Nowy sezon 2021/22 w Teatrze Andersena

Repertuar dostępny na stronie teatrandersena.pl/repertuar/

"Słowik i Babka Natura"
Na podstawie baśni Hansa Christiana Andersena
Tytułowy Słowik stanowi luźną parafrazę baśni Andersena o tym samym tytule. Twórcy sięgają po klasyczną opowieść, by na jej bazie zbudować zupełnie nową, utrzymaną jednak w tym samym duchu historię. Babcia Dora całe życie mieszkała na wsi. To tutaj czuła się naprawdę dobrze, prowadząc z Dziadkiem tętniące życiem gospodarstwo rolne. Dora nie jest jednak zwyczajną Babcią – rozmawia z Matką Naturą, roślinami i zwierzętami, zna mnóstwo legend i baśni, podczas gdy Dziadek jest zapalonym pszczelarzem. Oboje żyją z przyrodą w pełnej harmonii. Jednak pewnego dnia Dziadek odchodzi, a gospodarstwo trzeba sprzedać. Babcia, wraz z ukochaną świnią i gęsią, jest zmuszona zamieszkać u swojego syna i jego rodziny. Będzie jej bardzo trudno odnaleźć się w betonowym, zasypanym śmieciami mieście, u boku rodziny, której zupełnie nie rozumie. Straci tu też kontakt z Matką Naturą, co jeszcze bardziej spotęguje jej poczucie wyobcowania. Zarówno rodzice, jak i ich syn Witek, bardziej cenią życie materialne, toczone w Internecie. W dodatku nie segregują śmieci i prawie ze sobą nie rozmawiają. Co wyniknie ze zderzenia dwóch tak różnych światów? Przekonajcie się sami.

"Dziewczynka z emocjami"
Inspirowane baśnią Hansa Christiana Andersena
Główną bohaterką jest dziewczynka, która nudząc się w swoim pokoju, zaczyna bawić się i wyobrażać sobie różne światy. Inspiracja baśnią Dziewczynka z zapałkami Hansa Christiana Andersena. Spotyka więc m. in. złodzieja, policjanta, dziadka i babcię, a każde poznanie sprawia, że bohaterka doświadcza różnych emocji. I to one stają się centrum tej opowieści – to jak dziewczynka doświadcza emocji, jak je wyraża, komunikuje i wreszcie, jaki jest odbiór i reakcja dorosłych. Przygody bohaterki można jednak modyfikować! Narratorka nie tylko pozwala, ale zachęca widzów do zmian sytuacji, wprowadzenia słów w usta bohaterów. Aktorzy na żywo będą improwizować sytuacje teatralne zaproponowane przez widzów i zapraszać wszystkich do próby odpowiedzi na pytania – czy dziecko ma prawo wyrażać swoje emocje, czy należy je tonować i wreszcie jak je przyjmować i reagować na nie.

"Wilk i trzy świnki oraz leśniczy, który strzeże dziczy"
na podstawie baśni Jacoba Grimm i Wilhelma Grimm
Każdy z nas kojarzy baśń Braci Grimm o Wilku i Trzech Świnkach. Spektakl lalkowy pod tytułem "Wilk i trzy świnki oraz leśniczy, co strzeże dziczy" jest autorską wariacją, aktorów naszego teatru, na temat dalszych losów trzech świnek i wilka. W błyskotliwy i zabawny sposób tytułowe bohaterki opowiadają własne scenariusze tego, co mogło dziać się z wilkiem po jego tajemniczym zniknięciu, nawiązując przy tym do klasycznych Baśni braci Grimm: Wilk i lis, Czerwony Kapturek oraz Wilk i siedem koźlątek. Spektakl dotyka tematyki stereotypów i lęków przed nieznanym, a także brakiem chęci zrozumienia drugiej osoby, jej wyborów czy kultury. Daje również możliwość poznania sposobów przełamywania własnych barier oraz budowania przyjaznych relacji. Podczas oglądania spektaklu widz będzie miał okazję zobaczyć aż cztery rodzaje lalek teatralnych oraz kolorowy teatr cieni. Muzyka wykonywana na żywo. Wszystko to sprawia, że spektakl jest wspaniałą rozrywką dla całej rodziny, która pozwoli zakochać się w prawdziwym teatrze lalek. Scenariusz powstał w oparciu o klasykę literatury dziecięcej, a dokładniej Baśni braci Grimm, dzięki którym najmłodszy widz będzie miał okazję zapoznać się w atrakcyjny i wyjątkowy sposób z tą literaturą, a starsi będą mogli powrócić do czasów błogiego dzieciństwa.

"Tymoteusz i Psiuńcio"
Jajo? Jajko czy Psiuńcio? Tym razem Psiuńcio, choć wszystko zaczyna się od jajka... Znów od jajka...
Tymoteusza, niesfornego miśka, który ciekawy świata, stale pakuje się w tarapaty nie musimy specjalnie przedstawiać. Lubelska widownia miała okazję poznać naszego niedźwiedzia i jego tatę w spektaklu Tymoteusz wśród ptaków w reżyserii Arkadiusza Klucznika. Popularność spektaklu i jego leśnych bohaterów sprawiła, że postanowiliśmy kontynuować przygody niedźwiadka, biorąc na warsztat kolejną sztukę Jana Wilkowskiego "Tymoteusz i Psiuńcio". Teatralne opowieści Jana Wilkowskiego o misiu Tymoteuszu to klasyka polskiej dramaturgii teatru dla dzieci. Pomimo, iż miśkowi „strzeliła" już pięćdziesiątka trzyma się świetnie i dziś trudno znaleźć teatr, który w repertuarze nie miałby jakiejś z przygód Tymcia. Tym razem Tymoteusz postanawia mieć, wbrew woli Taty, przyjaciela Psiuńcia... A co z tego wyniknie?...

"Pyza na polskich dróżkach"
To propozycja dla tych naj-najmłodszych. Tytułowa Pyza zabierze widzów na ścieżki, na których sama stawia pierwsze kroki i gdzie nasi mali widzowie mogą spotkać bogaty podwórkowy zwierzyniec. Każde spotkanie ze zwierzakiem to jednocześnie spotkanie z ludową piosenką i z polskim folklorem. Wszystko w formie zabawy teatralnej, teatru interaktywnego, w którym nasi naj-naj-młodsi widzowie i ich rodzice, siedzący wraz z aktorami na scenie mogą wpływać (dosłownie!!!) na przebieg i tempo spektaklu. To, czy uda się Wam pogłaskać wszystkie spotkane przez Pyzę zwierzaki zależy od Was! Spektakl był prezentowany na festiwalach w Turcji, Finlandii, Ukrainie oraz na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Ożywionej Formy Maskarada 2015 w Rzeszowie

"Lekcje niegrzeczności czyli Łysol i Strusia"
„Grzecznomierz", jak sama nazwa wskazuje, to przyrząd do badania grzeczności. Noszą go na szyi uczestnicy międzyszkolnego konkursu, a wśród nich Strusia – najgrzeczniejsza dziewczynka w klasie, ale zupełnie pozbawiona przyjaciół. Nie będzie jej jednak łatwo wygrać, bo nagle w jej życiu pojawi się kudłaty, lekko śmierdzący i kompletnie zwariowany pies – Łysol. To on stanie się jej prawdziwym przyjacielem i wywróci jej życie do góry nogami, pokazując, że nie zawsze należy być uległym i ślepo posłusznym! Owa hołubiona przez dorosłych „grzeczność" przynosi bowiem najczęściej korzyść głównie im samym, gdyż łatwiej jest kierować kimś, kto się nie przeciwstawia i nie dyskutuje. Wygodnie mieć pod ręką kogoś, kogo można na przykład bez żadnego „ale" zostawić przed drzwiami windy, gdy w tej zabraknie miejsca! Łysol udowodni, że grzeczność nie zawsze popłaca. Ale pozorna niegrzeczność Łysola, nie ma nic wspólnego z brakiem kultury osobistej, jest pozbawiona złośliwości, obłudy i nikomu nie robi krzywdy. To fantazja, domaganie się sprawiedliwości i umiłowanie wolności. Łysol uczy bowiem Strusię jak czerpać z życia radość, a nie tylko podporządkowywać się regułom i nakazom. Sytuacje, które kreuje Marcin Wicha – laureat Paszportów Polityki 2017 – są absurdalne i kapitalnie śmieszne! Dzieci przy tej historii pękają ze śmiechu. Jednak najważniejsze jest dające do myślenia przesłanie. Dzięki Łysolowi Strusia, z wiecznie potakującej i godzącej się na wszystko dziewczynki, zmienia się w osobę asertywną, otwartą i wierzącą w siebie.

"Calineczka"
Na podstawie baśni Hansa Christiana Andersena (wg tłumaczenia Bogusławy Sochańskiej)
Piękna maleńka dziewczyna jest nieszczęśliwa, bo... jest zbyt piękna! Przez co nikt nie traktuje jej poważnie. Od tak urodziwej osoby wymaga się przecież jedynie tego, by była... i prezentowała się atrakcyjnie, jak laleczka, figurka z porcelany, ozdóbka. Calineczka chce czegoś więcej – miłości, spełnienia, wolności. Na razie jednak wszyscy spotkani na jej drodze – Ropucha, Chrabąszcz, Kret – chcą mieć ją na własność i zmienić,  każdy na swój sposób. Calineczka samotnie usycha z tęsknoty za marzeniami i za kimś kto będzie jej naprawdę bliski. Spełnienie marzeń mogą  zagwarantować tylko skrzydła, dzięki którym odleci hen, daleko!  Tak, ale skąd wziąć skrzydła? Jednym z głównych tematów Calineczki jest samotność – można ją dostrzec na wielu poziomach. Od samotności głównej bohaterki – dziecka, którego potrzeby są nieustannie lekceważone po Staruszkę i postaci, które spotyka ona później na swojej drodze. Calineczka to spektakl o poszukiwaniu siebie i własnej drogi. Bohaterka jest początkowo w swoim działaniu pasywna – nie stawia żadnego oporu i poddaje się zewnętrznym wpływom kosztem własnego szczęścia. Z każdym kolejnym zdarzeniem scenicznym staje się jednak bardziej decyzyjna, aby w końcu uzyskać niezależność. Sztuka traktuje również o różnych rodzajach miłości – od tej toksycznej, bezmyślnej i zachłannej, po uwielbienie natury i miłość księcia do naszej bohaterki.

"Pippi Langstrump"
Na podstawie książki Astrid Lindgren
Każdy z nas sięgając do swojego dzieciństwa widzi tę roześmianą dziewczynkę z piegami na twarzy i rudymi warkoczykami. Pippi, szwedzka dziewięciolatka jest ikoną dziecięcego świata pełnego niepohamowanej wolności, skłonności do fantazjowania, przekraczania zakazów i badania granic. Książki o tej dziewczynce stały się jednym z największych bestsellerów wszechczasów przetłumaczonych na pięćdziesiąt języków. Spektakl opowiada o przygodach Pippi, która trafia do małego, spokojnego miasteczka i wpuszcza do niego żywiołową, dziecięcą energię. Pippi robi to, na co ma ochotę, czuje swoją siłę, możliwości i marzy o tym, żeby stale coś się działo. Obnaża także hipokryzję ludzi dorosłych, którzy myślą tylko o tym, by dziecko jak najszybciej przemienić w dorosłego, formatując je do jakiś nieistniejących bliżej nieokreślonych ideałów. Dlatego chcemy, aby ten spektakl bardzo mocno stał po stronie małych ludzi i poszanowania ich indywidualności. Pippi jest inna niż wszyscy i chce taka być. Bycie taką wprowadza trochę koloru do ułożonej i spokojnej społeczności. Dziewczynka rozbija dotychczasowy ład przystawiając lustro dorosłym i rówieśnikom, by coś im uświadomić. Tu możemy również doszukać się wątków współczesnych, kiedy na powierzchnię wypływają siły nastawione na brak tolerancji i wrogość wobec obcego. To spektakl dla dzieci i dorosłych, z buntowniczą energią, tryskający humorem, muzyką i śpiewem. Spektakl zabawny, ale również pochylający się nad wrażliwością, mądrością dziecka i jego samotnością w świecie dorosłych.

"Bucik Kopciuszka"
Spektakl dedykowany najmłodszej publiczności, który ma za zadanie oswoić maluchy z przestrzenią teatru oraz ich rozwój sensoryczny poprzez aktywny udział w działaniach proponowanych na scenie przez aktorów. To wariacja na temat znanej wszystkim historii Kopciuszka. Zachowując linearność opowieści, twórcy spektaklu skupili się na jednym z symboli tej baśni, pantofelku, budując wokół niego całą gamę plastycznych obrazów. Pantofelek jest jedynym śladem, dzięki któremu Książę będzie mógł odnaleźć ukochaną. Drugą inspiracją do powstania scenariusza jest książką pt. Noga w nogę Viliama Klimacka z ilustracjami Desidera Totha. Spektakl to zbiór obrazów i sytuacji opisujących tropienie przeróżnych śladów butów, opon, kocich łap, zostawianie ich i rysowanie tam, gdzie spotkało nas coś dobrego i interesującego. Historia prowadzona przez dwójkę aktorów zachęca do zabawy w detektywa, w tropienie i obserwowanie śladów zostawianych wszędzie, do patrzenia na otaczający świat tak, aby stworzyć opowieść na podstawie tropu, na który się natkniemy. Filarem przedstawienia będzie zabawa przedmiotami, odkrywanie ich nowych znaczeń i funkcji (but może być tatą, sukienką, karetą, koniem; pudełko – pojazdem, pałacem, tronem).

"Arabela"
Na podstawie czechosłowackiego serialu w reżyserii Václava Vorlíčka
Kto by nie pragnął posiadać magicznego pierścienia? Zakłada się go na palec, wypowiada życzenie, przekręca pierścień... I życzenie się spełnia. Dla urodzonych w latach 70. Arabela była pozycją kultową. Siadało się w niedzielny poranek przed telewizorem i chłonęło kolejne odcinki.  Serial wyprodukowany przez czechosłowacką telewizję składał się z 13 półgodzinnych odcinków. Wyemitowany został po raz pierwszy w Polsce w Teleranku, w 1979 roku, później był wielokrotnie powtarzany. Co sprawiło, że od pierwszej chwili stał się pozycją kultową? Magia, niepowtarzalna atmosfera, wyraziście zarysowane postacie, smaczny humor, misternie zaplecione wątki akcji? Pewnie wszystko razem. Świetny również był pomysł wyjściowy. Wyobraźmy sobie, że obok naszego świata równolegle istnieje świat bajki. Co by było gdyby zawitały do nas, korzystając z magii, postacie ze świata bajki:  czarodzieje, księżniczki i królowie? Adaptacja teatralna przenosi zdarzenia znane z serialu we współczesne realia. Przewodnikami po naszym świecie jest dwójka dzieci Jasiek i Marzenka. Jamnik Pajda znajduje w ogródku magiczny dzwoneczek. Tata Jaśka, Karol Majer, za pomocą dzwoneczka przyzywa Czarodzieja Rumburaka, który spełni każde życzenie Pana Majera... To spotkanie uruchamia lawinę fantastycznych  zdarzeń. Arabela to spektakl,  w którym zarówno dzieci jak i dorośli poddadzą się atmosferze i magii opowiadanej historii.