Prapremiera w Polskim

"Źle ma się kraj" - Reż. Weronika Szczawińska - Teatr Polski w Bydgoszczy

Ze względu na kryzys nikomu nie jest do śmiechu. Mimo to właśnie w lekkiej, komediowej formie Weronika Szczawińska i Mateusz Pakuła realizują opowiastkę o kryzysie dla zagubionych dorosłych. Prapremiera 22 czerwca na małej scenie Teatru Polskiego.

"Źle ma się kraj" to teatralna baśń o wspólnocie, która zgubiła wartości i pamięć. Wspólnocie funkcjonującej w świecie, który przestał być zrozumiały - świecie informacyjnego szumu, enigmatycznych eksperckich pojęć, naruszonych więzi społecznych. Jeśli ekonomia jest nową religią, a egoizm nową etyką, to co nas właściwie łączy ze sobą? Jak zadać istotne pytania, gdy abecadło już dawno spadło z pieca?

***

Weronika Szczawińska

Reżyserka, dramaturżka, kulturoznawczyni, tłumaczka. Absolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Reżyserię studiowała w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Doktorantka w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Zrealizowała spektakle: Nie-pamięć (część tryptyku Wyzwolenie-Próby na podstawie tekstu Stanisława Wyspiańskiego, reż. Adam Wojtyszko, Weronika Szczawińska, Wawrzyniec Kostrzewski, Teatr Polski w Warszawie, 2007); Jackie. Śmierć i księżniczka na podstawie tekstu Elfriede Jelinek, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 2008; Zemsta na podstawie tekstu Aleksandra Fredry, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2009; Noże w kurach na podstawie tekstu Davida Harrowera, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie 2010; Białe małżeństwo na podstawie dramatu Tadeusza Różewicza, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, 2010; Moja pierwsza zjawa na podstawie opowiadania Sławomira Mrożka, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, 2011; Jak być kochaną według tekstu Agnieszki Jakimiak, Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, 2011; Kamasutra. Studium przyjemności według autorskiego scenariusza pisanego wraz z Bartoszem Frąckowiakiem, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2011. Współautorka i dramaturżka projektów: W pustyni i w puszczy. Z Sienkiewicza i z Innych (reż. Bartosz Frąckowiak, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu 2011) oraz Komornicka. Biografia pozorna (reż. Bartosz Frąckowiak, Scena Prapremier In Vitro w Lublinie, Teatr Polski w Bydgoszczy 2012). W sezonie 2005-2006 aktorka warszawskiego teatru fizycznego Studium Teatralne. Autorka cyklu wykładów "Scena powidoków. Pamięć w teatrze" (Instytut Teatralny w Warszawie, 2009). Współpracowała z pismami poświęconymi kulturze i sztuce ("Dialog", "Didaskalia", "Teatr", "ResPublica Nowa", "Ha!art", "Dramatika"). Za reżyserię spektaklu Zemsta otrzymała II nagrodę Koszalińskich Konfrontacji Młodych m-teatr 2010; za reżyserię Jak być kochaną - nagrodę Jury Społecznego na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej "Interpretacje" w Katowicach (2012); wyróżniona Nagrodą Marszałka Województwa Dolnośląskiego za dramaturgię do spektaklu W pustyni i w puszczy. Z Sienkiewicza i z Innych (2012).

Mateusz Pakuła

Dramatopisarz i dramaturg, ukończył dramaturgię na Wydziale Reżyserii Dramatu w PWST w Krakowie.

Jego debiutancka sztuka Biały Dmuchawiec znalazła się w finale pierwszej edycji konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną i przez jury owego konkursu została uznana za najlepszy debiut roku. W 2010 roku nakładem Fundacji SPLOT ukazał się zbiór jego dramatów pt. Biały Dmuchawiec. Pięć sztuk teatralnych - znalazły się w nim sztuki: Biały Dmuchawiec (prapremiera - Teatr Osterwy w Lublinie, reż. K. Babicki, 2010), Miki mister DJ, (finalistka IV edycji konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną, planowana prapremiera - Teatr Miejski w Gdyni, reż. A. Olsten, 2012), Książę Niezłom (prapremiera - Teatr Jaracza w Olsztynie, reż. J. Pawłowska, 2011), Donkiszot (prapremiera - Teatr Dramatyczny w Warszawie, reż. M. Podstawny, 2010) oraz Marcin wieczny Artur.

W kwietniu 2012 roku Fundacja SPLOT wydała kolejne jego książki - dyptyk dramatyczny Na końcu łańcucha - w skład którego wchodzą sztuki: Na końcu łańcucha (prapremiera - Teatr Osterwy w Lublinie, reż Eva Rysová, 2012) i Na końcu łańcucha II. Twardy gnat, martwy świat - oraz zbiór Kowboj Parówka i trzy inne sztuki, w którym oprócz tekstu tytułowego, napisanego wspólnie z dwunastoletnim bratem, Marcinem, znalazły się: Wejście Smoka. Trailer i KonradMaszyna (prapremiery obu sztuk - Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, reż. B. Szydłowski, 2011) oraz Plemniki w kosmosie, sztuka napisana na zamówienie Wrocławskiego Teatru Lalek. Dla tego teatru napisał również sztukę Sło (reż. J. Peszek, 2009).

Jako dramaturg współtworzył spektakle: Dwanaście stacji wg poematu Tomasza Różyckiego (Stary Teatr w Krakowie, reż. Eva Rysová, 2010), Komedia. Szczęśliwe dni. Ostatnia taśma Krappa (Teatr Kochanowskiego w Opolu, reż. P. Świątek, 2011) oraz spektakl dla dzieci Co w trawie piszczy (Wrocławski Teatr Lalek, reż. R. Kasiukiewicz, 2009). Jest również autorem adaptacji Wrońca Jacka Dukaja (Wrocławski Teatr Lalek reż. J. Peszek, 2011).

Nominowany do nagrody TVP Kultura "Gwarancje Kultury" za najbardziej obiecujący debiut 2010 roku (za zbiór Biały Dmuchawiec. Pięć sztuk teatralnych). W 2010 roku otrzymał Stypendium Twórcze Miasta Krakowa w dziedzinie literatury.

(-)
Materiały Teatru
15 czerwca 2012

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...