Notatki Rity Gombrowicz

"Kronos" to dziennik uzupełniający i zamykający całą serię pamiętników Witolda Gombrowicza.

Dzieło, w którym pokazana jest ta słabsza, najbardziej intymna i ukryta twarz pisarza. Ukazując swe pełne wątpliwość, zarazem nieustannie myślące oblicze, pisarz udowadnia nam siłę swojego charakteru. "Kronos" bowiem to szczere i wrażliwe notatki Gombrowicza.

Spektakl, który powstał na podstawie tego dziennika, nie jest jego bezpośrednim cytatem. Koncentruje się wokół ważniejszego problemu: dla kogo ujawnienie dziennika sekretnego jest niebezpieczne? kto się tej publikacji najbardziej boi?

Wydaje się być oczywistym, dlaczego Rita Gombrowicz przez tyle lat nie dopuszczała do jego wydania. Dlaczego teraz, po latach został opublikowany?

Notatki, które ujrzały światło dzienne, pełne są osobliwości, seksualności, prawdy. Pokazują ile intymnych, przypadkowych, biseksualnych spotkań i przygód zbudowało doświadczenie i charakter wszystkich dzieł Gombrowicza.

Spektakl "Kronos. Erotyczny spokój", to dialog kobiecy z towarzyszeniem muzycznym dwóch głosów - akordeonu i bandoneonu. Główna postać, aktorka jest niejako wypadkową wspomnień. Szuka sposobu na to, żeby uwolnić się od nich, znaleźć spokój. Prowadzi dyskurs z samą sobą, szukając odpowiedzi na najtrudniejsze pytania. Staje się żywą kroniką utkaną z wrażeń, opowieści, emocji, projekcji. Nadrzędnym bodźcem do wyrażenia siebie, emocji i przeżyć staje się choreografia spektaklu. Elementy teatru tańca przenoszą spektakl w inny wymiar dookreślony gestem i ruchem. Jednocześnie wymiar silnie zakorzeniony kulturowo w tradycjach muzycznych Argentyny, Hiszpanii i Francji.

Marga(Rita), której towarzyszą obrazy, wspomnienia, fragmenty dziennika, romanse, dramaty - ukaże się publiczności jako skompromitowana czy też tryumfująca kobieta walcząca i jedyna.

Scenerią spektaklu staje się sala teatralna, jednak jej przestrzeń wykorzystana jest w niestandardowy sposób. Publiczność zostaje odwrócona, obserwując akcję spektaklu rozgrywającą się na widowni.

Autorami spektaklu jest zespół artystów międzynarodowych: Diana Theocharidou (choreografia) i Pablo Ortiz (kompozytor) z Argentyny, Michał Znaniecki (scenariusz, inscenizacja, reżyseria) i Bogumił Palewicz (video art) z Polski oraz Jon Paul Laka (akordeon) z Hiszpanii.

Premiera spektaklu miała miejsce w listopadzie 2013 podczas Festival Opera Tigre na wyspie Kaiola Blue pod patronatem honorowym Ambasady RP w Buenos Aires i Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli. W roli głównej wystąpiła wówczas legendarna Marilu Marini.

Następnie spektakl był prezentowany między innymi w ramach Międzynarodowego Kongresu Gombrowicza w Buenos Aires oraz w lutym 2015 w Montevideo.