Otworzyli Scenę Kameralną
Szyfman byłby dumny z JurkaRzadko zdarza się w Warszawie otwarcie sceny. W sobotę miało to miejsce. Dramat Witkacego wystawiono w nowej przestrzeni Teatru Polskiego.
Mamy w stolicy nowe miejsca teatralne, jak teatry Polonia czy Capitol, przystosowujące już istniejące przestrzenie starych kin. Jednak Scena Kameralna została zaprojektowana na potrzeby teatru. Wreszcie teatr Polski zyskał miejsce, o którym marzył jego założyciel i wieloletni dyrektor Arnold Szyfman.
– Myślę, że Szyfman byłby dumny z Jurka, którego droga do zbudowania tego miejsca bynajmniej nie była usłana różami – żartował dyrektor artystyczny Jarosław Kilian przed pierwszym na tej scenie przedstawieniem, wręczając dyrektorowi naczelnemu Jerzemu Zaleskiemu bukiet kwiatów.
To przede wszystkim Zaleski przez ponad 10 lat uparcie przedzierał się przez problemy związane ze zrealizowaniem tego projektu. Udało mu się. Przy ul. Sewerynów powstała nowoczesna przestrzeń teatralna. Scenę można dowolnie kształtować (np. ustawiać dowolnie widownię, zmieniać obszar gry). Na sali może zasiąść ok. 200 widzów, budynek jest przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Na otwarcie Sceny Kameralnej Maciej Prus przygotował premierę „Szewców” Witkacego. Podstawowy dramat rozegrał między Sajetanem a jego dwoma Czeladnikami, księżną Iriną oraz prokuratorem Scurvy. Zrezygnował z zabaw formalnych Witkacego, rozgrywa racje bohaterów przede wszystkim na poziomie retorycznym.
Olgierd Łukaszewicz, grający Sajetana, jest intelektualnym przeciwnikiem Scurvy’ego, nie prostackim robociarzem, który doprowadza do rewolucji i zostaje przez nią pożarty. Rewolucja to tylko chłodna zabawa znudzonych życiem inteligentów – zdaje się sugerować Prus.
Wygłaszane na zimno kwestie budują świat pozbawiony emocji, w którym nawet pożądanie Scurvy’ego szalejącego za księżną Iriną wydaje się być udawane.
I choć przedstawienie Macieja Prusa pozostawia widza równie chłodnym, to z całą pewnością różni się na korzyść od dotychczasowych realizacji Teatru Polskiego.
