Lili Larys (1009 - 1986)
Polska tancerka.Właściwie Helena Maliszewska-Płaczkiewicz, primo voto Osmólska. Urodziła się 19 marca 1909 w Jałcie na Krymie. Zmarła 24 sierpnia 1986 w Katowicach.
Były gwiazdami przedwojennych scen: primabalerinami, choreografkami i tancerkami estradowymi, kiedy ich kariery brutalnie przerwała wojna. W Culture.pl odkrywamy nieznane karty w historii polskiego tańca XX wieku. To ważne biografie, jest w nich balet i sowieckie łagry, rewia i walka o Monte Cassino, kabaret i getto.
Urodziła się w polskiej rodzinie, w Jałcie na Krymie. Jej rodzicami byli Andrzej Maliszewski i Teodozja z Rytterów, którzy w 1905 roku wyjechali z Warszawy na Krym ze względu na chorobę ojca.
Dzieciństwo spędziła w Jałcie, na Krymie ( urodziła się w 1909 roku w polskiej rodzinie) , tam pobierała lekcję fortepianu i baletu. Dorastała wśród artystów, nowego tańca - tanga uczył małą Lili Iwan Mozżuchin, rosyjski aktor kina niemego. Rodzina Maliszewskich ( Lili naprawdę nazywała się Helena Maliszewska) wróciła do Warszawy w 1922 roku. Lili kontynuowała naukę tańca klasycznego w szkole baletowej Aleksandryjskiego, by cztery lata później zadebiutować na scenie.
Występowała solo, w duetach i tercetach, bawiąc publiczność słynnych kabaretów i teatrzyków przedwojennej Warszawy, Momusa, Czarnego Kota czy Czerwonego Asa. Jerzy Płaczkiewicz, historyk tanga w Polsce, kolekcjoner przedwojennych płyt i najmłodszy syn artystki pisze, że matka miała wdzięk, powab, elegancję i osobisty czar.
Czas wojny Lili Larys przeżyje w Białej Podlaskiej, "w zaułku pomiędzy więzieniem, gettem i cmentarzem" - pisze Płaczkiewicz w miesięczniku Śląsk.
Po wojnie zamieszkała w Katowicach, otworzyła gabinet kosmetyczny, już nigdy nie wróciła do tańca.
