Porażka, wstyd i bezradność
"Ichś Fischer" - reż. Marek Kalita - Nowy Teatr w Warszawie"Ichś Fiszer", spektakl na podstawie dramatu Hanocha Levina w reżyserii Marka Kality, to tragiczno-komiczna wizja kryzysu tożsamości tytułowego bohatera, który niespodziewanie traci symbol swojej męskości i osobowości. Dezorientacja i pragnienie odzyskania tożsamości stają się przyczyną wyruszenia w abstrakcyjną podróż po świecie w poszukiwaniu sensu życia, miłości i własnego "Ja"
Granica między tym, co realne a fikcyjne wyraźnie widoczna jest już na poziomie wizualnym. Scena to przestrzeń delirycznej projekcji wyobraźni bohatera; czarno-biały obraz przefiltrowany przez oko kamery to momenty naznaczonej codziennością i smutkiem rzeczywistości. Estetyka spektaklu wyraźnie zainspirowana twórczością Krzysztofa Warlikowskiego (scenografia, kostiumy, użycie kamer) utrzymana jest w konwencji groteski i absurdu. Humor przeplata się z tragizmem, życie ze śmiercią. Fiszer zmaga się z codzienną egzystencją, naznaczoną pasmem niepowodzeń w relacjach z kobietami, strachem przed utratą pewności siebie oraz przeszłością determinującą teraźniejszość. Bohater poszukujący miłości spotyka na swojej drodze szereg kobiet, z których żadna nie odwzajemnia jego uczuć. Porażka, wstyd i bezradność zmuszają go do podjęcia ostatecznej decyzji o odebraniu sobie życia. Końcowe samobójstwo nadaje sens surrealistycznej wizji mężczyzny, w której Fiszer swoim umysłem przemierza świat aby odnaleźć odpowiedź na pytanie "Czy moje życie ma sens ?"
Tematyka fizjologii, płciowości i tożsamości buduje obraz ludzkiej natury, która okazuje się być słaba, podatna na wpływ społeczeństwa i ram kulturowych, nieprzystosowana do życia.
"Jestem kobietą". Słowa wypowiedziane przez Ichsia otwierają dyskusję na temat granic naszej płci, zarówno fizycznej jak i psychicznej, tej funkcjonującej prywatnie i publicznie.
W całym spektaklu na uwagę zasługują kreacje aktorskie: rozchwiany emocjonalnie Fiszer(Marek Kalita), bezkompromisowa i pewna siebie, wcielająca się w trzy bohaterki Aleksandra Popławska oraz Piotr Polak - nadpobudliwy i komiczny pielęgniarz-hydraulik, a także świetnie dobrana ścieżka dźwiękowa - pulsująca, niepokojąca muzyka instrumentalna, przeplatana współczesnymi piosenkami.
