Radosne convivium
„Di gioia in gioia” / „Od przyjemności do przyjemności” - koncert czworga młodych artystów w warszawskim Teatrze StudioW niedzielny wieczór w warszawskim Teatrze Studio odbył się koncert czworga młodych artystów prezentujących nieoczywisty repertuar w formie półtoragodzinnego wydarzenia scenicznego. Troje śpiewaków i pianista stworzyło na potrzeby wydarzenia zgrany zespół, który przedstawił publiczności wybrane arie, duety i całe sceny operowe oraz musicalowe. Zgodnie z tytułem, zapożyczonym z fragmentu arii Violetty z opery „Traviata", był to koncert radosny, wiodący wykonawców od jednej przyjemności do drugiej – di gioia in gioia.
Pierwsza część poświęcona została muzyce operowej. Szymon Komasa zaprezentował dwie arie barytonowe z repertuaru francuskiego – „Carmen" Bizeta oraz „Fausta" Gounoda, zaś Adriana Ferfecka i Piotr Buszewski – całe sceny z oper „Napój miłosny" Donizettiego oraz „Cyganeria" Pucciniego.
Głosy tych dwojga artystów można z pewnością opisać włoskim określeniem „voce da teatro" – duża scena Teatru Studio okazywała się dla nich chwilami zbyt mała. Ferfecka wykonała ponadto wzruszająco piekielnie trudną arię „Chi il bel sogno" z opery „La Rondine" Pucciniego. Duet Ferfecka–Buszewski jest świetnie zgrany zarówno brzmieniowo, jak i aktorsko. Scenę sprzeczki zakochanych z „Napoju miłosnego" wykonali z ogromnym komizmem, zwłaszcza Buszewski wykazał się wielkim talentem komediowym, zaś jako romantyczny Rodolfo wspaniale wykonał legendarną arię repertuaru tenorowego, „Che gelida manina". Ferfecka była doskonała jako zakochana Mimì, to zresztą jej popisowa rola, wręcz wizytówka – wykonywała tę partię w Teatrze Wielkim Operze Narodowej i w berlińskiej Deutsche Oper.
Po krótkiej przerwie artyści wystąpili w nowych strojach; panowie zmienili marynarki, a sopranistka płomienną różową suknię na seksowny błyszczący kombinezon. Zmienił się także charakter koncertu: na scenie zabrzmiał „Don Giovanni" Mozarta z solową arią Komasy w tytułowej roli oraz ze świetnie odegraną przez oboje artystów sceną uwodzenia Zerliny, czyli najsłynniejszym duetem świata, „La ci darem la mano". Między Komasą a Ferfecką była nie mniejsza chemia niż w duetach artystki z Buszewskim, którą to zresztą konwencją dwóch konkurentów do jednej damy bawili się wszyscy troje w końcówce koncertu. Następnie pojawiły się musicale: „West side story" Bernsteina oraz „Człowiek z La Manchy" Leigha. Szymon Komasa ciekawie zinterpretował „The Impossible Dream" pokazując, że doskonale czuje się w nieco lżejszym repertuarze, czemu niedawno dał wyraz nagrywając "Piosenki z Kabaretu Starszych Panów". W finalnej części koncertu wszyscy czworo doskonale się bawili na scenie wyśpiewując i wygrywając konwiwialne „Libiamo" z „Traviaty" Giuseppe Verdiego.
Artystów nikt nie zapowiadał, program przedstawiony został w planie koncertu na stronie Teatru Studio. Dużą część widowni stanowili znajomi i przyjaciele wykonawców. Wobec braku konferansjerki i reżyserii siłą spajającą całe wydarzenie była łącząca artystów przyjaźń i serdeczna zażyłość. Adriana Ferfecka i Mischa Kozłowski świętowali niedawno dziesięciolecie współpracy scenicznej, co robi tym większe wrażenie, gdy weźmie się pod uwagę młody wiek obojga. Ferfecka i Buszewski tworzyli już duet pracujący między innymi na deskach Opery Wrocławskiej, gdzie spotykali się także z Komasą. Wszyscy czworo wzrośli w środowisku muzycznym Warszawy, między innymi na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina, którego radosny Polonez As-dur wybrzmiał także, nieco zaskakująco, w repertuarze koncertu. Z pewnością był to ukłon w stronę Mischy Kozłowskiego, który przez większość koncertu występował w roli pianisty–akompaniatora śpiewaków, zaś w szopenowskich brzmieniach mógł pokazać swój temperament i wrażliwość solisty–wirtuoza fortepianu.
„DI GIOIA IN GIOIA"
Szymon Komasa – baryton
Adriana Ferfecka – sopran
Piotr Buszewski – tenor
Mischa Kozłowski – fortepian
