Piąty dramat Amanity

„Ciemna woda" - reż. Iwo Vedral - Nowy Teatr im. Witkacego w Słupsku

Trwa XXVIII Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. W piątek 8 kwietnia obejrzeć będzie można „Ciemną wodę" w reżyserii Iwo Vedrala z Nowego Teatru im. Witkacego w Słupsku.

To piąty dramat autorstwa Gabrieli Muskały i Moniki Muskały – sióstr, które tworzą pod pseudonimem Amanita Muskaria. Tragigroteskowa sztuka pokazuje przemoc i agresję, które rodzą konflikty dzielące Polaków.

Inspiracją dla autorek „Ciemnej Wody" stała się głośna powieść Nikosa Kazantzakisa z 1954 roku „Chrystus ukrzyżowany po raz wtóry", której akcja rozgrywa się w Anatolii. Poznajemy w niej społeczność greckiej wsi położonej w Anatolii. Trwa wojna grecko-turecka, we wsi znajdującej się pod turecką jurysdykcją, miejscowi notable z prawosławnym popem na czele planują wystawienie Pasji. W trakcie prób, w którym biorą udział mieszkańcy, przybywa grupa Greków z innej wsi – uciekinierów wojennych. Monika i Gabriela Muskały przeniosły tę historię w realia współczesnej Polski. Z pomysłem wystawienia Pasji przychodzi w ich sztuce Ksiądz, miejscowymi notablami są Grabarz, Burmistrz i Amerykanin, czyli właściciel sklepu wielobranżowego, a w próbach uczestniczą katechetka, fryzjerka, aptekarka i uczniowie miejscowego liceum. Przybyszami są natomiast syryjscy uchodźcy, którzy do Polski nigdy nie dotarli, ale stali się przedmiotem ostrego sporu politycznego.

„Ciemna woda" konfrontuje nas z cechami naszej rodzimej, polskiej mentalności. Przede wszystkim z obłudą. Fragmenty Ewangelii odczytywane przez uczestników podczas prób wyzwalają wyrzuty sumienia i złość, skierowaną przeciwko przybyszom. Ich ofiarą staje się jednak miejscowy chłopak Dawid, który wraz z innymi uczniami pomagał obcym. To on w przygotowywanej Pasji miał zagrać Jezusa...

Amanita Muskaria to pseudonim literacki dwóch sióstr: Gabrieli Muskały (ur. 1969), aktorki filmowej i teatralnej oraz Moniki Muskały (ur.1966), germanistki i tłumaczki literatury niemieckojęzycznej.

Duet stworzył do tej pory następujące dramaty: „Podróż do Buenos Aires" (prapremiera w Teatrze im. Stanisława Jaracza w Łodzi, 2001), „Daily soup" (prapremiera w Teatrze Narodowym, 2007), „Cicha noc" (zrealizowana w ramach Teatroteki WFDiF, 2017), „Tożsamość Wila" (prapremiera w Teatrze Ludowym w Krakowie, 2017).

Miłosz Słota
Materiał organizatora
7 kwietnia 2022
Portrety
Iwo Vedral

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...