Próba prasowa

Małe Formy Teatralne to nowy cykl Wrocławskiego Teatru Lalek, adresowany do widzów dorosłych. Przedstawienia, realizowane w niewielkiej obsadzie, oszczędnej scenografii, opierają się na adaptacjach dzieł literatury współczesnej polskich i światowych prozaików (m.in. Witolda Gombrowicza, Tahara Ben Jellouna, Jeffrey'a Eugenidesa). Wspólnym tematem wystawianych w tym sezonie sztuk jest poszukiwanie tożsamości, dojrzewanie oraz wchodzenie w dorosłość.

„Z piasku" to adaptacja powieści marokańskiego autora, tworzącego w języku francuskim, Tahara Ben Jellouna. Ahmad rodzi się jako dziewczynka - ósma córka mężczyzny, który nie doczekał się męskiego potomka. Dziewczynka od dzieciństwa wychowywana jest jako chłopiec... Stłamszona tożsamość staje się źródłem frustracji, buntu, agresji. Ahmad nieustannie zmaga się z sobą i w trudzie usiłuje zbudować, bądź odkryć i wykrzyczeć - własne "ja".

„Dziecko z piasku" łączy wątki poszukiwania tożsamości z tematyką metaliteracką. Opowieść snuta jest przez kilku narratorów, narracje są wzajemnie sprzeczne, niejasne - autor celowo nie daje szansy widzowi na zrekonstruowanie historii. Tahar Ben Jelloun z niezwykłą wrażliwością splata wszystkie wątki w fascynującą opowieść gęstą od znaczeń, snutą poetyckim, ornamentalnym językiem, wywołującym skojarzenia z "Baśniami z tysiąca i jednej nocy".

Przedstawienie sytuuje akcję na przedmieściu wielkiego miasta i niektóre środki wyrazu pożycza od współczesnych subkultur; do scenerii marokańskiej czyni tylko dalekie aluzje. [Pia Partum]

Tahar Ben Jelloun urodził się w 1944 roku w Fezie, w Maroku. Jest jednym z najbardziej znanych współczesnych autorów piszących po francusku. Studiował filozofię, socjologię i psychiatrię. W 1971 roku wyemigrował do Francji, dwa lata później wydał pierwszą powieść, pt. Harrouda, która została wysoko oceniona m.in. przez Rolanda Barthesa i Samuela Becketta. Jest autorem kilku tomików poetyckich i kilkunastu powieści, z których dwie, Dziecko piasku i Święta noc (Nagroda Goncourtów, 1987 r.) ukazały się po polsku w jednym tomie, w przekładzie Małgorzaty Cebo (PIW, 1990 r.). W swojej twórczości Ben Jelloun często odwołuje się do arabskiej tradycji, baśni i legend, a jednocześnie porusza drażliwe tematy dziecięcej prostytucji, tożsamości płciowej, seksualności, pozycji społecznej kobiet, imigracji.

Pia Partum reżyserka młodego pokolenia. Absolwentka Międzywdziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim oraz Wydziału Reżyserii Dramatu na Akademii Teatralnej. Stypendystka Ministerstwa Kultury oraz rządu francuskiego (na badania poświęcone twórczości Petera Brooka) w Instytucie Studiów Teatralnych IET w Paryżu. Odbyła staże reżyserskie w Comédie Française – asystowała mi.in. przy „Ślubie" Gombrowicza w reżyserii Jacquesa Rosnera (2001) oraz przy „Don Juanie" Moliera w reżyserii Jacquesa Lassalle'a (2002). W polskich teatrach asystowała w spektaklach m.in. Mariusza Trelińskiego, Andrzeja Serweryna czy Jerzego Jarockiego. Reżyserowała czytania dramatów Ibsena i Sarah Kane. Ostatnio zrealizowała spektakle „Madame Butterfly" Pucciniego w Operze na Zamku w Szczecinie oraz „Dziedzictwo Estery" Sandora Marai'ego w Toruńskim Teatrze im. Horzycy.