O sobotnich spektaklach 11. LOTu

• Sobota 4. lipca, godz. 21:00
Ivo Brešan, Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna
Teatr Ludowy, Kraków

przekład: Stanisław Kaszyński
reżyseria: Tomasz Obara
występują: Kajetan Wolniewicz, Krzysztof Górecki, Iwona Sitkowska, Małgorzata Krzysica, Jacek Wojciechowski, Piotr Franasowicz, Piotr Pilitowski, Tadeusz Łomnicki, Jadwiga Lesiak, Piotr Piecha, Jan Nosal, Jacek Joniec

Władza ludowa dbała nie tylko o rozwój ideowy, ale również kulturalno- oświatowy wszystkich obywateli. Do lokalnych kolektywów robotniczo- chłopskich co rusz trafiały więc dyrektywy obligujące miejscowy aktyw partyjny do zorganizowania – oczywiście poprawnych politycznie – wydarzeń kulturalnych. I tak aktywiści spółdzielni w Głuchej Dolnej postanowili się odświeżyć kulturowo, przygotowując przedstawienie. Przypadek sprawił, że wybór padł na „Hamleta”. Reżyserem wybrany został wiejski nauczyciel, który tak rozdał szekspirowskie role, że charaktery wykonawców niebezpiecznie nałożyły się na charaktery postaci. Sekretarz organizacji partyjnej Bukara, lokalny satrapa i oszust został Klaudiuszem, a jego zausznik, szara eminencja we wsi ma zagrać rolę Poloniusza. Hamletem natomiast zostaje Joca, młody chłopak, którego ojciec padł ofiarą fałszywych oskarżeń ze strony partyjnych kacyków. Ta teatralna walka o dobre imię ojca staje się głęboką metaforą walki z hipokryzją i ideowym zakłamaniem o prawo i prawdę.

• Sobota 11. lipca, godz. 21:00
Piotr Cieplak i Teatr Montownia, Utwór sentymentalny na czterech aktorów
Teatr Montownia, Warszawa

reżyseria: Piotr Cieplak
muzyka na żywo: zespół Sza/Za (Szamburski / Zakrocki)
występują: Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki

Teatr Montownia współpracował z Piotrem Cieplakiem już dwukrotnie. Powstały wtedy szeroko komentowane i docenione zarówno przez krytyków, jak i publiczność, widowiska. Trzecie spotkanie to spektakl mający zamykać tryptyk historii pokazywanych przez Piotra Cieplaka w Teatrze Montownia. Tym razem w zamkniętej, ograniczonej przestrzeni sceny Teatru Praga, a zarazem w zamkniętej przestrzeni podwórka, opowiedziane zostaną historie lokatorów kamienicy. Zwyczajne-niezwyczajne losy czterech panów krzyżują się i splatają w tragikomicznym finale, a ich słodko-gorzkie perypetie sumują się w wypowiedź o pochwale świata i jego tajemnic.

• Sobota 18. lipca, godz. 21:00
Krzysztof Niedźwiedzki, Atrament dla leworęcznych
Teatr KTO, Kraków

reżyseria: Krzysztof Niedźwiedzki
występują: Jacek Buczyński, Maciej Małysa, Paweł Rybak, Maciej Słota

„Atrament dla leworęcznych” to współczesna komedia. Składa się ona z kilku przenikających się, obyczajowych scen, pełnych absurdalnego humoru. Ideą spektaklu jest jednak odejście od dosłowności – bohaterów nie da się umieścić w żadnym miejscu i czasie. Nie mają imion, nazwisk, nigdzie nie mieszkają i nie wiadomo czym się zajmują. Pojawiają się na scenie i generują kolejne zdarzenia, wcielając się w wymyślone przez siebie postaci. „Atrament dla leworęcznych” to rodzaj zabawy, w której czwórka aktorów o ponadnaturalnej wyobraźni potrafi z prozaicznych codziennych czynności wydobyć dowolne ilości słownego i sytuacyjnego komizmu.

• Sobota 25. lipca, godz. 21:00
Sławomir Mrożek, Emigranci
Teatr Provisorium i Kompania Teatr, Lublin

reżyseria: Witold Mazurkiewicz
występują: Jarosław Tomica, Michał Zgiet

Bohater spektaklu to osoba czterdziestokilkuletnia... a połowa jego życia polegała na ucieczce, emigracji i nieustannym zawieraniu kompromisów. Być może jest to człowiek, który opuścił swój kraj na dobre, nigdy nie powrócił do ojczyzny, a teraz obserwuje kolejną falę emigracji – tym razem zarobkowej. Jakże w tym świecie rozczarowań i upokorzeń brzmią słowa współczesnych polityków o cudzie irlandzkim w Polsce, o powrotach nad Wisłę, jak w tym obrazie świata wygląda problem światowej emigracji w obliczu paryskich zamieszek, zamachów w londyńskim metrze czy Nowym Jorku? Tego typu pytania pokazują tragizm zjawiska emigracji – ucieczki przed czymś i pogoni za czymś, czego nigdy do końca nie da się określić.

• Sobota 1. sierpnia, godz. 21:00
Marie Jones, Kamienie w kieszeniach
Teatr Centralny, Lublin

reżyseria: Łukasz Witt-Michałowski
występują: Bartłomiej Kasprzykowski, Szymon Sędrowski

Akcja spektaklu rozgrywa się w małej irlandzkiej wiosce i pokazuje konsekwencje, jakie wynikają z wkroczenia wielkiego świata do małej, prowincjonalnej społeczności. Wielkie studio z Hollywood zdecydowało się kręcić tu film i jako statystów wykorzystuje ludzi z okolicy. Opowieść snuje dwóch aktorów, którzy wcielają się w kilkanaście postaci. Atmosfera na planie zdjęciowym oraz kolosalne pieniądze stojące za całą machiną rozbudza w ludziach nadzieję na przeżycie amerykańskiego snu o sukcesie. Czy życie przyniesie im kolejne rozczarowanie, czy też może spełni ich marzenia?

• Sobota 8. sierpnia, godz. 21:00
Tomasz Jachimek, Kolega Mela Gibsona
Teatr Korez, Katowice

reżyseria: Waldemar Patlewicz
występują: Mirosław Neinert

Tekściarz, satyryk i konferansjer Tomasz Jachimek napisał „Kolegę Mela Gibsona” na pohybel artystom – aktorom, których śmiesznostki bezprzykładnie i z rozbrajającą niefrasobliwością zdradza szerokiej widowni. Feliks Rzepka, ukazany w niecodziennej dla artysty sytuacji (przesłuchanie na komisariacie) jest egzemplifikacją wybitnego aktora, który ze szczytów sławy i popularności za sprawą jednej decyzji dyrektora teatru stacza się na samo dno scenicznego niebytu. W składanych zeznaniach, upajając się poświęconą mu uwagą komisarza, odsłania kulisy apogeum swojej sławy, blaski i cienie artystycznego żywota, niedowierzanie wobec przełomu w jego karierze i chaotyczne posunięcia, do jakich ów zawodowy zakręt go pchnął.

• Sobota 15. sierpnia, godz. 21:00
Adam Sajnuk, Pacjent
Teatr Konsekwentny, Warszawa

reżyseria: Adam Sajnuk
występują: Arkadiusz Wrzesień

Kanwą monodramu są prawdziwe wydarzenia i przeżycia przypadkowego pacjenta w warszawskim szpitalu. Spotkać to może każdego z nas. Relacja bohatera ma charakter reportażu, w którym – jak w życiu – kabaret miesza się z tragedią. Aktor sugestywnie przedstawia życie, a właściwie próbę przystosowania się do życia w warunkach szpitala – koszar, lazaretu, więzienia… Spektakl jest satyrą na polską służbę zdrowia. Z perspektywy szpitalnego łóżka świat zaczyna wyglądać inaczej. Działania i gesty odwiedzających nabierają nowego znaczenia, a świat zupełnie obcych osób – wcześniej wrogi i nieprzystępny – nagle staje się zaskakująco bliski. „Pacjent” to ironiczna podróż po odhumanizowanych korytarzach warszawskiego szpitala.

• Sobota 29. sierpnia, godz. 21:00
Paul Pörtner, Szalone nożyczki
Teatr Polski, Bielsko-Biała

adaptacja: Marilyn Abrams i Bruce Jordan
reżyseria: Marcin Sławiński
występują: Maria Suprun, Tomasz Drabek, Bartosz Dziedzic, Bożena Germańska, Rafał Sawicki, Grzegorz Sikora

Okoliczności powstania najdłużej granego nie-musicalu w historii teatru amerykańskiego – „Szalonych nożyczek” – są niecodzienne. Szwajcarski pisarz Paul Pörtner napisał sztukę kryminalną Schereschnit (Wycinanka), której kariera rozpoczęła się dopiero z chwilą, gdy dwójka nowojorsksich aktorów – Marilyn Abrams i Bruce Jordan – zakupiła do niej prawa autorskie. Amerykanie – prekursorzy mody na teatr interaktywny – tak przerobili szwajcarski oryginał, że sztuka stała się światowym przebojem. Od tej pory zrealizowali przedstawienia w Bostonie, Chicago, Waszyngtonie i San Francisco. Pod ich artystycznym nadzorem powstały także inscenizacje zagraniczne m.in. w Rzymie, Budapeszcie, Meksyku, Johanesburgu, Lizbonie czy Buenos Aires. Ten nadzór jest bardzo ścisły – warunkiem udzielenia licencji jest odbycie przez reżysera swoistego przeszkolenia u autorów. Polską prapremierę w Teatrze Powszechnym w Łodzi (marzec 1999), a później inscenizację w Teatrze Kwadrat w Warszawie (listopad) przygotował – oczywiście po wymaganym szkoleniu w Waszyngtonie – Marcin Sławiński, reżyser przedstawienia. Zgodnie z zasadą ustaloną przez Amerykanów, akcję sztuki usytuował w łódzkich, warszawskich, czy bielskich realiach. Stąd w tej amerykańskiej sztuce Kozy, Straconka, ul. 11 Listopada i Kamienica. Jak dotąd najdłużej pokazywano to przedstawienie w Bostonie (20 lat) 1 w Chicago (18 lat). Podobno to światowy rekord teatralny!