Przegląd w 25-lecie śmierci Hübnera

Jako aktor Huebner zasłynął rolą majora Henryka Sucharskiego w filmie "Westerplatte" w reżyserii Stanisława Różewicza (1967). Scenariusz powstał na podstawie skrzętnie gromadzonej dokumentacji, w której ważną rolę odegrały zapiski majora Henryka Sucharskiego - dowódcy westerplatczyków. Aktorów dobierano według podobieństwa do kreowanych bohaterów.

O tym, w jednym z wywiadów, wspominał sam Huebner. "O ile wiem, reżyser Różewicz powierzając mi rolę majora Sucharskiego kierował się m.in. podobieństwem zewnętrznym. Zgodziliśmy się jednak od razu, że moim zadaniem nie będzie tworzenie portretu. Byłoby to zresztą praktycznie niewykonalne. Starałem się dowiedzieć możliwie wiele o majorze Sucharskim, ale głównie po to, aby poznać jego racje i stanowisko w sprawie dla filmu węzłowej - kapitulować czy walczyć do ostatniej kropli krwi" - tłumaczył.

Film "Westerplatte" znajdzie się w programie przeglądu pt. "Zygmunt Huebner - inteligent w filmie w PRL", który odbędzie się w warszawskim Domu Spotkań z Historią (4-6 stycznia). Pokazane zostaną też: "Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię" (reż. Janusz Majewski, 1969), "Akcja Brutus" (reż. Jerzy Passendorfer, 1971), "Skazany" (reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki, 1976), "Szpital przemienienia" (reż. Edward Żebrowski, 1979), "Rdza" (reż. Roman Załuski, 1981).

Artysta grał też w spektaklach telewizji, (m.in. jako prokurator w "Małej ankiecie" Petersa Karvasa w reż. Jana Łomnickiego (1970), Nauczyciel w "Kartotece" Tadeusza Różewicza w reż. Krzysztofa Kieślowskiego, 1979), a także reżyserował przedstawienia Teatru TV.

11 i 12 stycznia w Instytucie Teatralnym odbędzie się przegląd "Zygmunt Huebner w Teatrze Telewizji". W programie znalazły się wyreżyserowane przez Huebnera spektakle, m.in. "Poskromnienie złośnicy" Williama Szekspira (1971), "Nie-boska komedia" Zygmunta Krasińskiego(1981) i "Popiół i diament" Jerzego Andrzejewskiego (1974), a także "Abelard i Heloiza" Ronalda Duncana w reżyserii Magdy Umer, z rolami głównymi Krystyny Jandy i Huebnera (1985).

11 stycznia odbędzie się też panel dyskusyjny "Teatr Myśli Obywatelskiej - idea odziedziczona" z udziałem: Barbary Borys-Damięckiej, Ewy Dałkowskiej, Weroniki Szczawińskiej, Jana Buchwalda, Piotra Cieślaka, Janusza Gajosa, Michała Komara, Jacka Sieradzkiego, Tadeusza Słobodzianka, Allana Starskiego.

Zygmunt Huebner urodził się 23 marca 1930 w Warszawie, zmarł 12 stycznia 1989 r. Był absolwentem warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. W 1952 ukończył Wydział Aktorski, a cztery lata później reżyserię. Jako reżyser zadebiutował w 1956 r., a po czterech latach objął kierownictwo artystyczne Teatru Wybrzeże w Gdańsku. Zapraszając do współpracy m.in. Konrada Swinarskiego, Andrzeja Wajdę, Zbigniewa Cybulskiego i Bogumiła Kobielę uczynił z Wybrzeża najgłośniejszy poza stolicą teatr.

W 1963 r. Huebner rozpoczął budowanie kolejnej sceny - Starego Teatru w Krakowie. Za jego dyrekcji odbyły się w Starym premiery m.in. "Nie-Boskiej komedii" Zygmunta Krasińskiego, "Fantazego" Juliusza Słowackiego, "Woyzecka" Georga Buechnera i "Pokojówek" Jeana Geneta. W 1969 r. ingerencje władz w repertuar Starego Teatru zmusiły Huebnera do złożenia dymisji.

Przed kolejnym wyzwaniem Huebner stanął w 1974 roku, budując nowy zespół Teatru Powszechnego. Zaangażował do niego m.in. tych, z którymi pracował już wcześniej w Gdańsku i Krakowie, oraz aktorów innych warszawskich teatrów (m.in. Olgierda Łukaszewicza, Bronisława Pawlika, Stanisława Zaczyka) oraz grupę młodzieży (Ewę Dałkowską, Joannę Żółkowską). Tam Huebner stworzył swoje najgłośniejsze przedstawienia: "Odpocznij po biegu" Władysława Terleckiego, "Zemstę" Aleksandra Fredry, "Lot nad kukułczym gniazdem" Kena Keseya, "Garderobianego" Ronalda Harwooda i "Medeę" Eurypidesa.

Organizatorzy styczniowego przeglądu to Dom Spotkań z Historią, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Fundacja Teatru Myśli Obywatelskiej im. Zygmunta Huebnera.