Pokonać klauna

Spektakl jest nietypową propozycją repertuarową albowiem powstał dzięki inicjatywie studentów trzech śląskich uczelni oraz Teatru Dzieci Zagłębia. Za napisanie scenariusza spektaklu, jego reżyserię oraz za teksty piosenek odpowiedzialni byli studenci Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego, za kostiumy i scenografię odpowiadały studentki Akademii Sztuk Pięknych, zaś muzykę skomponował student Akademii Muzycznej. Wydawać by się mogło, że taka inicjatywa - z racji liczebności (i niedojrzałości warsztatowej) realizatorów - jest dość ryzykowna, bo przynieść może dzieło niespójne artystycznie. Nic bardziej mylnego! Powstał spektakl jednorodny, z konsekwentnie poprowadzoną akcją oraz wyrazisty pod względem wizualnym.

Na scenie panoszy się kolorowa karuzela. Na niej zwierzęta: szpak z gramofonem, dostojny lew i trzy białe owce. Ochotę na przejażdżkę ma mały Mariuszek, który z mamą wybrał się na spacer do lunaparku. Jednak rodzicielka zabrania chłopcu jazdy na karuzeli. Słowa te słyszy klaun, który naśmiewa się z Mariuszka. Zdenerwowany tym zakazem i całą sytuacją Mariuszek wraca nocą do lunaparku i, chcąc dopiąć swego, nakręca mechanizm karuzeli. Jednak maszyna, zamiast ruszyć, psuje się. Co więcej - Mariuszek zamieniony zostaje w drewnianą lalkę a z karuzeli uwalniają się zwierzęta, każde jednak ‘mówi’ innym głosem. Wszystko to sprawka niedobrego klauna, który ukradł i pomieszał zwierzętom ich głosy i na zawsze chce uwięzić Mariuszka w drewnianej skórze. Aby wszystko wróciło do normy Mariuszek z pomocą zwierząt odnajduje głosy i pozbawia Klauna jego charyzmy.

Spektakl utrzymany jest raczej w mrocznych barwach rozświetlanych czasem przez żółte światło, biały dym i kolorowe kostiumy aktorów. Na scenie panuje zatem atmosfera tajemniczości i oniryczności. Pod względem aktorskim prym wiodą Jacek Mikołajczyk w roli Klauna oraz Ewa Zawada jako Mariuszek. Klaun w wykonaniu Mikołajczyka jest demoniczny, czasem budzi w dzieciach strach, jest antypatyczny - ale taki właśnie powinien być. Ewa Zawada zaś w świetny sposób ogarnia przestrzeń, dynamizując dość statyczny spektakl - ekspresja ruchowa aktorki jest do pozazdroszczenia. Spektakl jest atrakcyjny nie tylko pod względem wizualnym. Poczynaniom aktorów na scenie towarzyszą śpiewane przez nich liczne piosenki w ciekawych aranżacjach.

Podsumowując - najnowsza propozycja Teatru Dzieci Zagłębia to spektakl, który powinien zainteresować każdego małego widza. Po pierwsze dlatego, że nie jest adaptacją kolejnej znanej bajki powtarzanej po raz któryś z kolei. Po drugie - jest spektaklem sprawnym pod względem artystyczny, czyli dobrze się go po prostu ogląda!