Kwiecień w Instytucie

Program - Instytut im. Jerzego Grotowskiego

Znamy już kwietniowe propozycje Instytutu. Od tego miesiąca wprowadzona zostaje również nowa forma wydarzeń - hybrydowa. Wydarzenia odbywające się z udziałem publiczności będą mogły być również transmitowane na Facebooku.

Kwarantanna - reż. Jakub Tabisz - Premiera! - 10.04
Jedną z historii opowiadanych od zawsze jest opowieść o zarazie. Temat – który zdawał się już być zapomniany w Europie, znany bardziej z lektur, takich jak „Dżuma" Alberta Camus, czy z bardzo już dawnej relacji z zamkniętego przez ospę Wrocławia – powrócił. Zdefiniował nasze lęki, odwołał plany i stał się łącznikiem w rozmowie, głównym punktem odniesienia. „Czy znasz kogoś, kto zachorował?", „Czy dobrze się czujesz?", „Czemu tak kaszlesz?", „Gdzie masz maseczkę?". Nagle zaczęliśmy zwracać uwagę na to, jak i z kim się witamy, na co się narażamy, gdzie jest dużo, a gdzie mało ludzi. Nastąpiła izolacja fizyczna i psychiczna. Przez około sześć tygodni Polska żyła w lockdownie – przymusowym zamknięciu.

Czy z tej mąki będzie chleb? Pandemiczna działalność Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu w latach 2020–2021 - spotkanie
Spotkanie z Danutą Marosz, Sebastianem Majewskim, Tomaszem Jękotem, Aleksandrą Małecką i Nikolą Olszak z Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu w ramach programu „Żywe kultury teatru", prowadzenie Jarosław Fret.
Teatr w dobie pandemii stanął przed niełatwym wyzwaniem – jak zachowując wysoki poziom artystyczny, dużą dozę wolności artystycznej, zaproponować widzom i twórcom spektakl również bezpieczny?

108 kostek cukru | Cudowne i pożyteczne. O seksie
Spektakle Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu w ramach programu „Żywe kultury teatru". Część I

108 kostek cukru - reż. Agata Puszcz
Spektakle Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu w ramach programu „Żywe kultury teatru". Część I
Dwie Ireny Sierakowskie – Współczesna i ta, która zginęła w Powstaniu Warszawskim – są ze sobą spokrewnione, ale nigdy się nie poznały. Mimo to wiele je łączy. O wiele więcej niż tylko imię. Są miejsca na mapie Warszawy, do których Współczesna Irena boi się chodzić, bo wpada tam w stany paniki. Są też czasami miejsca na ciele Współczesnej Ireny – dziwne wysypki i plamy, które uaktywniają się nagle, a po kilku godzinach znikają.

Powstanie Warszawskie jest doniosłym, ale i dyskusyjnym wydarzeniem polskiej historii współczesnej. Ten zryw jest nieustannie komentowany i nie pozostawia Polaków w obojętności. Co roku 1 sierpnia o godzinie 17:00, wraz z zatrzymaniem ruchu i uruchomianiem syren, myślimy o tysiącach powstańców, którzy rzucili się przeciw nazistom, żeby wywalczyć wolność na swoich prawach. Aktorka Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu Irena Sierakowska ma szczególne prawo do zabrania głosu w tej sprawie. Jej krewna o tym samym imieniu i nazwisku wzięła udział i zginęła w Powstaniu. Pozostał po niej ślad w postaci pamiętnika, w którym zapisywała swoje przeżycia. Ten tekst jest podstawą wzruszającej i osobistej opowieści aktorki o wojnie, powstaniu, rodzinie, o stracie, smutku, przeczuciu i wyzwoleniu. To spektakl adresowany do wszystkich, bo wszyscy trwamy w pewnej ciągłości i tę ciągłość wypełniamy swoim życiem. Adaptacji intymnego dziennika Ireny Sierakowskiej podjęła się Zuzanna Bojda. Kameralne przedstawienie opowiada o prawdziwej historii jednostki uwikłanej w wielkie wydarzenia oraz autentycznych emocjach towarzyszących odkrywaniu rodzinnej tajemnicy.

„Cudowne i pożyteczne. O seksie"  - reż. Martyna Majewska
Dlaczego mówienie o seksie jest tabu? Jak scenicznie zmierzyć się z tematem, jednocześnie nie będąc oskarżonym o prowokację, perwersję czy przekroczenie granic intymności? Propozycja odpowiedzi autorek spektaklu brzmi bardzo prosto, choć w realizacji wcale taka nie jest... mówić wprost. W bardzo intymnej, scenicznej interpretacji książki „Moje życie jest moje" Remigiusza Ryzińskiego w sposób nieunikniony dotykane są skrajności, balansuje ona pomiędzy czułością a wulgarnością, baśniową fantazją a pornografią, moralnością a pożądliwością itd. „Seks jest formą spełnienia, odpowiedzią na opresję, władzą, przyjemnością, zatratą i w końcu także: miłością" – pisze we wstępie autor. Na scenie zostają ukazane wszystkie te oblicza. „Seks wymyka się interpretacji. Może zostać natomiast opowiedziany" – z tego założenia korzystają aktorka i reżyserka, powołując kilkanaście kolejnych opowieści o różnych odcieniach seksu, który uprawiamy, o którym marzymy i którego nieprzerwanie się wstydzimy.

Pani Moru | Kumulacja
Spektakle Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu w ramach programu „Żywe kultury teatru". Część II

Pani Moru  - reż. Sebastian Majewski
Baśń dokumentalna o pandemii 2020 roku – to nowy gatunek teatralny, który opisuje nową rzeczywistość, w której jako ludzie, jako naród i jako ludzkość znaleźliśmy się z powodu pandemii COVID-19.
„Pani Moru" jest doskonałym sposobem na zbudowanie wspólnoty wokół naszych problemów, ale również poprzez nasze problemy. To rodzaj terapeutycznego przepracowania lęków, bezpiecznie, bo dzięki aktorom, którzy również borykają się z nimi i w naszym imieniu je rozbroją.

Kumulacja - reż. Jacek Jabrzyk
„Kumulacja" to nic innego jak nagroda, za którą możesz wykupić indywidualny pakiet, który uratuje ciebie i twoich bliskich przed globalną katastrofą.
Dr Jakub Szelestowski – wybitnej sławy naukowiec – rozszyfrował światowy spisek i nie boi się mówić o nim głośno. To szansa dla Was, żeby nie dać sobie wmówić totalnej manipulacji, która ostatecznie odbierze wam godność i odczłowieczy. To szansa dla Nas wszystkich, żeby uniknąć międzynarodowego zagrożenia.
Śledźcie kalendarz spotkań dra Szelestowskiego, wykupujcie karty uczestnictwa, informujcie się nawzajem – póki istnieje jeszcze taka możliwość!

Cztery - reż. Marcin Herich
Spektakl taneczno-ruchowy Teatru A Part i Teatru Amareya w ramach programu „[off].REC"
„Cztery" jest wspólną produkcją teatralno-taneczną Teatru A Part z Katowic i Teatru Amareya z Gdańska, wyreżyserowaną przez Marcina Hericha. Poza Katowicami spektakl był prezentowany także w Gdańsku (Polska Platforma Tańca), Toruniu (Alternatywne Spotkania Teatralne Klamra) i Bielefeld w Niemczech (Theaterhaus TOR 6).

Święto wiosny - reż. Marcin Herich
Spektakl taneczno-ruchowy Teatru A Part w ramach programu „[off].REC"
W starożytnym Rzymie w okresach niebezpieczeństwa lub niedostatku poświęcano u progu wiosny bogom, aby ich przejednać, ludzkie płody (ver sacrum).
Echem przebłagalnych ofiar z ludzi (kobiet) u starożytnych Słowian jest „topienie Marzanny" – niegdyś część pogańskiego Jarego Święta. Unicestwiano w ten sposób symbolizującego zimę i śmierć kobiecego demona.
Słynny balet Diagilewa i Strawińskiego „Święto wiosny", którego paryska premiera w 1913 roku, uznawana jest przez wielu za początek ery Sztuki Nowej, odwołuje się wprost do słowiańskich obrzędów ofiarnych. Społeczność w orgiastycznym szale poświęca młodą kobietę na ołtarzu zmiany: odradzającej się po zimowej „śmierci" przyrody.

VoiceLAB. Próby przy uchylonych drzwiach
Otwarte próby pracy Aleksandry Koteckiej, Tomasza Wierzbowskiego i Krzysztofa Paździory
Po kilkuletnich poszukiwaniach prowadzonych w ramach zamkniętej pracy otwieramy drzwi naszego „laboratorium" i zapraszamy słuchaczy z zewnątrz. Nie nadajemy temu wydarzeniu formy koncertu, a otwartej próby. Koncert jest formą, która musi mieć pewną strukturę dramaturgiczną – i już sam ten fakt może potencjalnie zakłócić to, co chcemy osiągnąć w naszej pracy: pełne wydobycie tego, co w sposób obiektywny zawiera się w samej muzyce, przede wszystkim w harmonii, i co nie jest związane z interpretacją bądź oczekiwaniami odbiorców wobec wykonywanego materiału. Próby otwarte są dla nas przede wszystkim okazją do badania, jak przenosić jakości wypracowane w ramach głębokiej pracy laboratoryjnej, na sytuację wykonawczą.

Jestem. Działanie
Warsztaty teatralne Fundacji Jubilo prowadzone przez Diega Pileggiego i Aleksandrę Gronowską, w asyście członków Fundacji Jubilo
Fundacja Jubilo ogłasza trzecią edycję cyklu warsztatów „Jestem", realizowanych we współpracy z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego. Głównym celem programu jest opracowanie i zrealizowanie cyklu warsztatów poświęconych różnym obszarom praktyki teatralnej Jubilo, w ramach których uczestnicy będą mogli doświadczyć i zapoznać się z pełnym spektrum metod wykorzystywanych w pracy zespołu.

Spiski życiowe
Spotkanie z Wacławem Sobaszkiem poświęcone jego książce „Spiski życiowe. Dziennik węgajcki 1982–2020", prowadzenie Monika Blige
Spiski życiowe. Dziennik węgajcki 1982–2020" to zbiór tekstów pisanych przez reżysera i współzałożyciela Teatru Węgajty – Wacława Sobaszka. Stanowi on cenny zapis rozważań autora na temat codziennego życia na warmińskiej wsi Węgajty oraz podejmowanych działań teatralnych – począwszy od interdyscyplinarnej Placówki Twórczo-Badawczej „Pracownia" w Olsztynie, poprzez utworzenie Teatru Wiejskiego Węgajty, jego przeobrażenia i dokonania. „Dziennik" składa się z trzech części („Spiski życiowe", „Nawóz", „Interregnum") oraz trzech aneksów („Budowanie miejsca", „Quico Bello", „Rzecz o Krzysztofie Łepkowskim"), otwiera go wstęp „Teatr Węgajty w dzienniku Wacława Sobaszka" Joanny Kocemby-Żebrowskiej, a zamyka posłowie „Spiski i zapiski Wacława Sobaszka" Wojciecha Dudzika. Publikacja zawiera bogatą szatę ilustracyjną: grafiki Anny Drońskiej oraz fotografie z komentarzami artysty. Nad stroną graficzną czuwała łódzka artystka Agnieszka Kowalska-Owczarek. Wydawcą książki jest Stowarzyszenie Węgajty.

Program można znaleźć na stronie internetowej https://grotowski-institute.pl/kalendarium/ .

(-)
Materiał Instytutu Grotowskiego
6 kwietnia 2021

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...