współtworzą grupę Cabiria, występowały na licznych festiwalach i imprezach w kraju i zagranicą, m.in. Busker Bus, Festiwal TIESTO i EUFORIAFESTIWAL, Artisti di Strada w Civitavecchia we Włoszech, Eurocultured w Manchesterze etc.

Festiwal Sztuki Wizualnej - Kinema Wrocław 15 - 16 CZERWCA 2007, godz. 18, wstęp wolny 
Teatr Formy/ Scena Pantomimy (ul. Hallera 15/ Krzyki)