Scenografia to sztuka użytkowa
rozmowa z Andrzejem WitkowskimRozmowa ze scenografem Andrzejem Witkowskim, jurorem XI edycji festiwalu "Interpretacje".
Aleksandra Skiba: Jest Pan scenografem, czy będzie Pan zwracał szczególną uwagę na scenografię w spektaklach konkursowych?
Andrzej Witkowski: Jako widz zawsze zwracam na to uwagę, ale tutaj dużo ważniejsze są walory reżyserskie. Takie jest zresztą hasło festiwalu.
A. S.: Czy po zapoznaniu się z programem Festiwalu ma Pan już jakiegoś faworyta, czy jest Pan otwarty na wrażenia?
A. W.: Na całe szczęście nie widziałem wcześniej żadnego ze spektakli. W związku z czym jestem otwarty na wrażenia i myślę, że tak jest najlepiej.
A. S.: Czy zamierza Pan być surowym i bardzo krytycznym jurorem, czy jednak trochę bardziej wyrozumiałym czy wręcz pobłażliwym?
A. W.: Ja w ogóle nie jestem surowym człowiekiem. Po prostu chcę nagrodzić to, co mi się najbardziej podobało.
A. S.: Czy nie sądzi Pan, że sprawy scenografii pozostają na przysłowiowym „drugim planie”, a tak naprawdę liczy się tylko reżyseria i aktorstwo?
A. W.: To nawet nie chodzi o drugi plan. Scenografia to jest sztuka użytkowa. Ma służyć spektaklowi. Ja myślę, że żadnej z dziedzin, które składają się na spektakl, nie stawiałbym na pierwszym czy drugim planie. Najważniejsze jest to, aby spektakl był dobry. Hegemonia jednej z dziedzin nie jest dobra.
A. S.: Czy Pana zdaniem są jeszcze „wielcy scenografowie” w polskim teatrze współczesnym?
A. W.: O żyjących w ogóle nie powinno się tak mówić. Jest kilka młodych osób o wyraźnym stylu. Na razie może trudno ich rozpoznać, ale jest to jakaś wypowiedź i myślę, że z czasem oni się zindywidualizują. Myślę, że teatr się zmienia i za każdym razem trzeba znaleźć odpowiedni język, swoją niszę. Mnie tylko jedno niepokoi: że w stopce przy recenzjach w 90% nie podaje się w ogóle realizatorów scenografii.
A. S.: Bardzo dziękuję za rozmowę.
