Krynica z krakowska nutą

Bawiła tu elita Krakowa, przybywały orkiestry, artyści. W Sali Balowej Starego Domu Zdrojowego występowała Helena Modrzejewska, pojawiał się Józef Ignacy Kraszewski. Szczególna nić związała Krynicę z wybitnym śpiewakiem Janem Kiepurą, dla którego miejsce to stało się drugim domem. Tu w 1930 r. z Sosnowca przeprowadzili się jego rodzice, prowadząc pensjonat Flora, o czym mało kto wie. To głównie z jego balkonu śpiewał nasz tenor, gromadząc rzesze wielbicieli. - Po trzech latach dopiero stanęła słynna Patria - opowiada Aleksander Półchłopek, syn Stefana, któremu Krynica zawdzięcza bardzo wiele. Stefan Półchłopek, wieloletni burmistrz i animator życia kulturalnego, poświęcił całe życie rozwojowi Krynicy. I to on w 1967 r., po śmierci śpiewaka, stworzył festiwal imienia Jana Kiepury.

Przez lata impreza rozrastała się, nabierając coraz większej rangi, gościło tu wiele legendarnych postaci i wybitnych artystów. W latach 1984-2011 funkcję dyrektora artystycznego pełnił Bogusław Kaczyński, a od 2003 - wraz z warszawskim Impresariatem "Casa Grande" - również organizatora. Od bieżącego zaś roku współorganizatorem festiwalu stała się Opera Krakowska. Jak podkreśla burmistrz Krynicy dr Dariusz Resko, najważniejszy jest powrót do związków z Janem Kiepurą, do ukazywania jego wielkości. Zależy mu także, by festiwalowe koncerty były jak najszerzej dostępne melomanom. Udało się to już w dużej mierze w trakcie 8 dni festiwalowych, kiedy to odbyło się ponad 50 wydarzeń, z czego tylko 8 za biletami. Szacuje się, że festiwal przyciągnął około 20 tysięcy widzów. Codziennie już o 10.30 w Starym Domu Zdrojowym odbywały się spotkania z oczekiwanymi, znanymi i lubianymi ariami. W samo południe muszlę koncertową na deptaku oddawano solistom - Tomaszowi Kukowi, Adamowi Sobierajskiemu, Jackowi Wójcickiemu, Adamowi Zdunikowskiemu. Wczesnym popołudniem wyświetlane były spektakle i koncerty zrealizowane przez polskie sceny muzyczne, a o 16.00 zaczynały się koncerty w świątyniach. Duchowni z uśmiechem podkreślali, że takie tłumy gromadzą się u nich tylko w największe święta.

I w końcu punkt kulminacyjny - wielkie widowiska muzyczne o godz. 20. Ponad-tysięczna widownia zasiadała w specjalnie zaaranżowanej sali koncertowej pod namiotem, zwanym domem festiwalowym, ale kiedy zapalały się reflektory, stawał się on prawdziwym pałacem sztuki. Tworzyli ją wybitni soliści, m.in. Katarzyna Oleś-Blacha, Krystyna Tyburowska, Ewa Vesin, Małgorzata Walewska, Mariusz Godlewski, Pavlo Tolstoy i znakomite symfoniczne składy, w tym grająca z niemałym zadęciem Krynicka Orkiestra Zdrojowa pod dyrekcją Mieczysława Smydy. Ten krynicki zespół jest chyba jedyną w kraju zawodową miejską orkiestrą, dającą niemal codziennie darmowe koncerty dla kuracjuszy

Bogusław Nowak - dyrektor Opery Krakowskiej, a także szef artystyczny festiwalu - dokonał cudu, tworząc w ciągu niespełna czterech miesięcy spójny repertuar z udziałem pierwszoplanowych wykonawców. I - co chyba najtrudniejsze -inscenizując te wieczory tak, by wkradała się w nie magia teatru, w czym główną rolę odgrywały wspaniałe interpretacje wielkich hitów opery, operetki, musicalu i piosenki. Dyrektorowi Nowakowi głównie zależało na tym, by wszystkie muzyczne spotkania scalały pamięć o Janie Kiepurze,

a zarazem podkreślały jego związki z teatrem muzycznym.

Dyrektor Opery snuje wizje wspaniałe, już w przyszłorocznej odsłonie nie powinno braknąć projektów specjalnie wpisujących się w krynicki entourage. Być może powieje wprost z Góry Parkowej średniowiecznym klasztorem w kantacie Carmina Burana, nie braknie i polskich dźwięków z oper Stanisława Moniuszki. Burmistrz Dariusz Resko planuje z kolei wydłużyć czas trwania festiwalu, a także nadać mu międzynarodową markę koncertami w innych miastach Europy, co pozwoliłoby Krynicy znaleźć się w elicie światowych kurortów. Marzą się szeroko rozpoznawalne głosy Mariusza Kwietnia czy Placido Domingo, a równocześnie widowiska sławiące Krynicę.

Być może wkrótce powróci też festiwalowy konkurs wokalny.

Obecnie bolączką organizatorów jest brak sali, a nie wiadomo, czy wkrótce otwierana po "liftingu" pijalnia spełni tę role. Może uda się także przebudować nieczynne kino Jaworzyna. Myśli o tym wszystkim Krynickie Centrum Kultury kierowane przez dyrektor Małgorzatę Michałek, to kolejny obok Urzędu Miasta i Opery współorganizator imprezy. Słowa uznania należą się wolontariuszom z Krynicy i Krakowa, którzy ofiarnie pracowali każdego dnia. A najważniejsze, że w tym roku w festiwalowych dziejach dokonał się istotny przełom, zatem parafrazując słowa znanej neapolitańskiej piosenki, także z repertuaru Mistrza Jana, śpiewajmy: "Krynico moja, pogoda sprzyja, niech Cię prowadzi Kiepury siła".