Metropolia Jest Okey

W tym roku przywilej otwarcia festiwalu (tradycyjnie już drugi dzień świąt) przypadł triu Coco Bongo - ich radosna, rock and rollowa muzyka będzie dobrym wstępem do tego, co będzie się działo przez 4 następne dni. Po nich na scenę wyjdzie kolejnych 9 wykonawców, a pierwszy dzień zakończy występ znanego już na prawie całym świecie Pink Freud.

27 grudnia wydarzenia będą toczyć się w Sopocie – W Teatrze na Plaży będzie można zobaczyć 5 przedstawień trójmiejskich grup tanecznych, a w sąsiadującym z nim Klubie Sfinks 700, 10 trójmiejskich zespołów, których występy zwieńczy koncert Leszka Możdżera.

W sobotę 28 grudnia, zapraszamy do naszej siedziby na spotkanie z trójmiejskimi kryminałami oraz z nową falą trójmiejskich teatrów improwizacji. W siedzibie NCK w Ratuszu Staromiejskim zobaczymy 4 nowopowstałe zespoły z tego gatunku.
Dla miłośników muzyki w Klubie Ucho w Gdyni. odbędą się koncerty zespołów wybranych przez Jakuba Knerę redaktora portalu w całości poświęconego trójmiejskiej muzyce - Nowe Idzie Od Morza. Na scenie Klubu Ucho zainstaluje się kolejno 5 specjalnie powołanych na ten dzień składów

29 grudnia to dzień muzyczny – w Centrum św. Jana Jan Konop Big Band zagra standardy jazzowe Samm'ego Nestico. Koncert poprzedzi uroczystość wręczenia nagród Marszałka woj. Pomorskiego. Równolegle w Klubie Parlament będą trwały prezentacje zespołów klubowych. Kulminacją tego dnia będzie koncert grupy Lipali transmitowany na żywo przez Radio Gdańsk – będzie to więc kontynuacja comiesięcznego cyklu Metropolia Jest Okey w Radiu Gdańsk.

30 grudnia czas na wycieszenie – w tym dniu zapraszamy, do klubu Desdemona w Gdyni na debatę pt. Jak skutecznie promować swoją twórczość w mediach – debatę poprowadzi Kamil Wicik z Radia Gdańsk, a zakończy występ dwóch zespołów: Borowski /Miegoń oraz Black Mynah. Miłośników sztuki współczesnej zapraszamy na godzinę 18:00 do naszej siedziby na wernisaż prac wideoartu stworzonych przez trójmiejskich artystów.

Podsumowując:
3 miasta
5 dni
5 grup teatrów tańca
4 grupy impro
10 artystów videoartu
39 zespołów

Z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie!

"Metropolia Jest Okey" - Dzień Tańca - 27.12.2013 -Teatr Na Plaży- Sopot.

"Dziki Styl Company"-spektakl "7.2"

"7.2" podejmuje próbę uchwycenia niuansów ludzkiej psychiki, jej siły i słabości zarazem.

Spektakl jest kolejną produkcja kolektywu tanecznego Dzikistyl Company znanego z takich produkcji jak "Dzieci innego Boga", " Streetwise", "Great Dictator", w którym ,tym razem, najważniejsza będzie narracja. Spektakl został zainspirowany opisem piekła z poematu Dantego Alighieri pt. ,,Boska komedia". Bohaterami przedstawienia są ludzie, w których działania wpisane są grzechy główne. Będzie to teatr skupiony na bazie aktorskiej oraz choreograficznej penetrującej najśmielsze możliwości ruchowe ludzkiego ciała.

Katarzyna Pastuszak-spektakl "Projekt 2"

"Projekt 2" autorstwa Katarzyny Pastuszak to rzecz o dialogu, o stawaniu się innym wobec innego, o byciu pomiędzy jednym i drugim, byciu jednocześnie jednym i drugim.

Projekt 2 stanowi część autorskiego projektu Katarzyny Pastuszak pt. "33_33_33", który obejmuje 33 performanse i akcje artystyczne zaplanowane na 365 dni - od urodzin do urodzin artystki, tj. od 16 sierpnia 2013 do 16 sierpnia 2014.

Helena Ganjalyan-spektakl „Une femme masculine"

W warstwie znaczeniowej spektakl dotyczy problemu postawy kobiety, polegającej na identyfikacji z męską psychiką oraz męskim stylem bycia. Spektakl posługuje się ideą remixu-materiał wyjściowy do „Une femme masculine" stanowiła twórczość holenderskiej choreografki Ann Van den Broek-spektakle „Co(te)lette" oraz „We Solo Men".

"Sopocki Teatr Tańca"-performance "TRANSmisja"

"TRANSmisja" to płynny teatralny obraz, którego głównym tematem jest ZMIANA. Widz zostanie zaproszony do świata, w którym nic nie jest na pewno, a za jedną wartością, kryją się następne. Performance nie jest jednak czystym „pokazem osobliwości" i najskrytszych marzeń scenicznych obu artystek, a ich transformacją.

Teatr "Patrz Mi Na Usta"-spektakl "Strefa Zagrożenia"

"Strefa Zagrożenia" powstała z inspiracji sztuką „Zbombardowani" Sary Kane. Dwójka ludzi zamknięta w hotelowym pokoju, w mieście w stanie wojny, próbuje zbliżyć się do siebie, nawiązać kontakt. Ich gesty są przenikliwym wołaniem o miłość i zainteresowanie. Każdy z performerów ma oznaczone pole działania, swoistą czasoprzestrzeń, w której próbuje znaleźć miejsce dla siebie, jednocześnie respektując lub też świadomie ignorując potrzeby drugiej osoby. Tytułowa "Strefa Zagrożenia" to miejsce, gdzie kumuluje się energia performerów, przestrzeń, w której nie ma wyraźnych granic, gdzie wszystko może się zdarzyć.