Sloboplex

Nie spodziewałem się, że do tego dojdzie. Wewnątrzpartyjne rozgrywki w łonie kliki trzymającej władzę decydują dziś w Polsce o losie najważniejszych instytucji kultury. Pan minister, słaby i osamotniony w swojej partii, pozbawiony już teraz kompletnie zaufania środowisk artystycznych, umierający ze strachu, aby gensek nie usunął go z fotela w ministerstwie, nie mogąc już liczyć na kiedyś obiecywany mu fotel szefa MON-u, który przyjąłby równie skwapliwie, jak każdy inny, z zapałem zaakceptował wczoraj kandydaturę Tadeusza Słobodzianka na stanowisko Teatru Dramatycznego w stolicy. Z całym pakietem. W pakiecie jest festiwal - Warszawskie Spotkania Teatralne i Teatr na Woli. Scena założona i kierowana w czasach PRL przez Tadeusza Łomnickiego, zostanie teraz wchłonięta przez Teatr Dramatyczny pod dyrekcją "Slobo", czyli w praktyce zlikwidowana. Zniknie marka, nazwa, osobowość prawna, budżet, pracownicy dostaną wymówienie, a budynek stanie się jedną z kilku scen Sloboplexu, tyle że nieco oddaloną od siedziby głównej. Dzieje się to teraz. W czasie Euro. Bo właśnie teraz trwa sesja rady miasta, która ma tę likwidację formalnie przyjąć. Teraz, żeby nikt się tym nie mógł zainteresować, żeby nikt nie pisnął, żeby nikt nie podskoczył! Bo przecież nikt nie może nam psuć święta, nikt nie może podnosić krzyku i mnożyć problemów, bo nikt nie wyłamie się teraz z powszechnego zachwytu nad naszym największym narodowym sukcesem w historii (bo już o zwycięskich remisach nie wspomnę)!

Przeciw tej nominacji dyrektorskiej, czytaj "likwidacji teatru", protestowali od dawna niemal wszyscy. Aktorzy, krytycy, reżyserzy, Związek Artystów Scen Polskich. Bardzo trafna i merytoryczna była mocna wypowiedź Agnieszki Holland. Przeciw praktykom ustalania dyrektorskich nominacji w zaciszu urzędniczych gabinetów podpisało się ponad 4 tysiące osób w ramach protestu "Teatr nie jest produktem" Pan minister jest głuchy i opinia środowiska go nie interesuje. Musi zrealizować partyjny nakaz: sztuka za dużo kosztuje, więc ją po mału rozmontujmy! Niech sobie tworzą, robią - ale niech nas to nic nie kosztuje! Będziemy wszyscy w piłkę grać, będzie nam piłkarski szał szumiał w głowach, będziemy przegrywać wszystkie mistrzostwa, ale to się nie liczy. Liczą się igrzyska! Dla wodza!

Przekazanie Słobodziankowi festiwalu WST jest retorsją, karą. Do kozy posłano i na grochu klęczeć kazano, wybatożono Instytut Teatralny pod wodzą Macieja Nowaka. Za co? Ano za to, że w czasie ostatniej edycji miał miejsce wyżej wspomniany protest przeciw złym, gnijącym praktykom urzędniczych miernot, i że Maciej Nowak nie stanął jak Rejtan pod Pałacem Kultury i nie zakazał artystom wywieszania banerów i odczytywania odezwy po każdym spektaklu. Pozwolił na to tym krnąbrnym, niewdzięcznym gówniarzom, przedszkolakom, darmozjadom. A przecież, jak już ogłosiła w swoim prasowym ukazie HGW: "Muzeum jest nasze, teatry są nasze", a zatem festiwal też jest nasz, dyrektor musi być nasz, budynki są nasze, wolność słowa jest, ale nasza, dialog tak, ale pod nasze dyktando. Nasze? Czyje, szanowna pani? To jest pani folwark, pani bank, pani grządka na działce, pani paprotki w doniczce? Czy pani rozumie pojęcie "publiczny"? Czy pani rozumie powinność władzy wobec kulturalnych, duchowych i intelektualnych potrzeb społeczeństwa? A pan, panie ministrze, pan tak pan polubił ten śliczny pałacyk na Krakowskim Przedmieściu, vis a vis pałacu prezydenckiego, że nie potrafi się pan postawić partyjnej wice? Nie wstyd panu? Co pan zrealizował? Co pan zrobił?

1 procent na kulturę? Pała. Nowa ustawa medialna, która miała powstać zgodnie z ustaleniami Kongresu Kultury Polskiej w 2009 roku? Pała. Siedziba dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie? Pała. Siedziba dla Nowego Teatru? Pała. Utrzymanie padających jak muchy festiwali teatralnych i muzycznych? Pała. Powstrzymanie masowej likwidacji domów kultury? Pała. Realizacja choćby jednego postulatu Paktu dla Kultury, podpisanego rok temu? Pała. Odpowiedź na strajk artystów sztuk plastycznych i galerii sztuki "Dzień bez sztuki"? Odpowiedź pana ministra: artyści tym protestem nie pomagają mi rozwiązywać ich problemów. Pała! Rozumiem, że w niektórych sprawach (a to jest tylko kilka, które teraz sobie przypominam) pan minister uczestniczyć może tylko pośrednio (samorządy), lub częściowo. Ale ma cała masę instrumentów, których nigdy nie użył. Rozumiem też, że nie gra z prezesem w gałę, wiec siły przebicia ni ma. Za słaby fighter! Ale skoro tak, niech zrezygnuje. Niech odejdzie i nie zawraca głowy. Niech nie grzeje tej ławy rezerwowych całe 8 lat. Bo jest dla polskiej kultury zagrożeniem publicznym numer jeden.

Waldemar Dąbrowski był ministrem trzy lata. Zostawił wielki skarb: ustawę o kinematografii i Polski Instytut Sztuki Filmowej. Od tego czasu produkuje się w Polsce kilkadziesiąt filmów rocznie. Oprócz tego doprowadził do generalnego remontu Krakowskiego Przedmieścia i Arkad Kubickiego przy Zamku Królewskim w Warszawie. Przywrócił też artystyczne przywództwo Mariusza Trelińskiego w Operze Narodowej.

A pan Zdrojewski? NIC przez 5 lat!

Bo Tusk woli się obściskiwać z chińskim premierem, a potem pograć w gałę, niż zawracać sobie głowę duchowością obecnych i przyszłych pokoleń. Żeby was, aparatczycy, ta gała porządnie w łeb walnęła i żebyście się kiedyś opamiętali, co wy robicie

A pani HGW, tylko zerwała umowę z Kerezem na projekt Muzeum Sztuki Nowocesnej, a już parę dni później jej urzędnicy wykupili dla miasta działkę wokół Pałacu Kultury, gdzie muzeum nie mogło według niej stanąć, bo były problemy z gruntem. Niech nam pani jeszcze zamknie inne teatry, galerie, kilka ulic dla budowy metra, rodziny UEFA, rozgrywek na i pod stadionami, stref kibica i Bóg wie czego jeszcze. A ludzie wywiozą panią z tego pani "naszego" ratusza na taczkach. Tam, gdzie pani miejsce. DO BUFETU!