Parodos, zanim chór rozpocznie pieśń - tańczy
Premiery w Mazowieckim Centrum Kultury i SztukiP a r o d o s rozpoczynał wystawienie tragedii antycznej, to wejście chóru na orchestrę i zarazem jego pierwsza pieśń. Obserwowany z perspektywy theatronu chór był stworzonym z wielu komórek, pulsującym wspólnym rytmem organizmem. Przy pomocy języka ciała, poruszając się w milczeniu po wyznaczonych trajektoriach, odkrywa widzom fragment tajemnicy
"Parodos – chór ruchu synchronicznego" to projekt składający się z kilku odsłon. Jego celem jest stworzenie kilkudziesięcioosobowego chóru tancerzy i wokalistów. To połączenie synchronicznie poruszających się ciał, instrumentów naturalnych: onomatopei i beatboxu oraz video artu. Ostatnim planowanym etapem projektu jest wejście chóru w przestrzeń miejską. P a r o d o s.
Przygotowana w ramach projektu choreografia została zaproszona do udziału w programie profesora Grzegorza Kowalskiego: XIII Obszar Wspólny Obszar Własny, realizowanego w Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej warszawskiej ASP (Wydział Sztuki Mediów). Fragmenty projektu zostały również wykorzystane w ramach performensu Ruch Ciało Przemiana, pokazanego w ramach Laboratorium Live w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski przez tandem Julia Bui-Ngoc, Katarzyna Stefanowicz.
Występują:
Monika Błaszczak, Hania Lekmane, Aleksandra Lemm, Katarzyna Milczewska, Anna Ochman, Madi Rostkowska, Anna Sadowska, Ula Siemion, Barbara Songin, Katarzyna Stefanowicz, Martyna Zygmuntowicz.
Organizator: Baba Studio, Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki
Produkcja: Baba Studio, Katarzyna Stefanowicz
Partnerzy: DZM Studio, Siostry Bui, Babaryba, Szkoła Wachlarzy, Folwark Praska Metta Artystyczna, Stowarzyszenie Artystyczne Makata.
Gre Badane, założony w Warszawie przez Seana Palmera chór jest złożony z utalentowanych artystów wokalnych oraz śpiewaków wywodzących się z różnorodnych dyscyplin wokalnych. Chór łączy eksperymenty z oznaczeniami, szkicami wokalnymi, partyturami graficznymi i innymi abstrakcyjnymi formami notowania muzyki z bardziej tradycyjnym podejściem do muzyki chóralnej i pracy nad głosem. Jego najważniejszym celem jest śpiewanie architektury. Inspiracją są m.in.epickie poematy, opisujące podróże i napotkany teren, używane później przez kolejnych podróżników jako werbalne mapy.
Wykorzystując wykonane przez siebie partytury graficzne chór łączy się z daną przestrzenią i tworzy niepowtarzalny występ, oparty o wymiary, powierzchnie, materiały, kolory oraz atmosferę miejsca. Koncert/prezentacja trwa tyle czasu, ile zajmuje chórowi zaśpiewanie całej panoramy 360 stopni.
