Miała 101 lat

Studiowała prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i historię na Uniwersytecie Warszawskim. Studiów tych nie ukończyła. Absolwentka warszawskiego Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej (1934).

W teatrze zadebiutowała 16 listopada 1934. W latach 1934–1935 pracowała w Teatrze na Pohulance w Wilnie. Aktorka warszawskiego Teatru Polskiego (od 1935 do 2004[3] – z przerwą w latach 1939–1945). W czasie II wojny światowej nie pracowała jako aktorka. Była wówczas kelnerką.

W dramatach klasycznych i romantycznych odtwórczyni głównych ról, m.in.: Solange w Lecie w Nohant (1935), Lukrecji Borgii w sztuce Cezar i człowiek (1937), Szimeny w Cydzie Corneille'a (1948), tytułowej w Marii Stuart w dramacie Słowackiego (1958), Elżbiety w Don Carlosie Schillera (1960), Królowej Małgorzaty w Ryszardzie III Shakespeare'a (1993), Starej w Krzesłach Ionesco (1995), Klary Zachanassian w spektaklu Wizyta starszej pani Dürrenmatta (1998).

Jej nazwisko kojarzone jest głównie z rolami królowych (Maria Stuart u Słowackiego, Elżbieta w Marii Stuart Schillera, Królowa w Don Carlosie) lub arystokratek i heroin (Szimena w Cydzie, Lady Milford w Intrydze i miłości, Izabela Łęcka w Lalce). Decyduje o tym sposób jej gry, pełen patosu i arystokratycznej maniery.

Od 1947 do 1968 roku była żoną Józefa Cyrankiewicza, jednego z premierów PRL. Była bezdzietna z wyboru. Otwarcie przyznawała, że poddała się aborcji.

W okresie powojennym była uczennicą polskiego antropozofa i mistyka, Roberta Waltera z Komorowa, pod którego kierunkiem zgłębiała ezoterykę.

Wydała tomiki poezji To teatr (1983), Róża dla nikogo (1989) oraz kryptobiograficznej powieści My rozdwojeni (1992), w której opisała drastyczne początki swojej kariery.

Poświęcony był jej film dokumentalny Już nie mogę przestać być damą (1996). 8 marca 2009 został wyemitowany reportaż o Ninie Andrycz w programie Uwaga – Kulisy sławy.

W 2011 roku wystąpiła w pierwszej dotąd produkcji teatralnej realizowanej w technologii 3D, musicalu opowiadającym losy Poli Negri pod tytułem Polita, w reżyserii Janusza Józefowicza. Nina Andrycz wcieliła się w postać Sarah Bernhardt.