Nowości na temat TEATROMIANII?

W tym roku TEATOMANIA odbędzie się już po raz – uwaga - trzynasty. I – uwaga – będzie częścią programu Katowice – Europejska Stolica Kultury 2016.

Przewidywany termin festiwalu to 7 - 16 października.

Gośćmi będą m.in.:
Derevo (Rosja) - premiera na Górnym Śląsku!
Teatr.DOC (Rosja) - premiera na Górnym Śląsku!
Fabrik Company (Niemcy) - po raz pierwszy w Polsce!
30 Birds Productions (Wielka Brytania) - po raz pierwszy w Polsce!
George Dillon (Wielka Brytania) - po raz pierwszy w Polsce!
Wrocławski Teatr Pantomimy (Wrocław)
Stowarzyszenie Teatralne CHOREA (Polska /Łódź)
Teatr Strefa Ciszy (Poznań/Polska)
Teatr Fuzja (Poznań)
Teatr Malabar Hotel (Warszawa)
SZAZA oraz Piotr Cieplak (Polska)

Derevo (Rosja) - jeden z najbardziej rozpoznawalnych i w pełni autorskich teatrów eksperymentalnych, od wielu lat łączący w swoich spektaklach sztukę mimu, clownady, tańca, elementy teatru butoh, eksplorujący warsztat aktora i język sceniczny; Podczas TEATROMANII 2011 zaprezentujemy spektakl “Harleqin”, który zdobył m.in. nagrody Fringe First i Herald Angel na Międzynarodowym Festiwalu Fringe w Edunburgu w 2010 r.

Teatr.DOC (Rosja) – wyjątkowy zespół i zarazem ośrodek teatralny, gdzie odbywają się prezentacje spektakli dotykających palących problemów społecznych, organizowane są jednorazowe akcje teatralne, spotkania oraz debaty. To zespół, który potrafi „reagować teatrem” na bieżące wydarzenia, ryzykować – jak w spektaklu „Godzina 18” – i, gdy wymaga tego sytuacja, głośnie i bez ogródek mówić na scenie o tym, jak machina „Państwa” z premedytacją może unicestwić walczącą o swoje konstytucyjne prawa jednostkę. Ich spektakl to dowód tego, że teatr dokumentalny może poruszać niczym najbardziej wysublimowana inscenizacja. „Dokument” w rozumieniu moskiewskiego Teatru.DOC naprawdę niejedno ma imię.

Fabrik Company (Niemcy) - to zespół, który posługując się uniwersalnym językiem ruchu, przekracza swoimi spektaklami granice kultur i nacji. Przekracza również granice estetyki teatru tańca – taniec staje się w ich produkcjach punktem wyjścia do badania relacji społecznych, możliwości autoekspresji aktora oraz… badania granic jego mozliwości. Dobrym tego przykładem jest spektakl „Pandora 88”, który zaprezentujemy podczas festiwalu. Przedstawienie rozgrywa się mianowicie…. w skrzyni – ta skrajnie ograniczona przestrzeń wyznacza granice ruchu aktorów, określa ich wzajemne relacje, uzależnienie, determinuje podejmowane decyzje. Staje się domem, schronieniem, ale też więzieniem; świątynią i przestrzenią pamięci, ale też klatką, wyznaczającą poznawcze granice świata. Miejscem, w którym życie zaczyna się i kończy. Przedstawienie odniosło ogromny sukces na Międzynarodowym Festiwalu Fringe w Edynburgu w 2003 roku, zdobywając najbardziej prestiżowe nagrody przyznawane na tym ogromnym festiwalu - Fringe First, Herald Angel Award oraz Total Theatre Award.

30 Birds Productions (Wielka Brytania) - w jednym z klubów / pubów zaprezentujemy spektakl “Poland 3 Iran 2″ 30 Bird Productions (Wielka Brytania), w którym dwaj przyjaciele: irański reżyser teatralny Mehrdad Seyf oraz specjalizujący się w sztukach wizualnych Chris Dobrowolski - urodzony, wychowany i mieszkający Wielkiej Brytanii syn Polaka - opowiadają o wyjątkowym meczu: Polska-Iran, meczu, który staje się pretekstem do snucia niezwykłej opowieści o powojennej historii Polski i Iranu.

Wątek tego międzykulturowego spotkania powraca także w innym projekcie zespołu, który zaprezentujemy w ramach TEATROMANII 2011: w plenerowym spektaklu – instalacji „Chodzenie –Syberia”. Inspiracją dla niego była podróż polskich jeńców wojennych z Syberii do Iranu podczas II Wojny Światowej. Jeśli mowa o nieoczekiwanych zderzeniach rozmaitych kulturowych kontekstów, artyści z 30 Birds Productions są tu niekwestionowanymi specjalistami.

George Dillon (Wielka Brytania) – brytyjski aktor, od wielu lat specjalizujący się w realizacji przedstawień dla jednego aktora. Obserwując jego spektakle, można jednak odnieść wrażenie, że powinno się dla ich opisania stworzyć gatunek „monodram pełnospektaklowy”. Jego brawurowe aktorstwo powoduje, że teksty, z którymi się mierzy, nabierają dotkliwego, niezapomnianego wyrazu i - choć nie zawsze przeznaczone w oryginalnym zamyśle do realizacji scenicznej - wyjątkowej, teatralnej formy. Tak właśnie stało się z Ewangelią wg Św. Mateusza w monodramie „Gospel of Matthew”, który zostanie zaprezentowany podczas 13. Międzynarodowego Festiwalu TEATROMANIA. To porywająca i bardzo aktualna interpretację tekstu Ewangelii św. Mateusza, Ewangelii przeczytanej po ataku na WTC. Drugim spektaklem, który George Dillon zaprezentuje w Bytomiu będzie przedstawienie zrealizowane na podstawie prozy Dostojewskiego – „Dostoevsky’s HEAVEN and Berkoff’s HELL’”. Jak się okazuje, Brytyjczycy wiedzą dobrze, co siedzi na dnie słowiańskiej duszy.

Wrocławski Teatr Pantomimy (Polska / Wrocław), w którym doszło do spotkania trzech teatralnych indywidualności: Leszka Mądzika, Jerzego Kaliny oraz Pawła Passiniego. Podczas 13. Międzynarodowego Festiwalu TEATROMANIA zaprezentujemy zrealizowany przez nich spektakl „Osąd”.

Stowarzyszenie Teatralne CHOREA (Polska /Łódź) – zespół, którego początki wiążą się z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych “Gardzienice”, niemal od zarania swego istnienia słynie z umiejętności świeżego i bardzo autorskiego, „swojego” spojrzenia na najróżniejsze tematy – czy to kultura antyku, czy poezja Herberta, a tym razem – twórczość i metoda Jerzego Grotowskiego. Wszędzie tam, gdzie pojawia się oczywistość, Chorea zadaje pytania. Realizując spektakle inspirowane tradycją starożytną poszukiwali pomostów pomiędzy antykiem i współczesnością, Próbowali odpowiedzieć na pytanie jak współczesnym językiem sztuki odczytywać to, co w tamtej kulturze osiągnęło wymiar ponadczasowy i o co naprawdę starożytni mogą nas dzisiaj zapytać. Pracując nad spektakle „Grotowski – próba odwrotu” zamiast padać na kolana przed mistrzem, zastanowili się czy to co pisał ma dla nich znaczenie. Spróbowali wytropić w sobie ślady jego działania. Jak się okazuje… dość nieoczekiwane ślady.

Teatr Strefa Ciszy (Poznań/Polska) – specjaliści od plenerowych szaleństw, rok temu na bytomskim Rynku zaprezentowali gigantyczne widowisko plenerowe z sześcioma fortepianami. Kochają miejsca trudne i nietypowe. Oczywiste więc, że w Bytomiu czują się znakomicie… Przygotują dla nas akcję – na razie niespodziankę. Powiedzmy tylko, że kiedyś będąc na Śląsku usłyszeli orkiestrę górniczą i zamarzyli o wspólnym występie…

Teatr Fuzja (Polska / Poznań) – młody zespół, który odważnie przystąpił do pracy nad spektaklem plenerowym, realizując w konsekwencji przedstawienie nie tylko ciekawe formalnie, ale też mierzące się z nie byle tematem – pogoni za pieniądzem. Krótko mówiąc: teatralne machiny, gry, widowisko, młodzieńcza energia i młodzieńczy pazur.

Teatr Malabar Hotel (Warszawa) wyłonił się z niezależnej i znanej bytomskiej publiczności grupy teatralnej Kompania Doomsday., Nazwa teatru została zaczerpnięta z twórczości Witkacego. Malabar Hotel to teatr, w którego centrum zainteresowań znajduje się forma. Zarówno ta rozumiana po Witkacowsku jak ta związana z teatrem plastycznym i lalkowym. Baldanders”, to spektakl inspirowany fantastycznymi światami Borgesa, Topora, Poego. I znów – jak w „Pandorze 88” powraca klatka. Spektakl ukazuje relacje pomiędzy pokazywanym w klatce dziwolągiem i jego oprawcą. „Baldanders” to kolorowy świat Varietes, gdzie główne role grają lalki, manekiny ludzie i demony, ulegający rozdwojeniom i przemianom. Świat, który powołano, by kusił i przyciągał widzów, tym, co sztuczne, tandetne, niedokończone.

SZAZA oraz Piotr Cieplak (Polska): “O niewiedzy w praktyce - czyli rowerem do Portugalii” to niezwykle osobista opowieść wybitnego polskiego reżysera Piotra Cieplaka. To jego podróż rowerem do Portugalii, to wyzwanie, to miłość, to także zwątpienie i niepewność. Odczytane na żywo fragmenty książki “O niewiedzy w praktyce czyli rowerem do Portugalii” udźwiękowione przez duet muzyczny SzaZa - Szamburski / Zakrocki - to swoisty spektakl, performance, który przekracza granice koncertu czy odczytu. Spotkanie Cieplaka oraz muzyków nie jest przypadkowe. Jest podyktowane głęboką przyjaźnią i wieloletnią współpracą artystyczną, dzięki której reżyser oraz muzycy rozumieją się bez słów, i razem mogą jechać, na jednym rowerze do Portugalii. A “żeby dojechać z warszawskich Kabat do Lizbony, trzeba ciąć na Piaseczno, potem przez Jazgarzew i dalej, prosto na Grójec…”

Poza tym kciuki trzymamy za to, aby przyjechali do nas:

Ankur Productions/Pachamama Productions (Wielka Brytania) - po raz pierwszy w Polsce!
Barabbas (Irlandia) - po raz pierwszy w Polsce!
Compagnie Mossoux-Bonté
Pansori Project ZA (Seul/Korea Południowa)

Ankur Productions/Pachamama Productions (Wielka Brytania) – na ubiegłorocznym festiwalu Fringe w Edynburgu ich spektakl „Roadkill” zrobił furorę oraz zdobył masę nagród. To przerażająca opowieść o dziewczynce, która zamiast do szkoły w stolicy zachodnioeuropejskiego kraju, trafia do domu publicznego. Dla każdego, kto wdział ten spektakl, handel kobietami przestał być zagadnieniem publicystycznym, a stał się procederem, za który jesteśmy współodpowiedzialni.

Barabbas (Irlandia) – niezwykła irlandzka grupa, której projekty mogą stanowić synonim słowa „zaskoczenie”. Tym razem Barabbas zmierzył się z teatrem Becketta realizując “Akt bez słów II” w…. zaułku zamieszkanym przez bezdomnych. Plener jak widać, podobnie jak dokument, także niejedno ma imię…

Compagnie Mossoux-Bonté – to grupa uznawana dziś za jeden z czołowych europejskich teatrów wizji i ruchu, jej przedstawienia pokazywane były w ponad trzydziestu krajach świata. Zespół został założony w 1985 roku przez Nicole Mossoux i Patricka Bonté. Działania sceniczne powstałe w wyniku ich wspólnej pracy zacierają i przekraczają granice między teatrem i tańcem, eksplorują rozmaite obszary sztuk performatywnych.

Pansori Project ZA (Seul/Korea Południowa) – „Pansori Brecht SACHEON-GA”
Autorka tego projektu - Jaram Lee - wraz z reżyserem przedstawienia - In Woo NAM - podjęli próbę stworzenia uwspółcześnionej wersji pansori (tradycyjnej koreańskiej epickiej pieśni wykonywanej przez jednego aktora) zderzając tę formę z tekstem „Dobrego człowieka z Seczuanu” Bertolta Brechta. W spektaklu występuje sorikkun (pieśniarka), która wyśpiewuje słowa narracji. Autorka projektu podkreśliła epickość dramatu Brechta jednocześnie przenosząc jego świat do czasów współczesnych i wzbogacając utwór o nowe elementy satyryczne i humorystyczne. Zapiera dech w piersiach i otwiera oczy. Bo co tak naprawdę wiemy o sztuce koreańskiej?