Pożegnanie Mistrza
Monografia daje niezwykle kompetentny i szczegółowy przegląd teatralnych realizacji Grzegorzewskiego. Ale jest również książką bardzo osobistą, wręcz wspomnieniową - o książce Elżbiety Morawiec 'Jerzy Grzegorzewski - mistrz światła i wizji' pisze (wjur) w Gazecie Krakowskiej.'Ta książka miała powstać za życia Jerzego Grzegorzewskiego, miała być darem dla kogoś niezwykłego w naszych ponurych czasach. Niezwykłego jako człowiek i jako artysta. Nie zdążyłam, jak wielu z nas, którzy zbyt wolno uczymy się kochać ludzi' - pisze Elżbieta Morawiec we wstępie do swej monografii twórczości Jerzego Grzegorzewskiego, jednego z najwybitniejszych reżyserów w historii polskiego teatru. Książka, która miała być darem, stała się pożegnaniem - Jerzy Grzegorzewski zmarł 5 kwietnia 2005, na krótko po tym, jak zapowiedział rozpoczęcie w Starym Teatrze prób do 'Krzeseł' Eugene Ionesco z Anną Dymną i Jerzym Trelą. Jerzy Grzegorzewski, znany w całej Polsce, dyrektor m. in. warszawskiego Teatru Studio i Teatru Narodowego, był także związany z krakowskim Starym Teatrem. Do historii, i tej sceny, i całego polskiego teatru, weszły takie jego przedstawienia, jak 'Wesele' Stanisława Wyspiańskiego (1977), 'Dziesięć portretów z czajką w tle' Antoniego Czechowa (1979), 'Śmierć Iwana Ijlicza' Lwa Tołstoja (1991). Monografia daje niezwykle kompetentny i szczegółowy przegląd teatralnych realizacji Grzegorzewskiego. Ale jest również książką bardzo osobistą, wręcz wspomnieniową. Grzegorzewskiego, oprócz samej autorki, wspominają w niej m.in. Wiesława Niemyska, Stanisław Radwan, Jerzy Radziwiłowicz, Jerzy Trela.
