Przypowieść o czasie
"Bajka o czasie" - reż: Janusz Ryl-Krystianowski - Teatr Animacji w PoznaniuW "Bajce o czasie" Liliany Bardijewskiej pojawiają się dobrze nam znane postaci z baśni: Królowa Macocha, Zły Czarnoksiężnik, Osioł, Pies, Kot... wreszcie Zła Czarownica, która mocno się zestarzała a chciałaby być piękna i młoda.
Dzieci znakomicie reagują: rozpoznają bohaterów, przywołują tytuły baśni, z których się wzięły... Ale "Bajka o czasie" to swego rodzaju traktat o tym, co zaprząta umysły współczesnych ludzi: jak być ciągle pięknym i młodym, jak być zdrowym i atrakcyjnym, jak oszukać starość. Jesień życia wyraźnie Stwórcy nie udała się. Wiąże się z bólem, nieporadnością, kłopotami dnia codziennego, samotnością, przemijaniem, świadomością nieuchronnego końca. Często jednak zapominamy, że starość kojarzy się z mądrością życiową. Młodość gwarantuje nadzieję, daje perspektywę, radość i witalność, prawo do popełniania błędów...
Bardijewska zwraca uwagę, na to, że można być młodym staruszkiem i na odwrót starcem, który niejednemu młodemu dorówna. Autorka unika wszelkich stereotypów, chociaż swoją narrację buduje ze znanych motywów, które dzieci łapią w lot. Ma jednak świadomość, że dzieci nie będą wnikały w meandry filozofii starzenia się czy niszczącej siły czasu... Umiejętnie przemyca natomiast temat do rozmowy.
Podjęli ją najpierw realizatorzy, stwarzając świat pełen ascezy, różnych odcieni beżu i szarości, na tle których mocne akcenty kolorystyczne i drobne rekwizyty oddziałują na wyobraźnię odbiorców. Spektakl ma świetny rytm, w czym duża zasługa oryginalnej muzyki Roberta Łuczaka i choreografa Władysława Janickiego. "Bajka o czasie" to spektakl zespołowy, w którym każdy z aktorów jest jak trybik w doskonale skonstruowanej maszynie. A mimo to na plan pierwszy wysuwa się Elżbieta Węgrzyn, która kreuje w tym świecie Złą Czarownicę.
