Pięćdziesiąt lat minęło

Dowodem entuzjastycznie przyjęta inauguracja: obok doskonałej Iwony Sobótki wystąpili tenorzy - Francisco Corujo, Orlando Niz i Jose Luis Sola, wsparci przez Krakowską Orkiestrę Symfoniczną i Chór PR pod batutą OHvera Diaza, dyrektora madryckiego Teatru Zarzueli. Pierwsza część, zestawiona z włoskich oper, ujawniła walory głosowe Hiszpanów: ciepło i liryzm Coruja, nieco nosowy, ale ciekawy baryton Niza, jasność i moc Soli. Ten ostatni efektownie poradził sobie z wysokimi "C" w arii Ah mes amis... z "Córki pułku". Na drugą część złożyły się melodie zarzueli. Południowy duch panował też podczas koncertu "Ze mną Ty, przy Tobie ja", wypełnionego duetami z operetek. Renata Drozd i Anna Lasota oraz Jakub Oczkowski i Tadeusz Szlenkier z wdziękiem bawili publiczność wspierani przez balet Teatru Muzycznego w Lublinie oraz miejscowe Miniatury.

Najmocniejszą propozycją była "Aria dla Krynicy". Sinfonia Iuventus i Chór PR pod batutą Piotra Wajraka wspaniale towarzyszyli w niej solistom. Katarzyna Oleś-Blacha wirtuozowską arią Je suis Titania z Mignon Thomasa udowodniła po raz kolejny swe koloraturowe możliwości, Tomasz Kuk zachwycił w Nessun dorma, Agnieszka Rehlis oddała tragizm Stride la vampa z "Trubadura", zaś Jacek Ozimkowski z brawurą pokonał Plotkę z "Cyrulika sewilskiego". Prawdziwą gwiazdą był Artur Ruciński. Bisowanej arii Largo al factotum z "Cyrulika" do doskonałości nie brakowało niczego: ani szlachetnej barwy barytonu, ani woltyżerki technicznej, ani pełnego swobody aktorstwa. Rzadko, słuchając artysty, nie chce się zmienić niczego, bo każdy element trafiony jest w punkt.

"Kamienica na Nalewkach" - spektakl warszawskiego Teatru Żydowskiego - nie po raz pierwszy gościł w Krynicy. Tym razem obok Gołdy Tencer wystąpił Jacek Wójcicki, między innymi z wiązanką piosenek z międzywojnia. Piąty festiwalowy wieczór odbył się pod hasłem "Grażyna Brodzińska i jej goście". Tenor Andrzej Lampert, obdarzony szlachetnym głosem Janusz Kruciński, elektryzujący jazzman Marcin Jajkiewicz, bandoneonista Wiesław Prządka oraz Orkiestra Silesian Art Collective gościli u damy polskiej operetki. Do mniej udanych wieczorów zaliczę "Wesołą wdówkę" Opery Śląskiej oraz recital niedysponowanej Edyty Geppert.

Za to na pytanie "Kiepura i co dalej?", postawione w tytule finału, odpowiem: "Świetnie". Powody dali młodzi artyści spod skrzydeł Ryszarda Karczykowskiego: Anna Choczaj, Anna Filimowska-Wolfinger, Aleksandra Szmyd, Katarzyna Nowosad, Emil Ławecki i Szymon Mechliński, którzy wystąpili z Orkiestrą Filharmonii Zabrzańskiej pod wodzą Sławomira Chrzanowskiego. Spośród koncertów towarzyszących wyróżnię zaś mozartowski program Aleksandry Zamojskiej, a zwłaszcza Mszę F-dur Józefa Ksawerego Poniatowskiego. Ten efektowny utwór postanowił wypromować Przemysław Firek, korzystając z pomocy Katarzyny Oleś-Blachy, Agnieszki Rehlis, Andrzeja Lamperia, Roberta Gierlacha i Sebastiana Perłowskiego.